Ειμαρμένη. Μοίρα, Τύχη και Κάρμα. Όλα σε ένα.

Η ξανθή Ειμαρμένη φέρουσα το "Ξίφος της Μοίρας".

Καλλιτεχνική Αναπαράσταση

Η κυρία που βλέπετε στην εικόνα κρατάει ένα ξίφος, και δεν το κρατάει για πλάκα.

- Με αυτό λύνει κάθε δυσκολία της ανθρώπινης ζωής.

- Με αυτό ιαίνει ασθένειες

- Με αυτό μοιράζει πλούτη

- Με αυτό  χαρίζει δόξα

- Με αυτό προσφέρει εξουσία

- Με αυτό συντρίβει κάθε οργανικό ή ανόργανο ον.

Και μην δοκιμάσετε να την παρακαλέσετε ή να την δελεάσετε.

Δεν καταλαβαίνει :

- ούτε από δεήσεις ανθρώπων

- ούτε από λατρείες θρησκειών,

- ούτε από ιδεολογίες κομματικών οργανισμών

- ούτε από τον ανθρώπινο πλούτο

- ούτε από δικαιοσύνη

- ούτε από ευσπλαχνία
Είναι εντελώς απρόβλεπτη και παντελώς αδίστακτη.

Γενικώς "δεν καταλαβαίνει Χριστό" (γι' αυτό, άλλωστε, και είναι ξανθιά!).

- Αν σας συμπαθήσει μπορεί να σας προσφέρει ότι μπορεί να σκεφτεί ο ανθρώπινος νούς.

- Αν σας αντιπαθήσει "την κάτσατε την βάρκα".

Τι να κάνετε για να σας αγαπήσει???

Ε ... βρείτε και κάτι μόνοι σας. Μην τα περιμένετε όλα από μένα!!!!

Μερικά Εγκυκλοπαιδικά Στοιχεία:

Ειμαρμένη (λατ. Fatum) είναι το πεπρωμένο, το αναπόφευκτο, που πολύ συχνά ταυτίζεται με την Ανάγκη σε έναν Κόσμο συνύπαρξης θεών και ανθρώπων, ο οποίος διέπεται από αυστηρή νομοτέλεια.

Η όλη περί Ειμαρμένης αντίληψη των Στωικών περιγράφεται λακωνικά από μία μεταφράση του Κικέρωνα, την οποία διέσωσε ο Σενέκας:
«Εκείνον που θέλει, οι Μοίρες τον οδηγούν, εκείνον που δεν θέλει, τον σύρουν» («dukunt volentem fanta, volentm trahunt»

Ένα Ποίημα για την Ειμαρμένη:

(Το εκπληκτικό αυτό ποίημα δημοσιεύθηκε το 2006 στο dreaming06.blogspot.
Αναγράφεται εδώ με μία μικρή παραλλαγή στο τελευταίο στίχο). 

Παλίρροια, φωνή στην άμπωτη

κυμάτων υπερήχων,

αγνώριστη ηχώ της νοσταλγίας,

ύψωσε τη θλίψη σου

κατάρτι στον απόηχο της απουσίας.


Ανείπωτη διάθεση φυγής
σε παρασύρει
σε ασύμμετρη κλίμακα αναχώρησης.

Ακάλεστη απόγνωση της λέξης,

ήχοι πλάγιοι και άτεγκτοι,

δεινοί ταξιδευτές

του φόβου και της ημέρας

που έσκυψε να αποφύγει την τροχιά της,

χωρίς συναίσθηση συνέχειας.

Αλλά, ποιός μπορεί να νικήσει την απόλυτη σιωπή?

Ποια στιγμή νικά τον πανδαμάτορα Χρόνο?

Όλα μηδαμινά, απλές σταγόνες από κρύσταλλο,

μπροστά σε σένα, θολή και θεία Ειμαρμένη!

Ουσιαστικά, η ουσία είναι μία. Την αποδίδει τέλεια η λαϊκή παροιμία:

"Αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτει"

2010 0102