Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εσχατολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εσχατολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Una faccia, una razza. Μέρος Ι.


Συνέχεια από την ανάρτηση:
Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Μέρος Θ

Είχαμε μείνει στο κλασσικό ερώτημα?
"Τι μπορεί να προσδοκά ο Δημιουργός από την Δημιουργία του Σύμπαντος
αφού οτιδήποτε υπάρχει αποτελεί μέρος της αρχικής του επένδυσης???"


Αν και σε πρώτη ματιά όλα (Ύλη και Ενέργεια του Σύμπαντος)  φαίνονται να έχουν προέλθει από την αρχική "κατάθεση" την στιγμή του Big Bang, ωστόσο υπάρχει κάτι που εκφεύγει από μια απλοϊκή θεώρηση.


Τι είναι αυτό? Να τι είναι:
Η περιβόητη "Κβαντική Ενέργεια Κενού" ή αλλιώς "Ενέργεια Μηδενικού Σημείου".
Από που προκύπτει αυτή? Από το περιβόητο "Κβαντικό Κενό"  ή ισοδύναμα από τον "Κβαντικό Αφρό" ή από τον Αιθέρα και πολλές άλλες ισοδύναμες ή σχεδόν ισοδύναμες οντότητες.

Σύμφωνα με την Κβαντική Φυσική, το Κενό δεν είναι το "τέλειο τίποτα" (όπως είναι το "Κλασσικό Κενό" σύμφωνα με την Κλασσική Φυσική). Αντίθετα, είναι μια αχανής "θάλασσα" που αποτελείται από τα λεγόμενα "ιδεατά" σωματίδια (virtual particles).

Στο "Κβαντικό Κενό" δημιουργούνται, συνεχώς και αιωνίως, ζεύγη από "ιδεατά" σωματίδια και αντισωματίδια, τα οποία εξαφανίζονται αμέσως και στην θέση τους εμφανίζονται "ιδεατά" φωτόνια. Αυτά με την σειρά τους δημιουργούν τα "ιδεατά" σωματίδια. Έτσι έχουμε μια συνεχή δημιουργία  "ιδεατής" Ύλης/Αντιύλης (π.χ. ζεύγη ηλεκτρονίων και αντι-ηλεκτρονίων) που καταστρέφεται ακαριαία και στην θέση της εμφανίζεται "ιδεατή" Ενέργεια (π.χ. φωτονίων) που επίσης ακαριαία καταστρέφεται και αυτό συνεχίζεται αέναα.
Ένα ζεύγος ηλεκτρονίου/αντιηλεκτρονίου (e+/e-) μετατρέπεται σε δύο φωτόνια (γ).
Στην συνέχεια τα φωτόνια δημιουργούν πάλι ένα ζεύγος ηλεκτρονίου/αντιηλεκτρονίου.
 
Με πολύ απλοϊκά λόγια, πριν η Φύση προλάβει να καταγράψει στα "κιτάπια" της το Κβαντικό Κενό ως Ύλη (και Αντιύλη) αυτό έχει μετατραπεί σε Ενέργεια. Και η Ενέργεια αυτή πάλι, πριν προλάβει να καταγραφεί, γίνεται Ύλη και έτσι "εκφεύγει" από την καταγραφή της στον Προϋπολογισμό του Σύμπαντος.

Ουσιαστικά, λοιπόν, για το Σύμπαν, το Κβαντικό Κενό είναι μη-υπάρχον. Είναι κάτι σαν "αδρανές υλικό", σαν φάντασμα.

Το Κβαντικό Κενό, αν και μπορεί να παρασταθεί ως "θάλασσα", δεν έχει ιδιότητες συνηθισμένης οντότητας. Δεν έχει κύματα, ρεύματα, παλίρροιες. Είναι απόλυτα "σιωπηλό".
Όμως, μπορεί υπό ορισμένες συνθήκες να "βράσει". Κατά την διάρκεια του "βρασμού" (ακριβέστερα, "ιονισμού") του ορισμένα "ιδεατά" σωματίδια (υπό την επίδραση Ηλεκτρομαγνητικού ή άλλων Πεδίων) ενδέχεται να "κλέψουν" ενέργεια και να γίνουν πραγματικά. Μόνον, όμως, για μια φευγαλέα στιγμή καθώς τόσο επιτρέπεται από την πανίσχυρη Αρχή της Απροσδιοριστίας που κυριαρχεί στην Κβαντική Φυσική.

Αν μπορούσαμε να επιτύχουμε ένα συνεχή και αλληλοτροφοδοτούμενο "βρασμό"  (ακριβέστερα, "ιονισμό") του Κενού τότε θα είχαμε σχεδόν άπειρη ενέργεια.

Με απλά λόγια, θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε το Σύμπαν με ένα αυτοκίνητο όπου η Πραγματική Ενέργεια είναι η ενέργεια της μπαταρίας και η Ενέργεια του Κενού είναι η ενέργεια του ντεπόζιτου βενζίνης. Αυτό που χρειάζεται για να αναφλεγεί η βενζίνη και να γίνει "χρήσιμη" είναι ένας σπινθήρας που θα προέλθει από την μπαταρία.

Πιο καλύτερο παράδειγμα είναι να παρομοιάσουμε το Σύμπαν με ένα οινοποιείο.
Το Κβαντικό Κενό αντιστοιχεί στον μούστο (γλεύκος) που είναι οικονομικό "ανενεργό". Όταν όμως μετατραπεί σε κρασί (οίνος), που αντιστοιχεί σε Πραγματική Συμπαντική Ενέργεια, τότε γίνεται οικονομικά εκμεταλλεύσιμο.
Αλκοολική ζύμωση.
Μετατροπή του γλεύκους (γλυκόζη) σε οίνο (αιθανόλη).
Τα ένζυμα  εμπλέκονται μεν στην αντίδραση (μπλε τόξο)
αλλά αποβάλλονται αυτούσια (ερυθρό τόξο)
πριν την ολοκλήρωση της διαδικασίας.
Τώρα, αν θεωρήσουμε ότι σκοπός του Δημιουργού είναι η "ενεργοποίηση" της Κβαντικής Ενέργειας του Κενού και η μετατροπή της σε Πραγματική, τότε ποιός θα είναι ο ρόλος των Ανθρώπων?
Μήπως, ο ίδιος με τον ρόλο των ζυμομυκήτων κατά την Αλκοολική ζύμωση??

Δηλαδή, μήπως ο Δημιουργός μας βλέπει κάπως έτσι?
Ζυμομύκητες.
Είναι μύκητες αβλαβείς για τον άνθρωπο
που ζουν στην επιφάνεια των σταφυλιών
και κατά την διαδικασία της Αλκοολικής Ζύμωσης εκκρίνουν τα ένζυμα
που είναι απαραίτητα για την ολοκλήρωση της διαδικασίας.
Μήπως, λοιπόν, ο Δημιουργός "μας εκπαιδεύει" σε συνθήκες "έλλειψης ενέργειας" ώστε να μας "αναγκάσει" να βρούμε τα "ένζυμα" δηλ. τον μηχανισμό (μαθηματικές εκφράσεις, φυσικούς νόμους και τεχνολογικά εργαλεία) που θα "ιονίζει" την Ενέργεια του Κενού και θα την μετατρέπει από πλασματική και ανενεργή που είναι σήμερα σε πραγματική???

Υπάρχει επιπλέον ένα ακόμη σημαντικό δεδομένο. Η Κβαντική Ενέργεια του Κενού δεν χάνεται στις Μαύρες Τρύπες.
Άρα, καθώς όλη η Συμπαντική Ενέργεια (που δόθηκε στο Big Bang) εξαφανίζεται αργά αλλά σταθερά καταπινόμενη από τις Μαύρες Τρύπες, οι Άνθρωποι, προκειμένου να διατηρήσουν τόσο την σωματική τους υπόσταση όσο και τα υλικά σώματα που χρησιμοποιούν, θα αναγκαστούν να αντικαταστήσουν την  παραδοσιακή Ύλη και Ενέργεια που τα αποτελεί, με την "απέραντη", άφθαρτη, αιώνια Ενέργεια του Κενού.

Κάποιος θα αναρωτηθεί πόσο είναι το ποσοστό της Κβαντικής Ενέργειας, που υπάρχει "σε νάρκωση", σε σχέση με την Συμπαντική Ενέργεια, που εισήλθε στο Σύμπαν κατά το Big Bang.

Θα έλεγα ότι η Πραγματική Ενέργεια που υπάρχει στο Σύμπαν είναι 0,000...001% του συνόλου ενώ η Ενέργεια του Κενού είναι 99,999...999%.

Αν δούμε τα παραπάνω στοιχεία με οικονομικούς όρους, μπορούμε να καταλάβουμε ότι ο Δημιουργός επένδυσε μόλις το 0,000...001% του συνολικού κεφαλαίου και προσδοκά να λάβει ως καθαρό κέρδος το 99,999...999% !!!!!
Τέτοια επένδυση, τόσο ασύλληπτα αποδοτική, δεν μπορεί να συλλάβει ούτε το πιο τοκογλυφικό μυαλό και του πιο στυγνού τραπεζίτη!!!

Είναι, λοιπόν, ο Δημιουργός, ο πιο μεγάλος τοκογλύφος που υπήρξε ή θα υπάρξει ποτέ???

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Η "Κβαντική Ενέργεια Κενού" είχε ήδη προβλεφθεί από το 1913 και μάλιστα υπολογίσθηκε η τιμή της.
όπου:
Ε = η ενέργεια μηδενικού σημείου που υπάρχει σε ένα σημείο του Χωρόχρονου,
h = η σταθερά του Planck
ω = η ιδιοσυχνότητα του "ιδεατού" σωματιδίου, που βρίσκεται στο σημείο αυτό του Κβαντικού Κενού.
Ουσιαστικά, είναι ελάχιστη. 
Αλλά αν σκεφτεί κανείς ότι: 
α) αναφέρεται μόνον για ένα σημείο του Χώρου και οποιαδήποτε περιοχή του Χώρου, όσο και μικρή να είναι, περιέχει άπειρο αριθμό σημείων
β) σε κάθε σημείο μπορούμε να έχουμε άπειρα "σωματίδια Κενού" σύμφωνα με την στατιστική Bose-Einstein
τότε μιλάμε για πραγματικά κολοσσιαία ποσότητα ενέργειας που το μέγεθός της εκφεύγει της αντίληψης του μέσου ανθρώπινου εγκέφαλου.

Συνεχίζεται ...



Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Una faccia, una razza. Μέρος Θ.



Συνέχεια από την ανάρτηση:
Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Μέρος Η.


Είχαμε μείνει στην ανίχνευση των προθέσεων του Δημιουργού 
για την Δημιουργία του Σύμπαντος.
Λέγαμε ότι με βάση τα νέα αστρονομικά δεδομένα, 
ο Δημιουργός συμπεριφέρεται ως ένας "στυγνός τραπεζίτης".
"Επένδυσε" στο Σύμπαν 
μια τεράστια ποσότητα Συμπαντικής Ενέργειας
και "εισπράττει τόκους" μέσα από τις Μαύρες Τρύπες.




Ναι, θα πει κανείς, αλλά όταν "επενδύεις" το κάνεις για να κερδίσεις. Και τι μπορεί να κερδίσει ένας Δημιουργός του Σύμπαντος???

Για έναν απλοϊκό πιστό μιας Θρησκείας η απάντηση είναι απλή. 
- Αγάπη, κυριαρχία, δόξα. 

Αλλά για έναν αστροφυσικό αυτά δεν αποτελούν απαντήσεις. Γιατί ο Δημιουργός του Σύμπαντος, για την Φυσική, δεν είναι άνθρωπος για να έχει συναισθήματα. Είναι αίτιο. Φυσικό αίτιο.

Στην Φυσική και την Οικονομία (και για τις Θετικές Επιστήμες γενικότερα), ισχύει η απόλυτη "Αρχή της Αιτιότητας":
- Για να υπάρχει "αποτέλεσμα" πρέπει να υπάρχει "αίτιο (ή κίνητρο)".

Αυτό σημαίνει στην Οικονομία ότι όταν επενδύεις 100 euro προσδοκάς να κερδίσεις 100+.
Ή, ισοδύναμα, στην Φυσική ότι όταν κατασκευάζεις μια μηχανή (π.χ. ένα μοχλό) προσδοκάς π.χ. να βάλεις δύναμη 100 κιλών να σηκώσεις π.χ. 200 κιλά.

Πριν απαντήσουμε στο ερώτημα "τι μπορεί να προσδοκά ο Δημιουργός από την Δημιουργία του Σύμπαντος" ας ξεκαθαρίσουμε τι σημαίνει ο όρος "Συμπαντική Ενέργεια".

Συμπαντική Ενέργεια είναι η ενέργεια που "δόθηκε" στο Σύμπαν κατά την γένεσή του (Big Bang).


Και που είναι αυτή σήμερα??

Κατ' αρχάς έχει διασπαστεί σε απλούστερες μορφές όπως:
- Ηλεκτρομαγνητική Ενέργεια (Ηλεκτρική και Μαγνητική)

Το μεγαλύτερο ίσως ποσοστό της είναι Ηλεκτρομαγνητική Ακτινοβολία που ταξιδεύει ασταμάτητα μέσα στο Σύμπαν.
Ένα μεγάλο μέρος της έχει δεσμευτεί σχηματίζοντας την Ύλη που αποτελεί τους Γαλαξίες και τα άλλα  πολυποίκιλα Κοσμικά Αντικείμενα (καθώς και την Σκοτεινή Ύλη και την Αντιύλη).

Ασήμαντα κλάσματά της απαρτίζουν τα Πετρώματα της Γης και τους Βιολογικούς Οργανισμούς της.
Προφανώς, όλες οι συνήθεις γνωστές μορφές ενέργειας (ηλιακή, αιολική, υδατική κ.α.) συμπεριλαμβάνονται εδώ.

Άρα, όλα όσα βλέπουμε (και δεν βλέπουμε) είναι "παράγωγα" της αρχικής Συμπαντικής Ενέργειας. Άρα, μέρος του "επενδυθέντος κεφαλαίου". 

Οπότε, επιστρέφουμε στο αρχικό ερώτημα:
"Τι μπορεί να προσδοκά ο Δημιουργός από την Δημιουργία του Σύμπαντος, αφού οτιδήποτε υπάρχει αποτελεί μέρος της αρχικής του επένδυσης???"

Συνεχίζεται ...



Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Una faccia, una razza. Μέρος Η.

Καλλιτεχνική αναπαράσταση ενός Κβάζαρ
Φαίνεται ο συνοδός Γαλαξίας (με καφέ χρώμα) που περιστρέφεται
γύρω από την Μαύρη Τρύπα (στο κέντρο με λευκό χρώμα)
και δημιουργεί τον χαρακτηριστικό πίδακα ακτινοβολίας
( με ρόζ χρώμα)
Συνέχεια από την ανάρτηση:

Στα προηγούμενα είδαμε 
ότι η Συμπαντική Ενέργεια 
(που δόθηκε από τον "Δημιουργό" 
και είναι η αιτία και το "υλικό" 
για την δημιουργία των δομών του Σύμπαντος)
"αποστραγγίζεται" βαθμιαία από τις Μαύρες Τρύπες, 

με αποτέλεσμα να οδηγεί, βαθμιαία, στον Συμπαντικό θάνατο.


Αυτή, ακριβώς, είναι η θεωρία που ακολουθούν οι περισσότεροι αστροφυσικοί επιστήμονες σήμερα.

Ο "γυμνός" κβάζαρ HE_0450-2958
που ταράζει τα νερά στην Σύγχρονη Κοσμολογία

(Δημιουργία αστέρα από την επίδραση της Μαύρης Τρύπας)
(επιστημονική αναπαράσταση)
Όμως, πολύ πρόσφατα, το σκηνικό δείχνει να αλλάζει ριζικά. 
Όλα άρχισαν με την ανακάλυψη ενός "γυμνού" Κβάζαρ, που ονομάσθηκε HE_0450-2958, το 2005, και καταγράφηκε ως ένα από τα πάμπολλα παράδοξα αντικείμενα του Σύμπαντος. Η μέχρι τώρα, αστρονομική γνώση θεωρεί ότι τα Κβάζαρς είναι Γαλαξίες, που στο εσωτερικό τους υπάρχει μία γιγάντια Μαύρη Τρύπα που απορροφά την ύλη τους με ταχύτατους ρυθμούς. Αντίθετα, στους συνηθισμένους Γαλαξίες η Μαύρη Τρύπα απορροφά ύλη με χαμηλούς σχετικά ρυθμούς.

Στην αρχή, δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία σε αυτό γιατί θεωρήθηκε ότι, απλά, ο συνοδός Γαλαξίας ήταν κρυμμένος πίσω από άλλες αστρικές δομές και δεν φαινόταν στις παρατηρήσεις.
Όμως, το 2009, μετά από πολλές εξονυχιστικές έρευνες (με το υπερσύγχρονο τηλεσκόπιο VLT, στο Ουράνιο Παρατητήριο Paranal, στην Χιλή) μία ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής τον David Elbaz, σε μια εργασία που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Astronomy & Astrophysics" με τον τίτλο "Quasar induced galaxy formation: a new paradigm?" ξεκαθάρισε ότι ο "γυμνός Κβάζαρ", HE_0450-2958, είναι πραγματικά γυμνός δηλ. χωρίς την ύπαρξη ενός συνοδού Γαλαξία, γύρω του.

Το συγκλονιστικότερο ήταν ότι, σε κάποια απόσταση γύρω από τον γυμνό Κβάζαρ, ένα πυκνό νέφος αστρικής σκόνης άρχισε να μετασχηματίζεται σε Γαλαξία, με Αστέρες και, βέβαια, Πλανήτες.

Επειδή, όμως, στο κέντρο κάθε Κβάζαρ βρίσκεται μαι Μαύρη Τρύπα, η ομάδα των αστρονόμων αυτών έκανε την απλή υπόθεση:
"Μήπως οι Μαύρες Τρύπες δημιούργησαν τους Γαλαξίες και όχι οι Γαλαξίες τις Μαύρες Τρύπες?"

Καλλιτεχνική αναπαράσταση
μιας Μαύρης Τρύπας που δημιουργεί ένα νέο Γαλαξία.
Πράγματι, όπως φάνηκε από αρκετές έρευνες μέχρι τώρα, η Μαύρη Τρύπα είναι ενδεχομένως αυτή που με την περιστροφή της ύλης γύρω της διαμορφώνει τις συνθήκες εκείνες που απαιτούνται για την γένεση ενός Γαλαξία.

Αυτή η ριζοσπαστική άποψη (που δίνει στην Μαύρη Τρύπα και ιδιότητες δημιουργίας, πέραν της γνωστής ιδιότητας καταστροφής που ήδη ξέρουμε) κερδίζει συνεχώς έδαφος ανάμεσα στους αστροφυσικούς.

Στην περίπτωση που ισχύει αυτό (και υπάρχουν πολύ ισχυρές ενδείξεις ότι ισχύει) μπορούμε να δούμε το Σύμπαν με "οικονομική ματιά".

Δηλαδή, το Σύμπαν μοιάζει με μια τερατώδη "οικονομική επένδυση".
Ο Δημιουργός "επένδυσε" μια τεράστια ποσότητα ενέργειας (δηλ. την Συμπαντική Ενέργεια του Big Bang), πριν 13,8 δισεκατομμύρια έτη.
Ταυτόχρονα εφοδίασε το Σύμπαν με Μαύρες Τρύπες. Αυτές λειτούργησαν σαν διάσπαρτα "κεφάλαια εκκίνησης" (start-up capitals). Δηλαδή, έγιναν τα "εναύσματα" της κοσμικής δημιουργικής διεργασίας (Αστέρες< Πλανήτες < Πετρώματα και Βιολογικοί Οργανισμοί). Ταυτόχρονα όμως, άρχισαν να εισπράττουν "τόκους" (δηλ. να απορροφούν Αστρική Ύλη και Ακτινοβολία).

Δηλαδή, το Σύμπαν μοιάζει με την Ελλάδα. Όπως, η Ελλάδα δανείστηκε από την Ευρώπη ένα τεράστιο ποσό (το οποίο τώρα ονομάζεται "Δημόσιο Χρέος") το οποίο στην αρχή θεωρούσε χαριστικό και αγύριστο αλλά μετά συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν δωρεά αλλά μια "επένδυση", από την οποία η Ευρώπη σκοπεύει να τελικά κερδίσει, έτσι ακριβώς και οι επιστήμονες στην αρχή πίστευαν ότι η Συμπαντική Ενέργεια ήταν μια "δωρεά" του Δημιουργού αλλά τώρα αρχίζουν να υποψιάζονται ότι και αυτός έναν παρόμοιο ρόλο (όπως η Ευρώπη) παίζει. Ξεκινάει εισπράττοντας "τόκους".

Το ζήτημα όμως είναι το εξής. Όταν κάνεις μια επένδυση π.χ. 100 euro, ο στόχος σου είναι να έχεις, σε κάποιο βάθος χρόνου, ένα κέρδος π.χ. 150 euro.
Όμως, ο Δημιουργός, τι κίνητρο-στόχο θα μπορούσε να έχει κάνοντας μια τέτοια τιτάνια "επένδυση"?? Πράγματι, η Συμπαντική Ενέργεια, αν τιμολογούταν σε euro, θα ανερχόταν σε δεκάκις των δεκάκις τρισεκατομμύρια. (Ας θυμηθούμε ότι το Χρήμα είναι ουσιαστικά αποτίμηση Οικονομικής Ενέργειας)

(Και μην μου πείτε, αγάπη, αγαλλίαση, στοργή και άλλα τέτοια ανορθολογιστικά που προτείνουν αφειδώς οι Θρησκείες.)

ΠΗΓΕΣ:
*Katie Lee, "Which came first? Galaxies or black holes?", Cosmos Magagine, article 2458
*Marcus Chown, "Supermassive BlackHoles: The fathers of Galaxies", New Scientist, 6 Jan 2010.
*http://straightshooters.blogspot.com/2010/01/supermassive-black-holes-fathers-of.html
*http://astronomy.activeboard.com/forum.spark?aBID=58381&p=3&topicID=4111224&page=0

Συνεχίζεται ...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το άσμα: "Για τα λεφτά τα κάνεις όλα, για τα λεφτά δεν μ'αγαπάς", συμβολικό.
Απευθύνεται από την Ανθρωπότητα στον "Δημιουργό" του Σύμπαντος.


Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Una faccia, una razza. Μέρος Ζ.


Συνέχεια από την ανάρτηση:

Είδαμε, λοιπόν, στα προηγούμενα ότι, σύμφωνα με την γενικώς παραδεδεγμένη άποψη, ο θάνατος του Σύμπαντος θα προέλθει από την υπέρμετρη διαστολή του.

Όμως, όταν την τελευταία δεκαετία έγινε γνωστό από τις αστρονομικές παρατηρήσεις, ότι κάθε Γαλαξίας (από τους δισεκατομμύρια που υπάρχουν) έχει στο κέντρο του μια Μαύρη Τρύπα, η αντίληψη αυτή κλονίστηκε.
Άρα, το Σύμπαν πριν "πεθάνει" από την άκρατη διαστολή, θα πεθάνει τμηματικά αφού o κάθε Γαλαξίας του θα χαθεί, μοιραία, στην άβυσσο της Μαύρης Τρύπας που φιλοξενεί στο κέντρο του. Επομένως ο προβλεπόμενος θάνατος του Σύμπαντος συντομεύεται κατά πολύ. Αυτό είναι αρκετά εντυπωσιακό σαν σκέψη. Δηλ. το Σύμπαν που μας δόθηκε μοιάζει, στην κυριολεξία, με ένα τρύπιο κανάτι!!!


Αναπαράσταση Γαλαξία
με την μαύρη τρύπα στο κέντρο του (με το λευκό χρώμα)
να "καταπίνει" πλανήτες και αστέρες
Επειδή, οι Μαύρες Τρύπες καταπίνουν όχι μόνον Ύλη (π.χ.  Πλανήτες και Αστέρες) αλλά και Ακτινοβολία (π.χ. φως), το όλο σκηνικό, όπως διαγράφεται από τα δεδομένα, δίνει την εντύπωση ότι ο Δημιουργός "βιάζεται" να πάρει πίσω την Συμπαντική Ενέργεια που πρόσφερε (κατά την διαδικασία του Big Bang) για την Δημιουργία του Σύμπαντος!


Καλλιτεχνική Αναπαράσταση του Δημιουργούμενου Σύμπαντος
Την πεποίθηση αυτή ενισχύει η Θεωρητική Φυσική.  Σύμφωνα με την "Αρχή της Ελάχιστης Δράσης" (που θα μπορούσε να την δει κανείς ως "αρχή της Οικονομίας της Φύσης") από την οποία προκύπτουν όλοι, απαξάπαντες, οι Φυσικοί Νόμοι (διατήρηση ενέργειας, ορμής κ.α), σε όλα τα φυσικά φαινόμενα στο Σύμπαν, βασιλεύει το δόγμα "όλα να γίνουν με το μικρότερο ενεργειακό κόστος".

Θα μπορούσε να πει κανείς, αν δει κάπως βαθύτερα το όλο ζήτημα, ότι ο Δημιουργός του Σύμπαντός μας 
- ή είναι αρκετά "τσιγκούνης",
- ή ότι δεν έχει στην διάθεσή του "άπειρη" Συμπαντική Ενέργεια, όπως φαντάζεται ο κοινός Ανθρώπινος Νους.


Συνεχίζεται ...

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Una faccia, una razza. Μέρος ΣΤ.


Συνέχεια από την ανάρτηση:

Είδαμε, λοιπόν, στα προηγούμενα ότι στο Σύμπαν, ξεκίνησε από μία τεράστια ενεργειακή έκρηξη. Η Συμπαντική Ενέργεια που αρχικά, πριν 13,8 δισεκατομμύρια έτη, ήταν συγκεντρωμένη σε ένα σημείο άρχισε να διασπείρεται, κινούμενη με την ταχύτητα τα φωτός, να κρυώνει και να σχηματίζει βαθμιαία όλες τις δομές  του Σύμπαντος που βλέπουμε σήμερα. 
Ένα βασικό ερώτημα που έχει απασχολήσει ιδιαίτερα τους αστροφυσικούς επιστήμονες είναι το που θα οδηγήσει αυτή η διαδικασία. Με άλλα λόγια, υπάρχει περίπτωση το Σύμπαν να ... πεθάνει? (Έτσι δημιουργήθηκε ένας νέος επιστημονικός κλάδος, η Φυσική Εσχατολογία).
Αρχικά επικρατούσε η πεποίθηση ότι το Σύμπαν είναι αιώνιο.
Από τότε, όμως, που διαπιστώθηκε η δημιουργία του με την διαδικασία της Μεγάλης Έκρηξης έγινε φανερό ότι το Σύμπαν διαστέλλεται όπως περίπου ένα μπαλόνι που του φυσάμε συνέχεια αέρα.

Το Σύμπαν  γεννήθηκε με την Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang).
Καθώς ο Χρόνος περνούσε το Σύμπαν άπλωνε, μέχρι που έφτασε στο Παρόν (Present).
Στο Μέλλον αναμένεται ότι η διαστολή του θα είναι ταχύτατη.
Στο σχήμα το Σύμπαν παριστάνεται σαν δίσκος
που με την πάροδο του χρόνου μεγαλώνει.
Με βάση λοιπόν αυτά τα δεδομένα, ο θάνατος του Σύμπαντος θα προέλθει από την υπέρμετρη διαστολή του και την απόλυτη ψύξη που θα έρθει ως συνέπεια αυτής της τεράστιας επέκτασης. Στο τέλος όλη η Συμπαντική Ενέργεια θα υποβαθμιστεί και τα κύτταρα, μόρια, άτομα, πυρήνες που οφείλουν την ύπαρξή τους στην  επίδρασή της θα αποσυντεθούν στα συστατικά τους και θα διαλυθούν (Θερμικός Θάνατος). 

Σύμφωνα με την "Θεωρία του Θερμικού Θανάτου του Σύμπαντος"
όλα τα ουράνια και μη σώματα που υπάρχουν σε αυτό θα μετατραπούν σε "σκόνη".
Παραστατικότερα, τα πάντα θα μετατραπούν σε μία απόλυτα ομογενή "ομίχλη".
Κανείς δεν ξέρει πόσο θα κρατήσει αυτή η διαδικασία. Ίσως, δεκάδες δισεκατομμύρια ή ακόμη και εκατοντάδες δισεκατομμύρια έτη. Άρα δεν ανησυχούμε!
Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα? Ή μήπως πρέπει να ανησυχούμε?

Συνεχίζεται ...


Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Una faccia, una razza. Μέρος Ε.



Συνέχεια από την ανάρτηση:

Είδαμε, λοιπόν, στα προηγούμενα ότι στο Σύμπαν, εκτός των κοινότυπων Αστέρων, Πλανητών και Γαλαξιών κ.α., υπάρχουν και εξωτικά "κοσμικά θηρία",  δηλ. οι Μαύρες Τρύπες.

Όμως, υπάρχει ακόμη ένα πιο εντυπωσιακό φαινόμενο, ακόμα κι από αυτές. Πολύ εντυπωσιακότερο από οτιδήποτε θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ένας άνθρωπος. 
Ναι, μιλάμε για το Big Bang. Την περιβόητη Μεγάλη Έκρηξη. Την αρχή της Δημιουργίας του Σύμπαντος.




Τι ακριβώς είναι αυτό?
Είναι η στιγμή που διοχετεύθηκε στο Σύμπαν όλη η Ενέργεια η οποία και το δημιούργησε. Το γεγονός συνέβη πριν 13.800.000.000 έτη. Την στιγμή εκείνη το Σύμπαν ήταν απλά ένα σημείο!! Από τότε το σημείο αυτό άρχισε να μεγαλώνει και να εξαπλώνεται και έγινε τελικά αυτό που βλέπουμε εμείς σήμερα.

Το γεγονός θα μπορούσε να παρομοιασθεί με ένα μπαλόνι που κάποιος το φουσκώνει. Ενώ στην αρχή το υλικό του μπαλονιού είναι πολύ μικρό, στην συνέχεια με τον αέρα που διοχετεύεται στο εσωτερικό του, αυξάνει εντυπωσιακά σε μέγεθος. Το όλο θέμα θα μπορούσε να το "δει" ένας θρησκευόμενος σαν ο Θεός να δημιούργησε το Σύμπαν με μια "Εκπνοή του".


Πάντως, γενικά, οι θρησκείες αλλά και οι απλοί άνθρωποι έχουν μια πολύ στρεβλή εικόνα για την Δημιουργία του Σύμπαντος.
Πιστεύουν ότι όλα είναι στατικά. Όπως, η διήγηση της Γένεσης. Δηλαδή, ξύπνησε μια ωραία πρωία ο Θεός και άρχισε να φτιάχνει Αστέρες, Πλανήτες, Γαλαξίες, ανθρώπους ....
Όμως, η Φυσική Επιστήμη έχει απορρίψει αυτό το σενάριο εδώ και δεκαετίες.


Τίποτα δεν έγινε στατικά.
Όλα είναι εξελικτικά. Ακριβώς όπως η Εξέλιξη του Δαρβίνου στην Βιολογία (η οποία άλλωστε αποτελεί απλό τμήμα της όλης Κοσμικής Εξέλιξης).
Στην αρχή υπήρξε μόνον η προσφορά της Συμπαντικής Ενέργειας. Ακαριαία. Σαν χρηματική κατάθεση σε τράπεζα. Και αυτή η αρχική Ενέργεια καθώς "κρύωνε" άρχισε σιγά-σιγά να μετεξελίσσεται σε Νεφελώματα, Αστέρες, Πλανήτες και όλες τις άλλες κοσμικές οντότητες που γνωρίζουμε ή που θα γνωρίσουμε στο μέλλον.


Σήμερα, η Αστροφυσική αποκαλύπτει βήμα-βήμα όλους τους σταθμούς της Εξέλιξης του Σύμπαντος προσθέτοντας, καθημερινά, απίστευτες λεπτομέρειες.

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Una faccia, una razza. Μέρος Δ.



Συνέχεια από τις αναρτήσεις:
Είδαμε, λοιπόν, στα προηγούμενα ότι το Σύμπαν αποτελείται μεν από απίστευτης ποικιλομορφίας Κοσμικά Αντικείμενα (θα μπορούσαμε να το παρομοιάσουμε με έναν απέραντο ζωολογικό κήπο) αλλά τα συνηθισμένα αντικείμενά της είναι οι Αστέρες (όπως ο Ήλιος) και οι  Πλανήτες (όπως η Γη).

Όμως, υπάρχει μια κατηγορία αντικειμένων που ξεπερνά και την πιο τρελή ανθρώπινη φαντασία. Είναι οι Μελανές Οπές (ή μαύρες τρύπες, black holes).

Κανένα Κοσμικό Αντικείμενο, όσο και περίεργο και παράδοξο κι αν είναι, δεν συναγωνίζεται τα "σκοτεινά Τέρατα" του Σύμπαντος, τις λεγόμενες Μαύρες Τρύπες".


Αν και από μαθηματικής άποψης έχει δοθεί ένας ορισμός στην Μαύρη Τρύπα, από φυσικής πλευράς αυτή εξακολουθεί να είναι το απόλυτο μυστήριο του Σύμπαντος.
Αυτό που την κάνει τόσο εντυπωσιακή είναι η ανυπέρβλητη, τιτάνια, υπερ-ισχυρή έλξη της, που της δίνει την δυνατότητα να "τραβά" προς το εσωτερικό της ολόκληρους Γαλαξίες, αποτελούμενους από εκατομμύρια Αστέρες, και να τους εξαφανίζει ολοκληρωτικά.


Θα μπορούσαμε να την παρομοιάσουμε με την "οπή εκροής" της μπανιέρας, μέσα στην οποία εξαφανίζεται το νερό.
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, μια Μαύρη Τρύπα αρχικά θέτει σε περιστροφή την ύλη ενός Γαλαξία γύρω της και στην συνέχεια την "καταπίνει" ανεπιστρεπτί.


Ιστορικά, οι Μελανές Οπές εμφανίσθηκαν στην Αστροφυσική ως μαθηματικές λύσεις των Εξισώσεων Einstein, της Γενικής Σχετικότητας. Μάλιστα στην αρχή, θεωρήθηκαν, απλά, "μαθηματικές παραδοξότητες", χωρίς φυσικό ενδιαφέρον.

O Einstein τις αντιμετώπισε μάλλον "εχθρικά"  καθώς θεώρησε ότι απειλούσαν την τελειότητα του μαθηματικού μοντέλου της Σχετικότητας.

Χωρίς κάποια επιβεβαίωση της ύπαρξής τους από τους αστρονόμους, παρέμειναν για αρκετό καιρό στα χαρτιά.


Καθώς, όμως, οι αστρονομικές παρατηρήσεις διευρύνονταν, άρχισαν να ανακαλύπτονται Κοσμικά Αντικείμενα τεράστιας φωτεινότητας, όπως οι Κβάζαρς και οι Ενεργοί Γαλαξίες, που δεν μπορούσαν να ερμηνευθούν αλλιώς. Έτσι, οι Μαύρες Τρύπες απέκτησαν "οντότητα" επειδή ήταν οι μόνοι μηχανισμοί που θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν αυτά τα κολοσσιαία ενεργειακά φαινόμενα.

Έτσι, γρήγορα, έγινε κατανοητό ότι όλοι οι κβάζαρς έκρυβαν στο εσωτερικό τους μια Μαύρη Τρύπα.
Στην συνέχεια, ακολούθησε εντοπισμός Μαύρων Τρυπών στο εσωτερικό των απλών Γαλαξιών. Γρήγορα έγινε κατανοητό ότι όλοι οι Γαλαξίες, ακόμη και ο δικός μας, είχαν στο κέντρο τους ένα τέτοιο τέρας.


Δεν χρειάζεται και πολλή δυσκολία να αντιληφθεί κανείς ότι, με ένα τέτοιο "τέρας" στα σπλάχνα τους, όλοι οι Γαλαξίες είναι καταδικασμένοι. Αργά ή γρήγορα, ολόκληρη η ύλη τους (Αστέρες, Πλανήτες κ.α) θα "καταπωθεί"  από την Μαύρη Τρύπα που φιλοξενούν.

Αυτό, βέβαια, σημαίνει ότι το Σύμπαν είναι επίσης καταδικασμένο! Κάποια στιγμή, στο βαθύ μέλλον,  θα μείνει άδειο από Γαλαξίες και τα άλλα Κοσμικά Αντικείμενα και "θα πεθάνει".
Όμως, επειδή αυτή η διαδικασία μπορεί να κρατήσει δεκάδες δισεκατομμύρια έτη δεν χρειάζεται να ανησυχεί κανείς.

Να μου πεις, τα χρόνια περνάνε γρήγορα! Εδώ, 13.800.000 χρόνια πέρασαν από την Δημιουργία του Σύμπαντος και δεν τα πήραμε είδηση! Αλλά τέλος πάντων, έχουμε αρκετό καιρό μπροστά μας να κάνουμε ότι θέλουμε.

Είναι, όμως, απόλυτα εξασφαλισμένο αυτό?? Μήπως υπάρχει κάποια και άλλη, όχι και τόσο καθησυχαστική, προοπτική ......????

Συνεχίζεται ...


Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Una faccia, una razza. Μέρος Γ.

Το Νεφέλωμα της Λιμνοθάλασσας
(Nebuda Lagoon)
Συνέχεια από τις αναρτήσεις:


Είδαμε, λοιπόν, ότι το Σύμπαν αποτελείται από πολλά δισεκατομμύρια Γαλαξίες. Και όχι μόνον. Έχει τόσα παράδοξα αντικείμενα που δεν τα βάζει ο νους του ανθρώπου. Όσο τελειοποιούνται τα τηλεσκόπια τόσο περισσότερα Κοσμικά Αντικείμενα αποκαλύπτονται, ασύλληπτης πολυπλοκότητας.

Στις δυο προηγούμενες αναρτήσεις απλά θαυμάζαμε τα Κοσμικά Αντικείμενα.
Όμως, καιρός είναι να περάσουμε από τον θαυμασμό στην κατανόηση.

Αστέρες (πομποί ακτινοβολίας)
Πλανήτες (δέκτες ακτινοβολίας)
Ένας καλός τρόπος να προσεγγίσουμε το Σύμπαν, αν δεν είμαστε ειδικοί, είναι να παρομοιάσουμε
- τους Αστέρες (όπως ο Ήλιους) με άντρες και
- τους Πλανήτες (όπως η Γη) με γυναίκες.
- και τους Δορυφόρους (όπως η Σελήνη) με παιδιά.

Αυτή η αντιστοιχία δεν είναι τόσο "τυχαία" όσο φαίνεται.
Στην πραγματικότητα τα φύλα προϋπάρχουν της Οργανικής Ύλης και αποτελούν χαρακτηριστικό στοιχείο του Σύμπαντος.
Έτσι:
- Αρσενικό Φύλο (δότης σπέρματος ή αντίστοιχα ακτινοβολίας)
- Θηλυκό Φύλο (δέκτης σπέρματος ή αντίστοιχα ακτινοβολίας)

Εμφανίζονται και στον Μικρόκοσμο:
- Πρωτόνιο και Πυρήνας (δημιουργοί Ηλεκτρομαγνητικού Πεδίου)
- Περιφερόμενα Ηλεκτρόνια (περιφέρονται μέσα σε αυτό το Πεδίο)

Αν λοιπόν κάνουμε αυτήν την αντιστοιχία και ξέροντας ότι το Σύμπαν είναι "απόλυτα ανήθικο" μπορούμε να φανταστούμε όλους τους υπάρχοντες συνδυασμούς "οικογενειών" (δηλ. "Αστρικών Συστημάτων") που υπάρχουν.

"Μονογαμικό" Αστρικό Σύστημα,
ένας Αστέρας και ένας Πλανήτης.
Έτσι έχουμε π.χ τις συνηθισμένες "οικογένειες":
- Έναν Αστέρα με έναν Πλανήτη να περιφέρεται γύρω του (μονογαμία).
- Έναν Αστέρα με πολλούς Πλανήτες να περιφέρεται γύρω του (πολυγαμία). Πιθανότατα είναι η πιο συνηθισμένη περίπτωση στον Γαλαξία μας. Το δικό μας Ηλιακό Σύστημα ανήκει σε αυτήν την κατηγορία. Ο Ήλιος είναι πολυγαμικός!!!!

To "πολυγαμικό" Ηλιακό Σύστημα
Ένας Αστέρας (ο Ήλιος), μία σύζυγος (ο πλανήτης Δίας)
και πολλές ερωμένες (οι άλλοι Πλανήτες)
και πολλά παιδιά από την κάθε σύζυγο (οι Δορυφόροι)
αλλά και τις περίεργες, ιδιόρρυθμες "οικογένειες".
- Δύο Αστέρες με κανέναν, έναν ή περισσότερους περιφερόμενους Πλανήτες
- Τρείς Αστέρες με κανέναν, έναν ή περισσότερους περιφερόμενους Πλανήτες
- Έναν απομονωμένο Αστέρα χωρίς Πλανήτες (αντίστοιχα, εργένης)
- Έναν απομονωμένο Πλανήτη χωρίς Αστέρα (αντίστοιχα, εργένισα)
- και ότι άλλο συνδυασμό μπορεί να παράγει η ανθρώπινη φαντασία.

Αστρικό Σύστημα δύο Αστέρων.
(Δύο "Ήλιοι" εμφανίζονται στον ουρανό των Πλανητών τους)

Άμα, λοιπόν, εμπεδώσουμε αυτό το κοινωνικό σύστημα μπορούμε να δούμε τους Γαλαξίες σαν "Κοσμικές εταιρείες".

Ένας Γαλαξίας
Όπως, στην Κοινωνία οι Εταιρείες είναι πολλών ειδών (ομόρρυθμες, ετερόρρυθμες, ΕΠΕ κ.α) έτσι και και το Σύμπαν οι Γαλαξίες είναι διαφόρων ειδών (Ελλειπτικοί, Σπειροειδείς κ.α)

Έτσι, λοιπόν, όπως η Ανθρώπινη Κοινωνία δομείται, και κυριαρχείται από εταιρείες το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στο Σύμπαν. Οι Γαλαξίες είναι τα συνηθέστερα (αλλά όχι τα μόνα) "δομήματα".
Άλλοι είναι γιγάντιοι και άλλοι μικροί ("νάνοι").

- Όπως στην Κοινωνία έχουμε τους Ομίλους Εταιρειών έτσι και στο Σύμπαν έχουμε τα Σμήνη Γαλαξιών.

- Όπως στην Κοινωνία έχουμε τις Γιγάντιες Πολυεθνικές Εταιρείες έτσι και στο Σύμπαν έχουμε τα Γαλαξιακά Υπερσμήνη και τα Γαλαξιακά Τείχη.

Ένας Γαλαξίας
- Όπως στην Κοινωνία έχουμε συγχωνεύσεις και συμπήξεις Εταιρειών έτσι και στο Σύμπαν έχουμε "κανιβαλλισμούς Γαλαξιών"

 - Όπως στην Κοινωνία έχουμε πτωχεύσεις Ατόμων έτσι και στο Σύμπαν έχουμε "καταρρεύσεις Αστέρων" (σε "Λευκούς Νάνους")

 - Όπως στην Κοινωνία έχουμε πτωχεύσεις Εταιρειών έτσι και στο Σύμπαν έχουμε "καταρρεύσεις Γαλαξιών" (σε "Μαύρες Τρύπες")

Ένας Γαλαξίας
Αλλά εκεί που η ομοιότητα είναι απόλυτη είναι το Χρήμα. Στην πραγματικότητα το Χρήμα είναι η αιτία, το κίνητρο, που κινεί τα πάντα στην Κοινωνία. Τα διάφορα νομίσματα των κρατών είναι μονάδες μέτρησης του χρήματος.

Αντίστοιχα, το Σύμπαν βασίζεται στην Ενέργεια. Και η Ενέργεια έχει ως γνωστόν τις δικές της μονάδες μέτρησης που είναι η κιλοβατώρα, το Joule και πολλά άλλα.

Και όπως όλα στην Κοινωνία γίνονται με το Χρήμα και έτσι και όλα στο Σύμπαν γίνονται με την Ενέργεια. Άλλωστε το Χρήμα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το ίδιο, ακόμη και επιστημονικά, ως "Οικονομική Ενέργεια".

Ουσιαστικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι στο Σύμπαν κυριαρχεί ένας άγριος και στυγνός Καπιταλισμός, πολύ μεγαλύτερος και εφιαλτικότερος από τον γνωστό Κοινωνικό.

Νεφέλωμα, "το Μάτι του Θεού"





Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Una faccia, una razza. Μέρος Β.


Λέγαμε λοιπόν 
ότι αυτό το Σύμπαν μοιάζει με την Ελλάδα.
Υπομονή και θα δούμε σε τι.

Στην προηγούμενη ανάρτηση λέγαμε πόσο μεγάλο είναι το Σύμπαν. Και ότι το μέγεθός του εξαρτάται από το μέγεθος της αντίληψής μας. 

Αυτό που δεν είπαμε είναι το πόσο όμορφο είναι.

π.χ. θα ήταν το ιδανικό μέρος για ένα φωτογράφο, έναν ταξιδευτή, έναν τουρίστα.

Τι να το πρωτοθαυμάσει κανείς??

Ακολουθούν μερικές εικόνες από τα αξιοθέατα του Διαστήματος καθώς απομακρυνόμαστε από την Γη:

1) Το ξερό, βραχώδες, γυμνό (χωρίς φυτά, ζώα, μικρόβια ή άλλους μικροοργανισμούς) έδαφος της Σελήνης

Διακρίνεται το όχημα με το οποίο οι αστροναύτες του Apollo-15
έκαναν βόλτες στο Σεληνιακό έδαφος
2) Η άποψη Γης και Σελήνης από μία μικρή σχετικά απόσταση από αυτές

Καταπληκτική φωτογραφία
με Γη, Σελήνη και τον Ήλιο στο βάθος.

3) Το βραχώδες έδαφος του Άρη με την κόκκινη σκόνη να καλύπτει κάθε εκατοστό της επιφάνειάς του

Καλλιτεχνική φωτογραφία
με μελλοντικούς αστροναύτες να περπατούν στο έδαφος του Άρη
4) O αστεροειδής Prospector. Χιλιάδες αστεροειδείς περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο. Ουσιαστικά είναι τεράστιοι βράχοι με μηδαμινή βαρύτητα.

Αστροναύτης εξερευνά τον αστεροειδή.
Η ελάχιστη βαρύτητα δεν είναι ικανή να τον κρατήσει στο έδαφος.
Έτσι ουσιαστικά "πετάει" αντί να περπατάει.

5) Ο πλανήτης Κρόνος με τους δακτυλίους του, καθώς ο Ήλιος ξεπροβάλλει πίσω του

Ο Κρόνος με τους δακτύλιους από κρυστάλλους γύρω του
είναι ένας από τους θεαματικότερους πλανήτες 

6) Ο δορυφόρος Χάρων από την επιφάνεια του Πλούτωνα.

Καλλιτεχνική φωτογραφία
που προσεγγίζει, κάπως, το πως θα φαινόταν ο δορυφόρος Χάρων
για κάποιον θα τον φωτογράφιζε, κόντρα στον αμυδρό φώς του Ήλιου
από το παγωμένο έδαφος του Πλούτωνα
7) Το Πλανητικό μας Σύστημα καθώς απομακρυνόμαστε από την Γη.

Βέβαια οι τροχιές των Πλανητών είναι πλασματικές
και για να βγεί μια τέτοια φωτογραφία θα χρειαζόμασταν φλας
αντίστοιχο με την φωτεινότητα του Ήλιου
8) Ένα άλλο Αστρικό Σύστημα (από τα εκατομμύρια του Γαλαξία μας) με έναν Αστέρα πολύ μεγαλύτερο από τον δικό μας Ήλιο.

Δισεκατομμύρια παρόμοια Αστρικά Συστήματα
υπάρχουν και στον δικό μας και στους άλλους Γαλαξίες.
Η εικόνα αυτή θα είναι από τις πιο συνηθισμένες στο Σύμπαν.

9) Ένα Αστρικό Σύστημα γύρω από ένα Αστέρα που είναι "Ερυθρός Γίγας". 
Ο δικός μας αστέρας  (ο Ήλιος) είναι "μεσήλικας". Υπάρχουν "νεαροί" Αστέρες (Κυανοί Νάνοι) και "γέροντες" Αστέρες (Ερυθροί Γίγαντες).

Η καθημερινή εικόνα που θα είχε κάποιος που θα βρισκόταν σε έναν πλανήτη
που θα περιφερόταν γύρω από έναν Άστρο
που δεν θα ήταν ο Ήλιος αλλά ένας Ερυθρός Γίγαντας
(δηλ. ένας "ηλικιωμένος Ήλιος")

10) Ένας "γαιοειδής" (δηλ. παρόμοιος με την Γη) Πλανήτης σε ένα άλλο Αστρικό Σύστημα.

Υποθετικός Πλανήτης παρόμοιος με την Γη,
με τρείς "Σελήνες" στον ουρανό του.
Μία δεύτερη εικόνα του υποθετικού "γαιοειδούς" Πλανήτη

Μία τρίτη εικόνα του υποθετικού "γαιοειδούς" Πλανήτη

12) Ο Αντάρης, ένας Ερυθρός Γίγας του Γαλαξία μας.

Καλλιτεχνική Αναπαράσταση
υποθετικής εγκατάλειψης ενός Πλανήτη
που περιφέρεται γύρω από τον αστέρα Αντάρη καθώς αυτός γίνεται Ερυθρός Γίγας
και αδυνατεί να προσφέρει την απαιτούμενη θερμότητα στους Πλανήτες του.

13) Οι κομήτες διεισδύουν και διατρέχουν όλα τα Αστρικά Συστήματα του Γαλαξία μας. Μερικές φορές συγκρούονται με τους Πλανήτες.

Καλλιτεχνική Αναπαράσταση Κομήτη
που κατευθύνεται προς κάποιον Πλανήτη
που περιφέρεται "ανύποπτος" γύρω από τον Αστέρα του.

14) Αστεροειδής συγκρούεται με Πλανήτη

Υποθετική Αναπαράσταση της σύγκρουσης
ενός "άτυχου"Πλανήτη, σε κάποιο Αστρικό Σύστημα, με έναν διερχόμενο Αστεροειδή.
15) Η συνολική άποψη του δικού μας Γαλαξία.

Καλλιτεχνική Αναπαράσταση
Καθώς απομακρυνόμαστε από τον Γαλαξία μας (τον Milky Way)
βλέπουμε τους σπειροειδείς βραχίονες γύρω του
(σε έναν από αυτούς βρίσκεται ο Ήλιος)
καθώς και την τερατώδη Μαύρη Τρύπα στο κέντρο του
(φαίνεται λευκή καθώς περικυκλώνεται από Διαγαλαξιακή Σκόνη
που υπερ-περιστρέφεται, υπερθερμαίνεται και ακτινοβολεί λίγο πριν την "κατάποσή" της).

Συνεχίζεται ...