Η απάτη του καμουφλάζ στην Φύση είναι εντυπωσιακή.
Εδώ φαίνεται πως μια πεταλούδα μιμείται την κουκουβάγια
προκειμένου να ξεγελάσει τους θηρευτές της.
Συνεχίζοντας και ολοκληρώνοντας την προηγούμενη ανάρτηση,
σχετικά με την αδυναμία της Εμπειρίας
να περιγράψει σωστά το Σύμπαν,
θα αναφέρουμε την πολύ πρόσφατη δημοσίευση
για ένα εντυπωσιακό βιολογικό φαινόμενο.
Ένα είδος χταποδιού, γνωστό ως Οκτάπους ο Μιμητικός, ήταν γνωστό από αρκετό καιρό στους επιστήμονες βιολόγους για τις μεγάλες μιμητικές του ικανότητες.
Για να αποφύγει τους θηρευτές του εκτελεί δύο μιμήσεις:
- Έχει τέτοιες ραβδώσεις στα πλοκάμια του που εύκολα μέσα στο νερό φαίνονται σαν θαλάσσια φίδια που λόγω του φοβερού δηλητηρίου τους αποφεύγονται από πολλούς θηρευτές.
- Όταν κολυμπά μιμείται το σχήμα του, επίσης δηλητηριώδους, λεοντόψαρου.
Η εντυπωσιακή ανακάλυψη, όμως, αφορούσε το μικρό ψάρι "stalix".
Όπως διαπιστώθηκε, το ψάρι αυτό συνοδεύει, γενικά, τον οκτάποδα και όταν νιώσει απειλείται μπαίνει ανάμεσα στα πλοκάμια του, όπου η απόλυτη ομοιομορφία των ραβδώσεών τους, το καθιστά κυριολεκτικά αόρατο.
Τώρα, η εξήγηση του γεγονότος ότι το χταπόδι δεν τρώει το ψάρι, που βρίσκεται κυριολεκτικά μπροστά στο στόμα του, είναι
- ή ότι το εκλαμβάνει ως δικό του πλοκάμι
- ή ότι δεν του αρέσει το κρέας του.
Επειδή προφανώς ούτε η πεταλούδα έχει την γνώση, την νοημοσύνη και την δυνατότητα να μιμηθεί την κουκουβάγια, ούτε το μικρό ψάρι να μιμηθεί το χταπόδι, ούτε το χταπόδι να μιμηθεί το λεοντόψαρο όλες αυτές οι απάτες σχεδιάστηκαν από την Φύση.
Και το σημαντικό στην υπόθεση αυτή είναι ότι σχεδιάστηκαν χωρίς την μεσολάβηση του Ανθρώπου.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί την Απάτη πολλές Θρησκείες την αποδίδουν στον Σατανά ή τον Διάβολο που έχει ως σκοπό την Παραπλάνηση του Ανθρώπου.
Όμως, η Απάτη αποτελεί μέρος της υφής της Φύσης. Ενυπάρχει στον κώδικα της Δημιουργίας της.
Οπότε, στην κατάστρωση των Φυσικών Θεωριών ελλοχεύει πάντοτε ο κίνδυνος της παραπλάνησης.
Όπως θα δούμε παρακάτω, η αστοχία της Εμπειρίας, η Παραπλάνηση και η Απάτη αλλά και η Τυχαιότητα δεν είναι "κατασκευάσματα" κάποιου "Διαβολικού Νού".
Απλά, είναι συνέπεια της μη-αντίληψης των "Κρυφών Διαστάσεων".
Για ένα Πολυ-διαστατικό Ον, που γνωρίζει και αντιλαμβάνεται πλήρως όλες τις Διαστάσεις, δεν υπάρχει ούτε Απάτη, ούτε Τύχη.
Θα ξεκινήσουμε το "ταξίδι" με μία απλή διαπίστωση. Η Εμπειρία μας, που τόσο μας βοηθά να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα στην Πραγματική Ζωή,
είναι σχεδόν άχρηστη (ή και πολύ παραπλανητική)
στην ανίχνευση της Πραγματικότητας
από την Φυσική Επιστήμη.
Ουσιαστικά όταν αναφερόμαστε στην Εμπειρία αναφερόμαστε στις πέντε Ανθρώπινες Αισθήσεις:
- Όραση
- Ακοή
- Αφή
- Γεύση
- Όσφρηση
-----------------
Ας ξεκινήσουμε από την Όραση και ας δούμε το παρακάτω απλό παράδειγμα.
Ο Δημιουργός εξόπλισε τον Άνθρωπο με τον οφθαλμό, το όργανο της Όρασης.
Η Εμπειρία μας είναι απόλυτη: Ότι βλέπεις, υπάρχει. Ότι δεν βλέπεις, δεν υπάρχει.
Όμως, όλοι γνωρίζουμε πλέον, ότι το Ορατό Φως (δηλ. η Ορατή Ακτινοβολία) είναι ένα μικρό μόνο μέρος της συνολικής Ακτινοβολίας που υπάρχει στην Φύση.
Όπως παρατηρούμε, όμως, στο παραπάνω σχήμα, εκτός από το ορατό τμήμα υπάρχουν και οι
ακτινοβολίες μικρότερης συχνότητας:
* η Υπο-έρυθρη Ακτινοβολία (infra-red)
* η Μικροκυματική Ακτινοβολία (ultraviolent)
* η Ραδιοφωνική Ακτινοβολία (ultraviolent)
καθώς και οι ακτινοβολίες μεγαλύτερης συχνότητας:
* η Υπερ-ιώδης Ακτινοβολία (ultra-violent)
* η Ακτινοβολία Χ (Roentgen)
* η Ακτινοβολία γ (gamma)
Ουσιαστικά, όπως διαπιστώνουμε από την παραπάνω εικόνα, το ορατό τμήμα του Φωτός (ακριβέστερα, της Ακτινοβολίας) που βλέπουμε είναι ελάχιστο.
Βλέπουμε μόνο 4 βασικά χρώματα (και τα 8 συμπληρωματικά τους καθώς και πάμπολλες αποχρώσεις τους) όταν τα χρώματα της Φύσης είναι τρισεκατομμύρια! (Ο άξονας των συχνοτήτων εκτείνεται, και δεξιά και αριστερά, μέχρι το άπειρο).
Είναι τραγικό, μέσα σε μια άπειρη χρωματική παλέτα που υπάρχει στη Φύση, ο Δημιουργός να σου δίνει την δυνατότητα να δεις ... μόνο τέσσερα!!Είναι σαν να βλέπεις τον Κόσμο ..."ασπρόμαυρο"!
Όσο αγνοείς, ως άνθρωπος, την ύπαρξη του τεράστιου εύρους των συχνοτήτων που δεν βλέπεις, δεν σε πειράζει. Όταν αντιληφθείς, όμως, τι γίνεται, ξαφνιάζεσαι από την "τσιγκουνιά του Δημιουργού".
Τόσο φτωχό και ατελές όργανο το "μάτι"??
Μα ... τόσο πολύ του κόστιζε να εξοπλίσει τους βιολογικούς οργανισμούς με ένα περισσότερο "πλούσιο" εργαλείο όρασης????
----------------
Ας δούμε τώρα το όργανο Ακοής, το "ούς" (ή ώτο ή αυτί)
Υπάρχει και πάλι μια αντίστοιχη κλίμακα συχνοτήτων για τον Ήχο, όπως και για το Φως.
Πάλι διακρίνουμε κατηγορίες:
- Τους υπερηχητικούς Ήχους (Ultra-sound)
- τους ακουστούς Ήχους (Acoustic)
- τους υποηχητικούς Ήχους (Infra-sound
Και πάλι διαπιστώνουμε την ίδια κατάσταση.
Ενώ ο άξονας των συχνοτήτων προεκτείνεται μέχρι το άπειρο και από τις δυο πλευρές, εμείς ακούμε ένα εντελώς στενότατο τμήμα του.
Δηλαδή, συγκριτικά, με ένα ον που θα μπορούσε να ακούει όλο τον άξονα, εμείς είναι σαν να ακούμε μόνο "κρωξίματα". Φαντάζεστε πόσες υπέροχες μελωδίες από τρισεκατομμύρια νότες που υπάρχουν (ή θα μπορούσαν να δημιουργηθούν από τον άνθρωπο) στερούμαστε εξ αιτίας του "φτωχότατου" αυτιού που διαθέτουμε?? Πάλι μπορεί να απορήσει κανείς, γιατί ο Δημιουργός φέρθηκε τόσο "φειδωλά", εξοπλίζοντας τον Άνθρωπο με έναν τόσο μηδαμινό "ακουστικό εργαλείο"!!!!
----------------
Ας δούμε τώρα τα "όργανα" Αφής, το δέρμα και τα χέρια.
Ας δούμε πάλι μια κλίμακα των μεγεθών που υπάρχουν στο Σύμπαν:
Τι μπορούμε να ψηλαφίσουμε από αυτά??
Μόνο αντικείμενα του Μακρόκοσμου (δηλαδή συγκρίσιμα με το ανθρώπινο σώμα). Ο Μικρόκοσμος και ο Μεγάκοσμος παραμένουν εντελώς απροσπέλαστοι στην αφή.
Όμως, στο Σύμπαν υπάρχουν ... ηλεκτρόνια, άτομα, κύτταρα, πλανήτες, γαλαξίες ... όλα μη-προσβάσιμα με την αφή.
Αλήθεια πως θα ήταν η αίσθηση
να μπορείς να ψηλαφίσεις έναν Πλανήτη??
Πάλι βλέπουμε τους τεράστιους περιορισμούς που έχουμε ως άνθρωποι.
----------------
Ας δούμε τώρα το όργανο της Γεύσης, την γλώσσα.
Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες χημικές ενώσεις. Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει αίσθηση για κάθε μια από αυτές. Όμως, εμείς αντιλαμβανόμαστε μόνον ορισμένες εντελώς απλοϊκές γεύσεις (πικρό-ξινό, γλυκό-άγλυκο, σαπωνοειδές κ.α.)
Ουσιαστικά, γευόμαστε ελάχιστο ποσοστό των ουσιών των τροφών μας. Το 99% των συστατικών τους δεν γίνονται αισθητά από το στόμα. Ο Δημιουργός μας στέρησε κυριολεκτικά την γευσιγνωσία!!
-------------
Ίδια και χειρότερη η κατάσταση επικρατεί στην Όσφρηση και το αισθητήριο όργανό της την ρίνα ( = μύτη).
Ενώ υπάρχει απίστευτη ποικιλία αερίων στο Σύμπαν, ο Άνθρωπος οσμίζεται ελάχιστα από αυτά. Τα περισσότερα παραμένουν άοσμα για αυτόν.
Αντίστοιχη, βέβαια, η τεράστια ποικιλία αρωμάτων που ποτέ δεν θα μπορέσει να οσμιστεί η ανθρώπινη μύτη.
-----
Επίσης απουσιάζουν ολοσχερώς πολλά άλλα αισθητήρια άλλων αισθήσεων όπως:
- η ηλεκτραισθησία (που θα ανίχνευε τις διακυμάνσεις των Ηλεκτρικών Πεδίων του Περιβάλλοντος)
- η μαγνηταισθησία (που θα ανίχνευε τις διακυμάνσεις των Μαγνητικών Πεδίων του Περιβάλλοντος)
- η κυματαισθησία (που θα ανίχνευε τις διακυμάνσεις των μηχανικών κυμάτων που διαδίδονται στα μηχανικά μέσα του Περιβάλλοντος)
Οι δύο πρώτες (που θα λειτουργούσαν ως ηλεκτρόμετρο και μαγνητόμετρο) θα έδιναν πρόσβαση στον συναισθηματικό κόσμο των ατόμων (ανθρώπινων ή ζωϊκών) που πλησιάζουν έναν άνθρωπο κάνοντας π.χ. απίστευτα συναρπαστικότερο τον έρωτα.
Η τρίτη (που θα λειτουργούσε ως βαρόμετρο) θα έδινε στον άνθρωπο τεράστια πληροφόρηση πρόγνωσης για τις αλλαγές καιρού ή ακόμη και σεισμών.
-------------
Η τελική διαπίστωση είναι λοιπόν η απόλυτη "φειδωλότητα" του Δημιουργού. Εξόπλισε τον Άνθρωπο με τους ευτελέστερους "ανιχνευτήρες" που θα μπορούσε να του προσφέρει.
Επομένως, η Ανθρώπινη Εμπειρία είναι εντελώς στοιχειώδης ώστε να μπορέσει να βοηθήσει τον Άνθρωπο να κατανοήσει το Περιβάλλον του.
Πόσο μάλλον, να αντιληφθεί την ύπαρξη περισσότερων Διαστάσεων στο Σύμπαν, πέραν από τις τρείς συνήθεις (Μήκος, Πλάτος, Ύψος) ...
Ο Άνθρωπος και οι Αλγεβρικές Ομάδες
που είναι το Graal της Παγκόσμιας Γνώσης
Όπως αναφέραμε στο προηγούμενο,
οι Θεωρίες Χορδών και Μεμβρανών
ήταν, ουσιαστικά, αυτές που έκαναν όλη την βαριά δουλειά
και ανέδειξαν την σπουδαιότητα της Πολυδιαστατικής Φυσικής.
Ωστόσο, δεν κατάφεραν να βρουν
το Graal της Μεγάλης Ενοποίησης (Grand Unification)
Σήμερα στην πρωτοπορία των ερευνών βρίσκεται η θεωρία Lisi.
Ο Antony Garrett Lisi
είναι ο κορυφαίος ερευνητής σήμερα (2012)
στην αγωνιώδη προσπάθεια των Φυσικών της Γης
για την ενοποίηση Κβαντικής Φυσικής και Γενικής Σχετικότητας
H Ομάδα Lie E8 είναι το πολυπλοκότερο αλλά ταυτόχρονα και το κομψότερο δόμημα που υπάρχει σήμερα στα παγκόσμια Μαθηματικά.
Σίγουρα, όμως, χρειάζεται κάτι ακόμη περισσότερο περίτεχνο για να αποδοθεί η Μεγάλη Πεδιακή Ενοποίηση. Όμως είναι, απλά, ζήτημα χρόνου να βρεθεί η τελική Αλγεβρική Ομάδα την οποία χρησιμοποίησε ο Δημιουργός για να φτιάξει όλη την Φυσική του Σύμπαντος.
---------------
Στην συνέχεια θα παρουσιάσω με όσο γίνεται απλούστερα λόγια, τον τρόπο που προκύπτουν οι Πολλές Διαστάσεις στον Κόσμο που ζούμε.
Η Φυσική μελετά την Φύση και η Γεωμετρία τον Χώρο.
Ενωμένες μελετούν το Σύμπαν.
Μέχρι σήμερα αναπτύχθηκαν χιλιάδες κλάδοι της Φυσικής
που έχουν στόχο ένα συγκεκριμένο αντικείμενο του Κόσμου που ζούμε.
Όμως, μόνον ένας κλάδος της Φυσικής
ήταν προορισμένος, από την Ειμαρμένη, να φτάσει στο Μυαλό του Θεού.
Η Πολυ-διαστατική Φυσική (Multi-dimesional Physics).
Αυτές, σήκωσαν όλο το βάρος, μέχρι σήμερα
της διάνοιξης της "κακοτράχαλης" μαθηματικής οδού
που οδήγησε στην πιθανότητα ύπαρξης περισσοτέρων διαστάσεων
(εκτός των τριών συνήθων x, y, z), στο Σύμπαν.
Αν και στην Φυσική δεν έχουν σημασία τα πρόσωπα
(εφόσον η εργασία είναι συλλογική
και ο καθένας "πατάει" πάνω στις ανακαλύψεις των προηγούμενων)
ωστόσο θα παραθέσω παρακάτω έναν κατάλογο
Προφανώς αυτοί είναι "επιστήμονες-βιτρίνες".
Πίσω τους κρύβεται δουλειά, κόπος και μόχθος
δεκάδων χιλιάδων ανώνυμων ερευνητών, λεκτόρων, απλών φοιτητών
που, απλά, συντονίστηκαν από τους διάσημους "Χορδιακούς Φυσικούς" του καταλόγου.
Οι φυσικοί,λοιπόν, που αναφέρονται στον παρακάτω πίνακα
είναι (τυπικά έστω) οι ευφυέστεροι άνθρωποι που έζησαν ποτέ στον Κόσμο.
Διαχειρίστηκαν πλήθος πολυπλοκότατων "Μαθηματικών Δομημάτων"
τέτοιου όγκου και δυσνοητικότητας
που θα έκαναν τον Einstein και τους Κβαντικούς Φυσικούς
(Heisenberg, Schrodinger, Dirac και άλλους)
να αισθάνονται μπροστά τους "σαν σχολιαρόπαιδα νηπιαγωγείου".
Αυτοί είναι οι πραγματικοί γίγαντες της Νόησης της Ανθρωπότητας!!!!
(Κάνοντας κλικ στο κάθε όνομα
μπορεί να δει κανείς στην Αγγλική Wikipedia
μια σύντομη βιογραφία τους.
Είναι και ένας Έλληνας ανάμεσά τους)
Η παραπάνω εικόνα δείχνει απόλυτα
την απόγνωση και το "κλάμα" του Χορδιακού Φυσικού
που ενώ κατανάλωσε την ζωή του
περιπλανώμενος στην απέραντη Μαθηματική έρημο
δεν κατόρθωσε τελικά "να πιει νερό" (δηλ. να βρει το Graal)
καθώς έμεινε από (μαθηματικά) καύσιμα...
Σε όλους τους Χορδιακούς Φυσικούς,
που τόσο κοπίασαν και περιπλανήθηκαν
στα ατέλειωτα μαθηματικά μονοπάτια της Φύσης και της Νόησης
αφιερώνεται λοιπόν δικαιωματικά το άσμα:
"The Quest" (με τον Bryn Christopher).
