Καλώς ήρθατε στο Πολυσύμπαν (Welcome to Multiverse) - 3

Προφανώς, δεν γνωρίζουμε πως είναι το μη-παρατηρήσιμο μέρος του Σύμπαντος.
[Για να μπορούμε να συνεννοηθούμε αποκαλούμε το "δικό μας" Σύμπαν (δηλ. αυτό που βρίσκεται η Γη) "Τοπικό Σύμπαν" ενώ το συνολικό που περιλαμβάνει και το δικό μας και όλα τα άλλα Σύμπαντα, "Πολυσύμπαν"].

Το δικό μας, το "Τοπικό Σύμπαν", στο σύνολό του, είναι πεπερασμένο (δηλαδή, όχι άπειρο) και κλειστό, όπως είναι μια σφαίρα και  παραμένει πάνω-κάτω το ίδιο οσοδήποτε μακριά κι αν πάμε.
Αντίθετα το "Πολυσύμπαν" είναι πιθανό ότι εκτείνεται άπειρα μακριά στον Χώρο.
Όμως, δεν μιλάμε για εντελώς απομεμονωμένα Σύμπαντα, αλλά για αλληλοεπιδρούμενα μεταξύ τους πολύ ή λίγο. Οι κοσμολόγοι τα αποκαλούν "Σύμπαντα τσέπης".
Οι συνθήκες είναι αρκετά ομοιόμορφες στο εσωτερικό του καθενός από αυτά, αλλά διαφέρουν σημαντικά από Σύμπαν σε Σύμπαν.

Ένα "Σύμπαν τσέπης" θα μπορούσε να είναι παρόμοιο με το δικό μας "Τοπικό Σύμπαν", αλλά μπορεί να διαφέρει σε μία ή περισσότερες "φυσικές σταθερές" (π.χ. η μάζα του ηλεκτρονίου, στο Σύμπαν αυτό, μπορεί να είναι ελάχιστα διαφορετική από αυτή του δικού μας).

Ακόμη, όμως, και μια τέτοια ελάχιστη αλλαγή στην τιμή μιας Φυσικής Σταθεράς, θα μπορούσε να "ανακατέψει" και να διαφοροποιήσει, σε μεγάλο βαθμό, τους Νόμους της Χημείας (όπως τους γνωρίζουμε στο Δικό μας Σύμπαν), για να μην αναφέρουμε τη Βιολογία (που καθώς στηρίζεται στην Χημεία θα μπορούσε να αφορά βιολογικούς οργανισμούς που είναι αδύνατον (ακόμη κι αν χρησιμοποιούσαμε όση φαντασία διαθέτουμε) να προκαθορίσουμε, ούτε καν σε γενικές γραμμές.

Ένα άλλο Σύμπαν θα μπορούσε να είναι ακόμη περισσότερο παράξενο. Θα μπορούσε να έχει όχι μόνον διαφορετικές Φυσικές Σταθερές αλλά και διαφορετικούς Φυσικούς Νόμους. Θα μπορούσε π.χ. να έχει επτά φανερές διαστάσεις του Χώρου (αντί τρείς που έχει το δικό μας) και 29 Φυσικές Θεμελιώδεις Δυνάμεις (ας σημειώουμε ότι το δικό μας Τοπικό Σύμπαν έχει μόνον τέσσερεις (Ηλεκτρομαγνητική, δύο Πυρηνικές, Βαρυτική). Έτσι μπορεί να υπάρχει μια απίστευτη ποικιλία από Σύμπαντα που να διαφέρουν σε Φυσική, Χημεία, Βιολογία, Γεωλογία (ακόμη και Γεωμετρία) αλλά να έχουν κοινά Μαθηματικά (δηλ. Άλγεβρα και Ανάλυση).

Όμως, παρά τις ομοιότητες με τον μαθηματικό Bruno του Μεσαίωνα (που προαναφέραμε στο πρώτο μέρος) οι σύγχρονοι "πολυ-συμπαντικοί" Φυσικοί έχουν μία μεγάλη διαφορά..
Δηλαδή, δεν οδηγήθηκαν σε αυτή την παραπάνω περιγραφείσα) εικόνα (του Πολυσύμπαντος) από κάποια Πανθεϊστική Μυστικιστική Φιλοσοφία, όπως εκείνος.

Αντίθετα, αναγκάσθηκαν να καταλήξουν σε αυτά τα συμπεράσματα (κυριολεκτικά συρόμενοι και άκοντες), στην προσπάθειά τους να εξηγήσουν με μαθηματικό τρόπο άλλα "παράξενα" και "λογικά ανεξήγητα" Κοσμικά Φαινόμενα, όπως ο Κοσμικός Πληθωρισμός στον γνωστό τετραδιάστατο Χωρόχρονο (τρείς διαστάσεις Χώρου και μία Χρόνου).

Ο Κοσμικός Πληθωρισμός επινοήθηκε το 1980 από τον φυσικό Alan Guth του MIT για να εξηγήσει γιατί το παρατηρήσιμο (από τους αστρονόμους) Σύμπαν είναι τόσο "επίπεδο" και "λείο", με Γαλαξίες σχεδόν ομοιόμορφα κατανεμημένους σε όλο τον Χώρο και με σχεδόν ακριβώς το σωστό ποσό της μάζας για να εξισορροπήσει την επέκτασή της.

Η κεντρική ιδέα του Κοσμικού Πληθωρισμού είναι, ότι αμέσως μετά το Big Bang, το Σύμπαν ήταν εγκλωβισμένο σε μια κατάσταση που ονομάζεται "Ψευδο-κενό", στο οποίο ο κενός χώρος είναι ασφυκτικά γεμάτος με απίστευτη ποσότητα ενέργειας.

Το ψευδο-κενό αυτό ήταν ασταθές, όπως ένα ραδιενεργό άτομο που είναι έτοιμο να διασπαστεί.
Τελικά, "εκρήχθηκε" και μετατράπηκε στο "κανονικό Κενό" του διαστήματος, όπως το γνωρίζουμε σήμερα, απελευθερώνοντας τεράστια ποσά Ύλης και Ακτινοβολίας. Κατά τη διαδικασία αυτή, ένα εξαιρετικά μικρό τμήμα του Xώρου διογκώθηκε σε τεράστιο μέγεθος, καταλήγοντας στο Σύμπαν που βλέπουμε σήμερα.

Αλλά, σε αντίθεση με ένα ραδιενεργό άτομο, το οποίο είτε διασπάται ή δεν διασπάται, το ψευδο-κενό μπορεί να διασπαστεί σε κάποια σημεία, αλλά όχι σε άλλα (αυτό δείχνει η μαθηματική του επεξεργασία). Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχουν περιοχές όπου ο Κοσμικός Πληθωρισμός συνεχίζει για πάντα.
Δηλαδή, ας υποθέσουμε ότι μια μικρή διόγκωση του ψευδοκενού αυξάνεται σε τεράστιο μέγεθος, και το 90% του μετατρέπεται σε Ύλη και Ακτινοβολία. Το υπόλοιπο 10% μεγαλώνει συνέχεια σε ακόμη μεγαλύτερο μέγεθος αλλά και πάλι το 90% αυτού διασπάται, και ο κύκλος αυτός επαναλαμβάνεται επ 'αόριστον.

Υπάρχουν Συμπαντικές περιοχές όπως η δική μας, όπου ο  Κοσμικός Πληθωρισμός έχει προ πολλού τελειώσει.
Όμως αυτό δεν συμβαίνει παντού. Αντίθετα, υπάρχουν περιοχές όπου ο  Κοσμικός Πληθωρισμός είναι ακόμη υπό εξέλιξη, δημιουργώντας ακόμη περισσότερες νεο-Συμπαντικές περιοχές, δηλαδή σχηματίζοντας να νέο "Σύμπαν Τσέπης".

Αυτή  είναι η αιτία από την οποία  προκύπτει το Πολυσύμπαν.
Δεν εισήχθηκε, λοιπόν, το Πολυσύμπαν στην Φυσική επειδή οι κοσμολόγοι είναι λάτρεις των πολλών Συμπάντων. Κάθε άλλο.

Η αιτία βρίσκεται ακριβώς στην εξήγηση του Κοσμικού Πληθωρισμού,
Επειδή ο Κοσμικός Πληθωρισμός εξηγεί τις παρατηρούμενες ιδιότητες του Κόσμου μας με μεγάλη ακρίβεια γιαυτό πρέπει να συνεχίσει να διατηρείται ως μαθηματικό μοντέλο, αναγκάζοντάς μας να δεχθούμε κάθε συνέπεια που προκύπτει από την παραδοχή του.
Όμως, όλες οι βασικότερες εκδοχές (ή παραλλαγές) της θεωρίας του Κοσμικού Πληθωρισμού  οδηγούν (όταν επεξεργασθούν διεξοδικά) στο Πολυσύμπαν.
Έτσι αναγκαζόμαστε να δεχθούμε την ύπαρξη, ενός απείρου αριθμού Συμπάντων εκτός του δικού μας, είτε μας αρέσει, είτε όχι.

----------------

Ο συγγραφέας του άρθρου αναφέρεται σε Πολυσύμπαν στον συνηθισμένο Χώρο χωρίς επιπρόσθετες διαστάσεις.

Στα επόμενα θα αναφερθώ σε Πολυδιάστατα Σύμπαντα.

Καλώς ήρθατε στο Πολυσύμπαν (Welcome to Multiverse) - 2

Θα ξεκινήσουμε την παρουσίαση του Σύμπαντος 

με μία δυσάρεστη διαπίστωση.

Η έκταση του τμήματος του Σύμπαντος 

που οι αστρονόμοι μπορούν να δουν με τα τηλεσκόπιά τους 

είναι περιορισμένη σε απογοητευτικό βαθμό.

Η λευκή λάμψη αριστερά είναι η Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang)
δηλ. η Στιγμή της Δημιουργίας.
Στην συνέχεια στις φάσεις 1,2,3,4,5,6,7
αρχίζουν να δημιουργούνται
Αστέρες Γαλαξίες , Πλανήτες  κ.λπ.

Γιατί?
Διότι περιορίζεται από την ταχύτητα του φωτός. Βλέπουμε δηλ. μόνον ένα έτος φωτός απόσταση ανά έτος (δηλ. κάθε χρονιά μέχρι να φτάσει το φως στα μάτια μας)
(το ένα έτος φωτός ισούται χοντρικά με 10.000.000.000.000 km δηλ. περίπου δέκα τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα).

Έτσι συμβαίνει το εξής Λογικό Παράδοξο με το Σύμπαν:
Όταν παρατηρούμε, με τα τηλεσκόπια, μεγάλες αποστάσεις από τον Ήλιο, τότε ατενίζουμε το Παρελθόν!!!!

[Για να γίνει κατανοητό τι ακριβώς συμβαίνει θα αναφέρω τα εξής:
Εμείς οι Άνθρωποι έχουμε "κακομάθει" ζώντας στην Γη. Νομίζουμε ότι τα γεγονότα συμβαίνουν ακαριαία την στιγμή που τα βλέπουμε. π.χ. όταν βλέπουμε έναν άνθρωπο να πεθαίνει δίπλα μας ή στην Νέα Ζηλανδία (μέσα από την τηλεόραση), το χρονικό χρονικό διάστημα που περνάει, από το θάνατό του μέχρι την στιγμή που δούμε το γεγονός, είναι σχεδόν μηδενικό.

Το Ηλιακό Σύστημα.
Αριστερά ο Ήλιος, στην τελευταία τροχιά ο Πλούτων

Όμως, δεν είναι έτσι γενικά. Και αυτό που φταίει είναι ότι φως δεν διαδίδεται ακαριαία.
Έτσι:
- Αν ανατιναχτεί ο Ήλιος, θα χρειαστούν 8 λεπτά μέχρι το φως της έκρηξης να φτάσει στην Γη. Άρα, για οκτώ λεπτά, ο Ήλιος (ή ακριβέστερα το είδωλό του) θα παραμένει στον Ουρανό μας και θα μας ζεσταίνει ... ενώ δεν θα υπάρχει!!!
- Αντίστοιχα, αν ανατιναχθεί ο πλανήτης Πλούτωνας, εμείς θα συνεχίζουμε να τον βλέπουμε με τα τηλεσκόπιά μας, για περισσότερο από μισό χρόνο, επειδή βρίσκεται στο άκρο του Ηλιακού Συστήματος.
- Παρόμοια, αν ανατιναχτεί ο αστέρας Σείριος, εμείς θα συνεχίζουμε να τον βλέπουμε επί οκτώ χρόνια ακόμη στον Ουρανό, χωρίς να γνωρίζουμε ότι πλέον δεν υπάρχει.
- Παρόμοια, αν ανατιναχτεί το Κέντρο του Γαλαξία μας, θα πρέπει να περάσουν 25.000 χρόνια περίπου οσότου να το δούμε και να το μάθουμε στην Γη!!.
Από τα προηγούμενα παραδείγματα γίνεται κανοητό ότι για πολλούς μακρινούς Αστέρες ή Γαλαξίες που βλέπουμε στα τηλεσκόπια, και απέχουν εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια έτη φωτός, το μόνο που ξέρουμε ότι υπήρχαν εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια χρόνια στο Παρελθόν και όχι το αν υπάρχουν Σήμερα και σε ποια κατάσταση βρίσκονται πλέον!!!!!.]

Μια άλλη αναπαράσταση
της Χρονικής Εξέλιξης του Σύμπαντος
από το Big Bang και μετά.
Δείχνει πως το Σύμπαν
άρχισε να απλώνεται στον Χώρο και να μεγαλώνει

Και, βέβαια, ούτε το Παρελθόν που μπορούμε να δούμε είναι απεριόριστο. Όλα όσα έχουμε την δυνατότητα να δούμε (κατασκευάζοντας όλο και τελειότερα τηλεσκόπια) δημιουργήθηκαν μέσα στο χρονικό διάστημα των περίπου 14 δισεκατομμυρίων ετών (ακριβέστερα 13,7) από την Αρχή του Σύμπαντος (δηλ. την αρχέγονη, καυτή, υπέρπυκνη κατάσταση που είναι γνωστή ως Big Bang).
Έτσι, από την φύση των πραγμάτων, δεν μπορούμε να παρατηρήσουμε κάτι το οποίο βρίσκεται μακρύτερα από 13,7 δισεκατομμύρια έτη φωτός!!!

Οπότε, αν υπάρχει ένα πολύ μακρινό αντικείμενο ή γεγονός, που να υπήρχε ή να συνέβη πέρα και πριν από την στιγμή του Big Bang, δεν θα μπορέσουμε να το να το παρατηρήσουμε ποτέ, ακόμα κι αν κατασκευάσουμε τα τελειότερα τηλεσκόπια που θα μπορούσαν να υπάρξουν.
Μα, γιατί? Μα, για έναν απλό λόγο.
Διότι οι πρώτες φωτεινές ακτίνες δημιουργήθηκαν ακριβώς μετά την στιγμή του Big Bang και επομένως δεν υπήρχε φως πριν από αυτό για να έρθει κάποτε σε μας και να μας πληροφορήσει για οτιδήποτε (αντικείμενο ή φαινόμενο) υπήρχε πριν από αυτό.

[Αυτή η διαπίστωση μπορεί να είναι ασήμαντη για έναν απλό άνθρωπο όμως είναι πολύ καταθλιπτική για έναν αστροφυσικό.
Για να καταλάβετε την στεναχώρια του, θα μπορούσα να την παρομοιάσω με την κατάσταση ενός ανθρώπου που ζει σε μια θολωμένη κρυστάλλινη σφαίρα, στην μέση ενός ωκεανού, και γνωρίζει ότι η θόλωσή της είναι αιώνια και θα τον εμποδίζει παντοτινά να δει έξω από αυτήν τι υπάρχει και τι συμβαίνει.
Ε ... ακριβώς το ίδιο συναίσθημα "κλειστοφοβίας" νοιώθει και ένας αστροφυσικός όταν διαπιστώνει ότι ποτέ δεν θα μπορέσει να δει τι υπάρχει πέραν από το Σύμπαν του ή να μάθει τι συνέβη πριν την Δημιουργία του]

Καλώς ήρθατε στο Πολυσύμπαν (Welcome to Multiverse) - 1

Θα παρουσιάσω σε (κάπως ελεύθερη) μετάφραση 

το πολύ πρόσφατο (εκλαϊκευμένο μεν αλλά πολύ εμπεριστατωμένο) άρθρο 

του κοσμολόγου Sean Carroll 

που συνοψίζει τις προόδους που έχουν γίνει 

μέχρι αυτή την στιγμή (Οκτώβριος 2011) 

στον τομέα της Κοσμολογίας.

-----------------
Ο "θεωρητικός κοσμολόγος" δεν είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα επαγγέλματα του σύγχρονου Κόσμου. Οι μεγάλοι κίνδυνοι περιλαμβάνουν μόνον υπερβολική δόση καφεΐνης και, ενδεχομένως, σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα.

Όμως, δεν ήταν πάντα έτσι.

Η πλατεία Campo de Fiori της Ρώμης
με το άγαλμα του Giordano Brumo στο κέντρο της 

Στις 17 Φεβρουαρίου, 1600, ο Giordano Bruno, ένας μαθηματικός, φιλόσοφος και μοναχός, συνελήφθηκε από την Παπική αστυνομία, η οποία αφού τον έγδυσε, για να τον ταπεινώσει, τον περιέφερε γυμνό στους δρόμους της Ρώμης ενώ τα συγκεντρωμένα πλήθη τον καταριόταν και τον έβριζαν. Στην συνέχεια δεμένο τον οδήγησαν στην πλατεία Campo de' Fiori (κοντά στην Piazza Navona) όπου και τον έκαψαν ζωντανό.

Τα αρχεία της δίωξης του Bruno από την Ιερά Εξέταση έχουν βέβαια χαθεί  αλλά γνωρίζουμε πολύ καλά ότι μία από τις σημαντικότερες "αιρετικές" διακηρύξεις του ήταν "κοσμολογική".
Υποστήριξε ότι υπήρχαν και άλλοι Αστέρες, όπως ο Ήλιος, και ότι αυτοί συνοδεύονταν από δικούς τους Πλανήτες που ενδεχομένως έσφυζαν από ζωή. Αυτό ερχόταν σε μεγάλη αντίθεση με την  κρατούσα άποψη της εποχής εκείνης (16ος Αιώνας μ.Χ.) που ήταν ότι η Γη και η Ανθρωπότητά της ήταν μοναδικές και οι θεοκρατία της εποχής δεν μπορούσε να το ανεχθεί.

Σήμερα, οι κοσμολόγοι μπορεί να είναι, βέβαια, κατά πολύ ασφαλέστεροι ως προς την επιβίωσή τους, αλλά οι ιδέες τους έχουν αυξηθεί πολύ πιο ριζοσπαστικά.
Μία από τις πιο αμφιλεγόμενες, αλλά ευρέως συζητούμενες, ιδέες σε αυτόν τον τομέα, μοιάζει πολύ με μία ενισχυμένη έκδοση της Κοσμολογίας του Giordano Bruno:
Αυτή η ιδέα είναι ότι το "πράγμα" που ονομάζουμε "το Σύμπαν" είναι μόνο ένα, μέσα σε ένα άπειρο αριθμό "συγγενών" του που αποτελούν κουκκίδες ενός πολύ μεγαλύτερου "Σύμπαντος Συμπάντων", το οποίο αποκαλούμε απλά "Πολυσύμπαν" (Multiverse).
[Η έρευνα του συγγραφέα επικεντρώνεται στο ερώτημα αν η Θεωρία του Πολυσύμπαντος μπορεί να εξηγήσει το περιβόητο "βέλος του Χρόνου" (δηλ. την πορεία από το Παρελθόν στο Μέλλον και όχι αντίστροφα)].

Επίσης, όπως και ο Giordano Bruno, οι σύγχρονοι Κοσμολόγοι έχουν φθάσει σε προγνώσεις (με την χρήση των Μαθηματικών και της Φυσικής) πολύ πιο προωθημένες από όσο τα παρατηρητικά δεδομένα που οι Αστρονόμοι με τα τηλεσκόπιά τους μπορούν να συγκεντρώσουν.

Κατά τη στιγμή του θανάτου του Bruno, ο Γαλιλαίος δεν είχε προλάβει να στρέψει ακόμη το πρώτο τηλεσκόπιο προς τον Ουρανό και να παρατηρήσει τα Άστρα.
Αντίστοιχα, σήμερα, κανείς αστρονόμος δεν μπορεί να δώσει αστρονομικά δεδομένα και να κάνει παρατηρήσεις πέραν ​​από τα όρια του γνωστού Σύμπαντος.
Στην πραγματικότητα, μια τέτοια εκτεταμένη θέαση φαίνεται αδύνατη εκ των πραγμάτων (καθώς η Αστρονομική Τεχνολογία είναι ακόμη "πολύ πρωτόγονη" για να "δει" πέρα από τα όρια του Σύμπαντος στο οποίο ζούμε).

Συνεχίζεται ...

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Una faccia, una razza. Μέρος Θ.

Συνέχεια από την ανάρτηση:

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Μέρος Η.


Είχαμε μείνει στην ανίχνευση των προθέσεων του Δημιουργού 
για την Δημιουργία του Σύμπαντος.
Λέγαμε ότι με βάση τα νέα αστρονομικά δεδομένα, 
ο Δημιουργός συμπεριφέρεται ως ένας "στυγνός τραπεζίτης".
"Επένδυσε" στο Σύμπαν 
μια τεράστια ποσότητα Συμπαντικής Ενέργειας
και "εισπράττει τόκους" μέσα από τις Μαύρες Τρύπες.

Ναι, θα πει κανείς, αλλά όταν "επενδύεις" το κάνεις για να κερδίσεις. Και τι μπορεί να κερδίσει ένας Δημιουργός του Σύμπαντος???

Για έναν απλοϊκό πιστό μιας Θρησκείας η απάντηση είναι απλή. 

- Αγάπη, κυριαρχία, δόξα. 

Αλλά για έναν αστροφυσικό αυτά δεν αποτελούν απαντήσεις. Γιατί ο Δημιουργός του Σύμπαντος, για την Φυσική, δεν είναι άνθρωπος για να έχει συναισθήματα. Είναι αίτιο. Φυσικό αίτιο.

Στην Φυσική και την Οικονομία (και για τις Θετικές Επιστήμες γενικότερα), ισχύει η απόλυτη "Αρχή της Αιτιότητας":

- Για να υπάρχει "αποτέλεσμα" πρέπει να υπάρχει "αίτιο (ή κίνητρο)".

Αυτό σημαίνει στην Οικονομία ότι όταν επενδύεις 100 euro προσδοκάς να κερδίσεις 100+.

Ή, ισοδύναμα, στην Φυσική ότι όταν κατασκευάζεις μια μηχανή (π.χ. ένα μοχλό) προσδοκάς π.χ. να βάλεις δύναμη 100 κιλών να σηκώσεις π.χ. 200 κιλά.

Πριν απαντήσουμε στο ερώτημα "τι μπορεί να προσδοκά ο Δημιουργός από την Δημιουργία του Σύμπαντος" ας ξεκαθαρίσουμε τι σημαίνει ο όρος "Συμπαντική Ενέργεια".

Συμπαντική Ενέργεια είναι η ενέργεια που "δόθηκε" στο Σύμπαν κατά την γένεσή του (Big Bang).

Και που είναι αυτή σήμερα??

Κατ' αρχάς έχει διασπαστεί σε απλούστερες μορφές όπως:

- Ηλεκτρομαγνητική Ενέργεια (Ηλεκτρική και Μαγνητική)

- Πυρηνικές Ενέργειες (Ασθενής και Ισχυρή)

- Βαρυτική Ενέργεια

Το μεγαλύτερο ίσως ποσοστό της είναι Ηλεκτρομαγνητική Ακτινοβολία που ταξιδεύει ασταμάτητα μέσα στο Σύμπαν.

Ένα μεγάλο μέρος της έχει δεσμευτεί σχηματίζοντας την Ύλη που αποτελεί τους Γαλαξίες και τα άλλα  πολυποίκιλα Κοσμικά Αντικείμενα (καθώς και την Σκοτεινή Ύλη και την Αντιύλη).

Ασήμαντα κλάσματά της απαρτίζουν τα Πετρώματα της Γης και τους Βιολογικούς Οργανισμούς της.

Προφανώς, όλες οι συνήθεις γνωστές μορφές ενέργειας (ηλιακή, αιολική, υδατική κ.α.) συμπεριλαμβάνονται εδώ.

Άρα, όλα όσα βλέπουμε (και δεν βλέπουμε) είναι "παράγωγα" της αρχικής Συμπαντικής Ενέργειας. Άρα, μέρος του "επενδυθέντος κεφαλαίου". 

Οπότε, επιστρέφουμε στο αρχικό ερώτημα:

"Τι μπορεί να προσδοκά ο Δημιουργός από την Δημιουργία του Σύμπαντος, αφού οτιδήποτε υπάρχει αποτελεί μέρος της αρχικής του επένδυσης???"

Συνεχίζεται ...

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Una faccia, una razza. Μέρος Η.

Καλλιτεχνική αναπαράσταση ενός Κβάζαρ
Φαίνεται ο συνοδός Γαλαξίας (με καφέ χρώμα) που περιστρέφεται
γύρω από την Μαύρη Τρύπα (στο κέντρο με λευκό χρώμα)
και δημιουργεί τον χαρακτηριστικό πίδακα ακτινοβολίας
( με ρόζ χρώμα)

Συνέχεια από την ανάρτηση:

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Μέρος Ζ.

Στα προηγούμενα είδαμε 
ότι η Συμπαντική Ενέργεια 
(που δόθηκε από τον "Δημιουργό" 
και είναι η αιτία και το "υλικό" 
για την δημιουργία των δομών του Σύμπαντος)
"αποστραγγίζεται" βαθμιαία από τις Μαύρες Τρύπες, 
με αποτέλεσμα να οδηγεί, βαθμιαία, στον Συμπαντικό θάνατο.

Αυτή, ακριβώς, είναι η θεωρία που ακολουθούν οι περισσότεροι αστροφυσικοί επιστήμονες σήμερα.

Ο "γυμνός" κβάζαρ HE_0450-2958
που ταράζει τα νερά στην Σύγχρονη Κοσμολογία
(Δημιουργία αστέρα από την επίδραση της Μαύρης Τρύπας)
(επιστημονική αναπαράσταση)

Όμως, πολύ πρόσφατα, το σκηνικό δείχνει να αλλάζει ριζικά. 

Όλα άρχισαν με την ανακάλυψη ενός "γυμνού" Κβάζαρ, που ονομάσθηκε HE_0450-2958, το 2005, και καταγράφηκε ως ένα από τα πάμπολλα παράδοξα αντικείμενα του Σύμπαντος. Η μέχρι τώρα, αστρονομική γνώση θεωρεί ότι τα Κβάζαρς είναι Γαλαξίες, που στο εσωτερικό τους υπάρχει μία γιγάντια Μαύρη Τρύπα που απορροφά την ύλη τους με ταχύτατους ρυθμούς. Αντίθετα, στους συνηθισμένους Γαλαξίες η Μαύρη Τρύπα απορροφά ύλη με χαμηλούς σχετικά ρυθμούς.

Στην αρχή, δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία σε αυτό γιατί θεωρήθηκε ότι, απλά, ο συνοδός Γαλαξίας ήταν κρυμμένος πίσω από άλλες αστρικές δομές και δεν φαινόταν στις παρατηρήσεις.
Όμως, το 2009, μετά από πολλές εξονυχιστικές έρευνες (με το υπερσύγχρονο τηλεσκόπιο VLT, στο Ουράνιο Παρατητήριο Paranal, στην Χιλή) μία ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής τον David Elbaz, σε μια εργασία που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Astronomy & Astrophysics" με τον τίτλο "Quasar induced galaxy formation: a new paradigm?" ξεκαθάρισε ότι ο "γυμνός Κβάζαρ", HE_0450-2958, είναι πραγματικά γυμνός δηλ. χωρίς την ύπαρξη ενός συνοδού Γαλαξία, γύρω του.

Το συγκλονιστικότερο ήταν ότι, σε κάποια απόσταση γύρω από τον γυμνό Κβάζαρ, ένα πυκνό νέφος αστρικής σκόνης άρχισε να μετασχηματίζεται σε Γαλαξία, με Αστέρες και, βέβαια, Πλανήτες.

Επειδή, όμως, στο κέντρο κάθε Κβάζαρ βρίσκεται μαι Μαύρη Τρύπα, η ομάδα των αστρονόμων αυτών έκανε την απλή υπόθεση:
"Μήπως οι Μαύρες Τρύπες δημιούργησαν τους Γαλαξίες και όχι οι Γαλαξίες τις Μαύρες Τρύπες?"

Καλλιτεχνική αναπαράσταση
μιας Μαύρης Τρύπας που δημιουργεί ένα νέο Γαλαξία.

Πράγματι, όπως φάνηκε από αρκετές έρευνες μέχρι τώρα, η Μαύρη Τρύπα είναι ενδεχομένως αυτή που με την περιστροφή της ύλης γύρω της διαμορφώνει τις συνθήκες εκείνες που απαιτούνται για την γένεση ενός Γαλαξία.

Αυτή η ριζοσπαστική άποψη (που δίνει στην Μαύρη Τρύπα και ιδιότητες δημιουργίας, πέραν της γνωστής ιδιότητας καταστροφής που ήδη ξέρουμε) κερδίζει συνεχώς έδαφος ανάμεσα στους αστροφυσικούς.

Στην περίπτωση που ισχύει αυτό (και υπάρχουν πολύ ισχυρές ενδείξεις ότι ισχύει) μπορούμε να δούμε το Σύμπαν με "οικονομική ματιά".

Δηλαδή, το Σύμπαν μοιάζει με μια τερατώδη "οικονομική επένδυση".
Ο Δημιουργός "επένδυσε" μια τεράστια ποσότητα ενέργειας (δηλ. την Συμπαντική Ενέργεια του Big Bang), πριν 13,8 δισεκατομμύρια έτη.
Ταυτόχρονα εφοδίασε το Σύμπαν με Μαύρες Τρύπες. Αυτές λειτούργησαν σαν διάσπαρτα "κεφάλαια εκκίνησης" (start-up capitals). Δηλαδή, έγιναν τα "εναύσματα" της κοσμικής δημιουργικής διεργασίας (Αστέρες< Πλανήτες < Πετρώματα και Βιολογικοί Οργανισμοί). Ταυτόχρονα όμως, άρχισαν να εισπράττουν "τόκους" (δηλ. να απορροφούν Αστρική Ύλη και Ακτινοβολία).

Δηλαδή, το Σύμπαν μοιάζει με την Ελλάδα. Όπως, η Ελλάδα δανείστηκε από την Ευρώπη ένα τεράστιο ποσό (το οποίο τώρα ονομάζεται "Δημόσιο Χρέος") το οποίο στην αρχή θεωρούσε χαριστικό και αγύριστο αλλά μετά συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν δωρεά αλλά μια "επένδυση", από την οποία η Ευρώπη σκοπεύει να τελικά κερδίσει, έτσι ακριβώς και οι επιστήμονες στην αρχή πίστευαν ότι η Συμπαντική Ενέργεια ήταν μια "δωρεά" του Δημιουργού αλλά τώρα αρχίζουν να υποψιάζονται ότι και αυτός έναν παρόμοιο ρόλο (όπως η Ευρώπη) παίζει. Ξεκινάει εισπράττοντας "τόκους".

Το ζήτημα όμως είναι το εξής. Όταν κάνεις μια επένδυση π.χ. 100 euro, ο στόχος σου είναι να έχεις, σε κάποιο βάθος χρόνου, ένα κέρδος π.χ. 150 euro.
Όμως, ο Δημιουργός, τι κίνητρο-στόχο θα μπορούσε να έχει κάνοντας μια τέτοια τιτάνια "επένδυση"?? Πράγματι, η Συμπαντική Ενέργεια, αν τιμολογούταν σε euro, θα ανερχόταν σε δεκάκις των δεκάκις τρισεκατομμύρια. (Ας θυμηθούμε ότι το Χρήμα είναι ουσιαστικά αποτίμηση Οικονομικής Ενέργειας)

(Και μην μου πείτε, αγάπη, αγαλλίαση, στοργή και άλλα τέτοια ανορθολογιστικά που προτείνουν αφειδώς οι Θρησκείες.)

ΠΗΓΕΣ:
*Katie Lee, "Which came first? Galaxies or black holes?", Cosmos Magagine, article 2458
*Marcus Chown, "Supermassive BlackHoles: The fathers of Galaxies", New Scientist, 6 Jan 2010.
*http://straightshooters.blogspot.com/2010/01/supermassive-black-holes-fathers-of.html
*http://astronomy.activeboard.com/forum.spark?aBID=58381&p=3&topicID=4111224&page=0

Συνεχίζεται ...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το άσμα: "Για τα λεφτά τα κάνεις όλα, για τα λεφτά δεν μ'αγαπάς", συμβολικό.
Απευθύνεται από την Ανθρωπότητα στον "Δημιουργό" του Σύμπαντος.

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Una faccia, una razza. Μέρος ΣΤ.

Συνέχεια από την ανάρτηση:

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Μέρος E.

Είδαμε, λοιπόν, στα προηγούμενα ότι στο Σύμπαν, ξεκίνησε από μία τεράστια ενεργειακή έκρηξη. Η Συμπαντική Ενέργεια που αρχικά, πριν 13,8 δισεκατομμύρια έτη, ήταν συγκεντρωμένη σε ένα σημείο άρχισε να διασπείρεται, κινούμενη με την ταχύτητα τα φωτός, να κρυώνει και να σχηματίζει βαθμιαία όλες τις δομές  του Σύμπαντος που βλέπουμε σήμερα. 
Ένα βασικό ερώτημα που έχει απασχολήσει ιδιαίτερα τους αστροφυσικούς επιστήμονες είναι το που θα οδηγήσει αυτή η διαδικασία. Με άλλα λόγια, υπάρχει περίπτωση το Σύμπαν να ... πεθάνει? (Έτσι δημιουργήθηκε ένας νέος επιστημονικός κλάδος, η Φυσική Εσχατολογία).
Αρχικά επικρατούσε η πεποίθηση ότι το Σύμπαν είναι αιώνιο.
Από τότε, όμως, που διαπιστώθηκε η δημιουργία του με την διαδικασία της Μεγάλης Έκρηξης έγινε φανερό ότι το Σύμπαν διαστέλλεται όπως περίπου ένα μπαλόνι που του φυσάμε συνέχεια αέρα.

Το Σύμπαν  γεννήθηκε με την Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang).
Καθώς ο Χρόνος περνούσε το Σύμπαν άπλωνε, μέχρι που έφτασε στο Παρόν (Present).
Στο Μέλλον αναμένεται ότι η διαστολή του θα είναι ταχύτατη.
Στο σχήμα το Σύμπαν παριστάνεται σαν δίσκος
που με την πάροδο του χρόνου μεγαλώνει.

Με βάση λοιπόν αυτά τα δεδομένα, ο θάνατος του Σύμπαντος θα προέλθει από την υπέρμετρη διαστολή του και την απόλυτη ψύξη που θα έρθει ως συνέπεια αυτής της τεράστιας επέκτασης. Στο τέλος όλη η Συμπαντική Ενέργεια θα υποβαθμιστεί και τα κύτταρα, μόρια, άτομα, πυρήνες που οφείλουν την ύπαρξή τους στην  επίδρασή της θα αποσυντεθούν στα συστατικά τους και θα διαλυθούν (Θερμικός Θάνατος). 

Σύμφωνα με την "Θεωρία του Θερμικού Θανάτου του Σύμπαντος"
όλα τα ουράνια και μη σώματα που υπάρχουν σε αυτό θα μετατραπούν σε "σκόνη".
Παραστατικότερα, τα πάντα θα μετατραπούν σε μία απόλυτα ομογενή "ομίχλη".

Κανείς δεν ξέρει πόσο θα κρατήσει αυτή η διαδικασία. Ίσως, δεκάδες δισεκατομμύρια ή ακόμη και εκατοντάδες δισεκατομμύρια έτη. Άρα δεν ανησυχούμε!
Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα? Ή μήπως πρέπει να ανησυχούμε?

Συνεχίζεται ...

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Una faccia, una razza. Μέρος Ε.

Συνέχεια από την ανάρτηση:

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Μέρος Δ.

Είδαμε, λοιπόν, στα προηγούμενα ότι στο Σύμπαν, εκτός των κοινότυπων Αστέρων, Πλανητών και Γαλαξιών κ.α., υπάρχουν και εξωτικά "κοσμικά θηρία",  δηλ. οι Μαύρες Τρύπες.

Όμως, υπάρχει ακόμη ένα πιο εντυπωσιακό φαινόμενο, ακόμα κι από αυτές. Πολύ εντυπωσιακότερο από οτιδήποτε θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ένας άνθρωπος. 

Ναι, μιλάμε για το Big Bang. Την περιβόητη Μεγάλη Έκρηξη. Την αρχή της Δημιουργίας του Σύμπαντος.

Τι ακριβώς είναι αυτό?
Είναι η στιγμή που διοχετεύθηκε στο Σύμπαν όλη η Ενέργεια η οποία και το δημιούργησε. Το γεγονός συνέβη πριν 13.800.000.000 έτη. Την στιγμή εκείνη το Σύμπαν ήταν απλά ένα σημείο!! Από τότε το σημείο αυτό άρχισε να μεγαλώνει και να εξαπλώνεται και έγινε τελικά αυτό που βλέπουμε εμείς σήμερα.

Το γεγονός θα μπορούσε να παρομοιασθεί με ένα μπαλόνι που κάποιος το φουσκώνει. Ενώ στην αρχή το υλικό του μπαλονιού είναι πολύ μικρό, στην συνέχεια με τον αέρα που διοχετεύεται στο εσωτερικό του, αυξάνει εντυπωσιακά σε μέγεθος. Το όλο θέμα θα μπορούσε να το "δει" ένας θρησκευόμενος σαν ο Θεός να δημιούργησε το Σύμπαν με μια "Εκπνοή του".

Πάντως, γενικά, οι θρησκείες αλλά και οι απλοί άνθρωποι έχουν μια πολύ στρεβλή εικόνα για την Δημιουργία του Σύμπαντος.
Πιστεύουν ότι όλα είναι στατικά. Όπως, η διήγηση της Γένεσης. Δηλαδή, ξύπνησε μια ωραία πρωία ο Θεός και άρχισε να φτιάχνει Αστέρες, Πλανήτες, Γαλαξίες, ανθρώπους ....
Όμως, η Φυσική Επιστήμη έχει απορρίψει αυτό το σενάριο εδώ και δεκαετίες.

Τίποτα δεν έγινε στατικά.
Όλα είναι εξελικτικά. Ακριβώς όπως η Εξέλιξη του Δαρβίνου στην Βιολογία (η οποία άλλωστε αποτελεί απλό τμήμα της όλης Κοσμικής Εξέλιξης).
Στην αρχή υπήρξε μόνον η προσφορά της Συμπαντικής Ενέργειας. Ακαριαία. Σαν χρηματική κατάθεση σε τράπεζα. Και αυτή η αρχική Ενέργεια καθώς "κρύωνε" άρχισε σιγά-σιγά να μετεξελίσσεται σε Νεφελώματα, Αστέρες, Πλανήτες και όλες τις άλλες κοσμικές οντότητες που γνωρίζουμε ή που θα γνωρίσουμε στο μέλλον.

Σήμερα, η Αστροφυσική αποκαλύπτει βήμα-βήμα όλους τους σταθμούς της Εξέλιξης του Σύμπαντος προσθέτοντας, καθημερινά, απίστευτες λεπτομέρειες.

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Una faccia, una razza. Μέρος Δ.

Συνέχεια από τις αναρτήσεις:

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Μέρος Α.

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Μέρος Β.

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Μέρος Γ.

Είδαμε, λοιπόν, στα προηγούμενα ότι το Σύμπαν αποτελείται μεν από απίστευτης ποικιλομορφίας Κοσμικά Αντικείμενα (θα μπορούσαμε να το παρομοιάσουμε με έναν απέραντο ζωολογικό κήπο) αλλά τα συνηθισμένα αντικείμενά της είναι οι Αστέρες (όπως ο Ήλιος) και οι  Πλανήτες (όπως η Γη).

Όμως, υπάρχει μια κατηγορία αντικειμένων που ξεπερνά και την πιο τρελή ανθρώπινη φαντασία. Είναι οι Μελανές Οπές (ή μαύρες τρύπες, black holes).

Κανένα Κοσμικό Αντικείμενο, όσο και περίεργο και παράδοξο κι αν είναι, δεν συναγωνίζεται τα "σκοτεινά Τέρατα" του Σύμπαντος, τις λεγόμενες Μαύρες Τρύπες".

Αν και από μαθηματικής άποψης έχει δοθεί ένας ορισμός στην Μαύρη Τρύπα, από φυσικής πλευράς αυτή εξακολουθεί να είναι το απόλυτο μυστήριο του Σύμπαντος.

Αυτό που την κάνει τόσο εντυπωσιακή είναι η ανυπέρβλητη, τιτάνια, υπερ-ισχυρή έλξη της, που της δίνει την δυνατότητα να "τραβά" προς το εσωτερικό της ολόκληρους Γαλαξίες, αποτελούμενους από εκατομμύρια Αστέρες, και να τους εξαφανίζει ολοκληρωτικά.

Θα μπορούσαμε να την παρομοιάσουμε με την "οπή εκροής" της μπανιέρας, μέσα στην οποία εξαφανίζεται το νερό.

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, μια Μαύρη Τρύπα αρχικά θέτει σε περιστροφή την ύλη ενός Γαλαξία γύρω της και στην συνέχεια την "καταπίνει" ανεπιστρεπτί.

Ιστορικά, οι Μελανές Οπές εμφανίσθηκαν στην Αστροφυσική ως μαθηματικές λύσεις των Εξισώσεων Einstein, της Γενικής Σχετικότητας. Μάλιστα στην αρχή, θεωρήθηκαν, απλά, "μαθηματικές παραδοξότητες", χωρίς φυσικό ενδιαφέρον.

O Einstein τις αντιμετώπισε μάλλον "εχθρικά"  καθώς θεώρησε ότι απειλούσαν την τελειότητα του μαθηματικού μοντέλου της Σχετικότητας.

Χωρίς κάποια επιβεβαίωση της ύπαρξής τους από τους αστρονόμους, παρέμειναν για αρκετό καιρό στα χαρτιά.

Καθώς, όμως, οι αστρονομικές παρατηρήσεις διευρύνονταν, άρχισαν να ανακαλύπτονται Κοσμικά Αντικείμενα τεράστιας φωτεινότητας, όπως οι Κβάζαρς και οι Ενεργοί Γαλαξίες, που δεν μπορούσαν να ερμηνευθούν αλλιώς. Έτσι, οι Μαύρες Τρύπες απέκτησαν "οντότητα" επειδή ήταν οι μόνοι μηχανισμοί που θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν αυτά τα κολοσσιαία ενεργειακά φαινόμενα.

Έτσι, γρήγορα, έγινε κατανοητό ότι όλοι οι κβάζαρς έκρυβαν στο εσωτερικό τους μια Μαύρη Τρύπα.
Στην συνέχεια, ακολούθησε εντοπισμός Μαύρων Τρυπών στο εσωτερικό των απλών Γαλαξιών. Γρήγορα έγινε κατανοητό ότι όλοι οι Γαλαξίες, ακόμη και ο δικός μας, είχαν στο κέντρο τους ένα τέτοιο τέρας.

Δεν χρειάζεται και πολλή δυσκολία να αντιληφθεί κανείς ότι, με ένα τέτοιο "τέρας" στα σπλάχνα τους, όλοι οι Γαλαξίες είναι καταδικασμένοι. Αργά ή γρήγορα, ολόκληρη η ύλη τους (Αστέρες, Πλανήτες κ.α) θα "καταπωθεί"  από την Μαύρη Τρύπα που φιλοξενούν.

Αυτό, βέβαια, σημαίνει ότι το Σύμπαν είναι επίσης καταδικασμένο! Κάποια στιγμή, στο βαθύ μέλλον,  θα μείνει άδειο από Γαλαξίες και τα άλλα Κοσμικά Αντικείμενα και "θα πεθάνει".

Όμως, επειδή αυτή η διαδικασία μπορεί να κρατήσει δεκάδες δισεκατομμύρια έτη δεν χρειάζεται να ανησυχεί κανείς.

Να μου πεις, τα χρόνια περνάνε γρήγορα! Εδώ, 13.800.000 χρόνια πέρασαν από την Δημιουργία του Σύμπαντος και δεν τα πήραμε είδηση! Αλλά τέλος πάντων, έχουμε αρκετό καιρό μπροστά μας να κάνουμε ότι θέλουμε.

Είναι, όμως, απόλυτα εξασφαλισμένο αυτό?? Μήπως υπάρχει κάποια και άλλη, όχι και τόσο καθησυχαστική, προοπτική ......????

Συνεχίζεται ...

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Una faccia, una razza. Μέρος Γ.

Το Νεφέλωμα της Λιμνοθάλασσας
(Nebuda Lagoon)

Συνέχεια από τις αναρτήσεις:

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Μέρος Α.

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Μέρος Β.

Είδαμε, λοιπόν, ότι το Σύμπαν αποτελείται από πολλά δισεκατομμύρια Γαλαξίες. Και όχι μόνον. Έχει τόσα παράδοξα αντικείμενα που δεν τα βάζει ο νους του ανθρώπου. Όσο τελειοποιούνται τα τηλεσκόπια τόσο περισσότερα Κοσμικά Αντικείμενα αποκαλύπτονται, ασύλληπτης πολυπλοκότητας.

Στις δυο προηγούμενες αναρτήσεις απλά θαυμάζαμε τα Κοσμικά Αντικείμενα.
Όμως, καιρός είναι να περάσουμε από τον θαυμασμό στην κατανόηση.

Αστέρες (πομποί ακτινοβολίας)
Πλανήτες (δέκτες ακτινοβολίας)

Ένας καλός τρόπος να προσεγγίσουμε το Σύμπαν, αν δεν είμαστε ειδικοί, είναι να παρομοιάσουμε
- τους Αστέρες (όπως ο Ήλιους) με άντρες και
- τους Πλανήτες (όπως η Γη) με γυναίκες.
- και τους Δορυφόρους (όπως η Σελήνη) με παιδιά.

Αυτή η αντιστοιχία δεν είναι τόσο "τυχαία" όσο φαίνεται.
Στην πραγματικότητα τα φύλα προϋπάρχουν της Οργανικής Ύλης και αποτελούν χαρακτηριστικό στοιχείο του Σύμπαντος.
Έτσι:
- Αρσενικό Φύλο (δότης σπέρματος ή αντίστοιχα ακτινοβολίας)
- Θηλυκό Φύλο (δέκτης σπέρματος ή αντίστοιχα ακτινοβολίας)

Εμφανίζονται και στον Μικρόκοσμο:
- Πρωτόνιο και Πυρήνας (δημιουργοί Ηλεκτρομαγνητικού Πεδίου)
- Περιφερόμενα Ηλεκτρόνια (περιφέρονται μέσα σε αυτό το Πεδίο)

Αν λοιπόν κάνουμε αυτήν την αντιστοιχία και ξέροντας ότι το Σύμπαν είναι "απόλυτα ανήθικο" μπορούμε να φανταστούμε όλους τους υπάρχοντες συνδυασμούς "οικογενειών" (δηλ. "Αστρικών Συστημάτων") που υπάρχουν.

"Μονογαμικό" Αστρικό Σύστημα,
ένας Αστέρας και ένας Πλανήτης.

Έτσι έχουμε π.χ τις συνηθισμένες "οικογένειες":
- Έναν Αστέρα με έναν Πλανήτη να περιφέρεται γύρω του (μονογαμία).
- Έναν Αστέρα με πολλούς Πλανήτες να περιφέρεται γύρω του (πολυγαμία). Πιθανότατα είναι η πιο συνηθισμένη περίπτωση στον Γαλαξία μας. Το δικό μας Ηλιακό Σύστημα ανήκει σε αυτήν την κατηγορία. Ο Ήλιος είναι πολυγαμικός!!!!

To "πολυγαμικό" Ηλιακό Σύστημα
Ένας Αστέρας (ο Ήλιος), μία σύζυγος (ο πλανήτης Δίας)
και πολλές ερωμένες (οι άλλοι Πλανήτες)
και πολλά παιδιά από την κάθε σύζυγο (οι Δορυφόροι)

αλλά και τις περίεργες, ιδιόρρυθμες "οικογένειες".
- Δύο Αστέρες με κανέναν, έναν ή περισσότερους περιφερόμενους Πλανήτες
- Τρείς Αστέρες με κανέναν, έναν ή περισσότερους περιφερόμενους Πλανήτες
- Έναν απομονωμένο Αστέρα χωρίς Πλανήτες (αντίστοιχα, εργένης)
- Έναν απομονωμένο Πλανήτη χωρίς Αστέρα (αντίστοιχα, εργένισα)
- και ότι άλλο συνδυασμό μπορεί να παράγει η ανθρώπινη φαντασία.

Αστρικό Σύστημα δύο Αστέρων.
(Δύο "Ήλιοι" εμφανίζονται στον ουρανό των Πλανητών τους)

Άμα, λοιπόν, εμπεδώσουμε αυτό το κοινωνικό σύστημα μπορούμε να δούμε τους Γαλαξίες σαν "Κοσμικές εταιρείες".

Ένας Γαλαξίας

Όπως, στην Κοινωνία οι Εταιρείες είναι πολλών ειδών (ομόρρυθμες, ετερόρρυθμες, ΕΠΕ κ.α) έτσι και και το Σύμπαν οι Γαλαξίες είναι διαφόρων ειδών (Ελλειπτικοί, Σπειροειδείς κ.α)

Έτσι, λοιπόν, όπως η Ανθρώπινη Κοινωνία δομείται, και κυριαρχείται από εταιρείες το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στο Σύμπαν. Οι Γαλαξίες είναι τα συνηθέστερα (αλλά όχι τα μόνα) "δομήματα".
Άλλοι είναι γιγάντιοι και άλλοι μικροί ("νάνοι").

- Όπως στην Κοινωνία έχουμε τους Ομίλους Εταιρειών έτσι και στο Σύμπαν έχουμε τα Σμήνη Γαλαξιών.

- Όπως στην Κοινωνία έχουμε τις Γιγάντιες Πολυεθνικές Εταιρείες έτσι και στο Σύμπαν έχουμε τα Γαλαξιακά Υπερσμήνη και τα Γαλαξιακά Τείχη.

Ένας Γαλαξίας

- Όπως στην Κοινωνία έχουμε συγχωνεύσεις και συμπήξεις Εταιρειών έτσι και στο Σύμπαν έχουμε "κανιβαλλισμούς Γαλαξιών"

 - Όπως στην Κοινωνία έχουμε πτωχεύσεις Ατόμων έτσι και στο Σύμπαν έχουμε "καταρρεύσεις Αστέρων" (σε "Λευκούς Νάνους")

 - Όπως στην Κοινωνία έχουμε πτωχεύσεις Εταιρειών έτσι και στο Σύμπαν έχουμε "καταρρεύσεις Γαλαξιών" (σε "Μαύρες Τρύπες")

Ένας Γαλαξίας

Αλλά εκεί που η ομοιότητα είναι απόλυτη είναι το Χρήμα. Στην πραγματικότητα το Χρήμα είναι η αιτία, το κίνητρο, που κινεί τα πάντα στην Κοινωνία. Τα διάφορα νομίσματα των κρατών είναι μονάδες μέτρησης του χρήματος.

Αντίστοιχα, το Σύμπαν βασίζεται στην Ενέργεια. Και η Ενέργεια έχει ως γνωστόν τις δικές της μονάδες μέτρησης που είναι η κιλοβατώρα, το Joule και πολλά άλλα.

Και όπως όλα στην Κοινωνία γίνονται με το Χρήμα και έτσι και όλα στο Σύμπαν γίνονται με την Ενέργεια. Άλλωστε το Χρήμα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το ίδιο, ακόμη και επιστημονικά, ως "Οικονομική Ενέργεια".

Ουσιαστικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι στο Σύμπαν κυριαρχεί ένας άγριος και στυγνός Καπιταλισμός, πολύ μεγαλύτερος και εφιαλτικότερος από τον γνωστό Κοινωνικό.

Νεφέλωμα, "το Μάτι του Θεού"

Ζώντας στον Πλανήτη με τον Κόκκινο Ήλιο !!

Εδώ και αρκετό καιρό,

 οι αστρονόμοι προσπαθούσαν να εντοπίσουν 

κάποιο Αστρικό Σύστημα σαν το δικό μας 

(δηλ. έναν Αστέρα όπως ο Ήλιος, 

περιτριγυρισμένο από Πλανήτες).

Τελικά, εντελώς από τύχη, 

βρέθηκε ένα, μέσα στον Γαλαξία μας, 
στον αστερισμό του Ζυγού,

που απέχει 20 έτη φωτός από εμάς.

Θα μπορούσαμε να το επισκεφθούμε 

όταν μάθουμε να "κόβουμε δρόμο" 

μέσα από σκωληκο-οπές (σκουληκότρυπες)

και με κάπως περισσότερο προηγμένη τεχνολογία 

από την υπάρχουσα.

Το παράξενο για μας είναι ότι ο Αστέρας
γύρω από τον οποίο περιφέρεται ο  Πλανήτης είναι Ερυθρός Νάνος
(έχει μέγεθος ίσο με το ένα τρίτο του Ήλιου)

Τις ισχυρότερες μέχρι σήμερα ενδείξεις για την ύπαρξη ενός Εξωπλανήτη που θα μπορούσε να διαθέτει ζωή υποστηρίζουν ότι συγκέντρωσαν Γάλλοι αστρονόμοι (15 Μαΐου 2011).

Ο πλανήτης "Gliese 581d", σχετικά κοντά στη γαλαξιακή γειτονιά της Γης, «είναι αρκετά ζεστός ώστε να έχει ωκεανούς, σύννεφα και βροχοπτώσεις».
Όσοι πάντως ενδιαφέρονται να μεταναστεύσουν, θα πρέπει να κάνουν αυστηρή δίαιτα και να ξεχάσουν τη γήινη λιακάδα.

Ο Ερυθρός "Ήλιος  581"
σίγουρα θα είναι το εντυπωσιακότερο θέαμα
για τους ανθρώπους που θα φτάσουν εκεί.

Ο πιθανολογούμενος ως  "φιλόξενος" εξωπλανήτης περιφέρεται γύρω από τον Αστέρα "Gliese 581", έναν "Ερυθρό Νάνο" (ο δικός μας Ήλιος θεωρείται "Κίτρινος Νάνος") που βρίσκεται μόλις 20 έτη φωτός από τον Ήλιο (συγκριτικά, ο πλησιέστερος Αστέρας, δηλ. ο "α του Κενταύρου", απέχει 4 έτη φωτός).

Έχουμε ανακαλύψει άλλους πέντε Πλανήτες
που περιφέρονται γύρω από τον ίδιο Αστέρα δηλ. τον 581

Ο πλανήτης Gliese 581d ανακαλύφθηκε το 2007 και είναι ένας από τους έξι Πλανήτες του παράξενου αυτού Αστρικού Συστήματος. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, δημοσιευμένη στο Astrophysical Research Letters, ο Πλανήτης αυτός βρίσκεται στην άκρη της λεγόμενης "κατοικήσιμης ζώνης", εκεί που η θερμοκρασία είναι κατάλληλη για την ύπαρξη υγρού ύδατος.

Κόκκινη Ανατολή στον Εξωπλανήτη
(Καλλιτεχνική Αναπαράσταση)

Γεγονός πάντως είναι ότι η ανακάλυψη του Gliese 581d είχε γίνει δεκτή με δυσπιστία πριν από τέσσερα έτη, με ορισμένους ειδικούς να εκτιμούν ότι ο Πλανήτης δεν υπάρχει καν.

Ακόμη και οι αστρονόμοι που αποδέχονταν την ύπαρξή του υποστήριξαν ότι ο πλανήτης είναι υπερβολικά σκοτεινός, καθώς δέχεται λιγότερο από το ένα τρίτο της ακτινοβολίας με την οποία λούζει ο Ήλιος τη Γη (οι Ερυθροί Νάνοι είναι, εξάλλου, ασθενικά άστρα με αμυδρό ερυθρωπό φως).

Το θέαμα του Ερυθρού Ήλιου 581
που ανακλά το φως του στις θάλασσες του Εξωπλανήτη
θα είναι σίγουρα μαγευτικό.

Επιπλέον, ο Gliese 581d ενδέχεται να έχει τη μία πλευρά του μονίμως στραμμένη στο μητρικό του Αστέρα, οπότε στην άλλη πλευρά θα υπήρχε αιώνια νύκτα.

Τα οπτικά φαινόμενα
που θα προσφέρει ο Ερυθρός Ήλιος 581 στον ουρανό
θα είναι προφανώς εντελώς εξωτικά.
(Καλλιτεχνική Αναπαράσταση)

Τώρα, όμως, η Γαλλική ομάδα, που υπογράφει τη νέα μελέτη, υποστηρίζει ότι ο εξωπλανήτης έχει την δυνατότητα να φιλοξενεί κάποιου είδους κατοίκους. Το σημαντικό είναι ότι η ατμόσφαιρά του πιθανότατα αποτελείται κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα, ένα αέριο του θερμοκηπίου που συγκρατεί θερμότητα και θα μπορούσε να αποτρέπει τον θανατηφόρο παγετό.

Ούτε η πιο τρελή φαντασία
δεν θα μπορούσε να συλλάβει
τις απίστευτες εικόνες
των μαγευτικών τοπίων του Πλανήτη
λουσμένων στο μυστηριακό ερυθρωπό "λυκόφως"
(Καλλιτεχνική Αναπαράσταση)

«Με μια πυκνή ατμόσφαιρα διοξειδίου του άνθρακα -ένα πιθανό σενάριο για έναν τόσο μεγάλο πλανήτη- το κλίμα του Gliese 581d όχι μόνο είναι σταθερό, αλλά είναι επιπλέον και αρκετά ζεστό ώστε να διαθέτει ωκεανούς, νέφη και βροχοπτώσεις» αναφέρει η ανακοίνωση του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας (CNRS).

Και όταν τα σύννεφα θα προσφέρουν
κατάλληλες γωνίες ανάκλασης του φωτός
τότε πιθανόν το μωβ χρώμα
θα μετατρέπει τον Πλανήτη σε ονειρικό Παράδεισο
όλων των ρομαντικών του Σύμπαντος μας
(Καλλιτεχνική Αναπαράσταση)

Παρόλα αυτά, ο Gliese 581d «θα ήταν ένα αρκετά ιδιόρρυθμο μέρος να επισκεφθεί κανείς» επισημαίνει η ερευνητική ομάδα.
- Πρώτον, το φως του Κόκκινου Αστέρα-Νάνου είναι πολύ ασθενέστερο από το φως του Ήλιου.
- Και δεύτερον, ο πλανήτης έχει μάζα διπλάσια από της Γης, οπότε έχει και δύο φορές πιο ισχυρή βαρύτητα. Ένας γήινος που ζυγίζει 70 κιλά στη Γη θα έβλεπε τη ζυγαριά να γράφει 140 κιλά στον Gliese 581d.

Και όταν εμείς άνθρωποι κατοικήσουμε σε αυτόν τον Εξωπλανήτη
ευελπιστούμε να τον κάνουμε να μοιάζει κάπως έτσι (γαιοποίηση)
(Καλλιτεχνική Αναπαράσταση)

«Ο πυκνότερος αέρας και η πυκνή νέφωση θα κρατούσαν την επιφάνεια σε ένα ζοφερό, ερυθρωπό λυκόφως» αναφέρουν οι ερευνητές.

Οι Γήινοι που θα ήθελαν να επισκεφθούν αυτό το παράξενο τοπίο θα έπρεπε εξάλλου να λάβουν υπόψη τους το χρόνο του ταξιδιού: το φως χρειάζεται 20 έτη για να διανύσει την απόσταση, ενώ οι σημερινές πυραυλικές τεχνολογίες θα χρειάζονταν 300.000 έτη.

Η τεράστια βιοποικιλότητα των εξωτικών δένδρων
και άλλων φυτών που θα μπορούσα ο άνθρωπος να καλλιερήσει εκεί
μόνο από την φαντασία μας θα μπορούσε να περιοριστεί
(Καλλιτεχνική Αναπαράσταση)

Πηγή: in.gr