Εσάς, τι σας υποσχέθηκαν?

Έχουμε πήξει στην υπόσχεση! Ζούμε στο υποσχεσιακό Σύμπαν!!!

Απο πότε? Από τότε που ήρθαμε στον μάταιο τούτο Κόσμο!

A. Όλα ξεκινούν από την παιδική ηλικία.

- Κωστάκη στην επίσκεψη που θα πάμε να είσαι φρόνιμος και θα σου πάρω σοκολάτα.


Κάθεται σούζα ο Κωστάκης. Δεν βγάζει άχνα. Κι ας τον ζαλίζουνε οι μεγάλοι που συζητάνε για ακατανόητα πράγματα. Επιτέλους φεύγουν.

- Μαμά, την σοκολάτα που μου έταξες?

- Δεν έχω τώρα λεφτά. Άλλη φορά.


B. Μεγάλωσε ο Κωστάκης.

- Έτσι και φέρεις καλούς βαθμούς στο τρίμηνο, ο μπαμπάς σου μου είπε ότι θα σου πάρει την μηχανή που θέλεις.


Αρχίζει ο Κώστας το διάβασμα. Λύνει όλες τις ασκήσεις. Ούτε ο Einstein νάτανε! Μαθαίνει παπαγαλία ατέλειωτες σελίδες ιστορία και θρησκευτικά. Κάθε βράδυ περνά από την λαμπερό κατάστημα μοτοσυκλεττών και ξεροσταλιάζει στην βιτρίνα κοιτώντας εκείνη την απίθανη, την γαμάτη την Harley Davindson. Επιτέλους φθάνει το τρίμηνο. Στα ύψη η βαθμολογία του. Τρέχει πετώντας στο σπίτι.

- Μαμά, μπαμπά έσκισα!
Η μαμά και ο μπαμπάς κοιτάζουν την βαθμολογία και χάσκουν σαν χάνοι.
- Μπράβο παιδί μου!
- Τι μπράβο. Η μηχανή που μου τάξατε?
- Ε, λέει η μαμά. Εγώ κι ο μπαμπάς σου νομίζουμε ότι είσαι μικρός ακόμα. Άσε να περάσουν μερικά χρόνια.

Γ. Τα χρόνια περνούν. Ο Κωστάκης έχει γκόμενα.

- Τζένη, μου υποσχέθηκες ότι στα γενέθλιά σου θα το κάναμε.
- Έλα, βρε Κώστα, μην επιμένεις, πάμε σινεμά. Στο υποσχέθηκα ... αλλά η μαμά λέει να περιμένω ακόμα. Βρήκα, λοιπόν, ένα ωραίο έργο στο σινεμά ...

Κάποτε φτάνει κι η σειρά του.
- Κώστα τι θα γίνει? Πότε θα παντρευτούμε επιτέλους? Με πιέζουν κι από το σπίτι ξέρεις. Αφού μου υποσχέθηκες ότι μετά τα Χριστούγεννα ...
- Σταμάτα ρε Τζένη. Αφού στο υποσχέθηκα θα γίνει. Αλλά αργότερα. Μην βιάζεσαι!

Δ. Κι άλλα χρόνια περνούν. Εκλογές.

Ψήφισες πάλι ΠΑΣΟΚ που υποσχέθηκε ότι θα σου έδινε αυξήσεις ώστε να αυξηθεί η αγοραστική σου δύναμη και να κινηθεί η οικονομία, αντίθετα με την ΝΔ που σου ξεκαθάρισε ότι δεν θα θα πάρεις δεκάρα.

Πέρασαν οι εκατό πρώτες μέρες και ακούς ότι η λέξη "σύνταξη" διαγράφεται από τα Ελληνικά Λεξικά του Άμεσου Μέλλοντος και ο "14ος μισθός*" ήταν ένα επίδομα που κάποτε έπαιρναν, κακώς, οι Έλληνες εργαζόμενοι στο Μακρυνό Παρελθόν.

- Μα, κύριε Παπανδρέου μας υποσχέθηκες αυξήσεις!
- Έλληνες και Ελληνίδες, είχαμε μεν υποσχεθεί .... αλλά στο μεταξύ οι Διεθνείς Αγορές μας επιτέθηκαν και ... ... ....

- Παπακωνσταντίνου: Να σου πω ένα φοβερό ανέκδοτο. 

Μερικοί εργαζόμενοι νομίζουν ότι θα πάρουν σύνταξη*!

- Λοβέρδος: Καλά ... το άλλο τόμαθες? 

Κάποιοι άλλοι νομίζουν πως θα πάρουν και το εφάπαξ*!

Ε. Και η λαϊκή παροιμία:

"Όπου ακούς πολλά κεράσια, πάρε μικρό καλάθι"

Εσένα, φίλε συν-blogger, 

πόσοι σου υποσχέθηκαν "αέρα" και

 σε πόσους υποσχέθηκες "αιθέρα"?
...

Υ.Γ. Για την καλύτερη κατανόηση του άρθρου παραθέτουμε ορισμούς δυσνοήτων εννοιών όπως αυτοί αναγράφονται στο Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας, του δισέγγονου του Μπαμπινιώτη, σε ένα όχι και τόσο μακρυνό μέλλον.

*Σύνταξη: Τιμητικός τίτλος συνοδευόμενος από ευτελές χρηματικό ποσό που απονέμεται σε μελλοθάνατους εργαζόμενους. Υπάρχουν πληροφορίες ότι στο παρελθόν αποδόθηκε και σε μη-μελλοθάνατους υπέργηρους.
*14ος μισθός: Μισθός που δόθηκε σε εργαζόμενους καταχρηστικά και καθ'υπερβολή σε κάποια περίοδο του παρελθόντος.
*Εφάπαξ: Πεπαλαιωμένος οικονομικός όρος. Δεν μπορεί να προσδιορισθεί  πλέον ποιά ήταν η ακριβής σημασία του στο παρελθόν.
*Homo Syntaxicus: Ανθρώπινο υποείδος που εξαφανίσθηκε στην Ελλάδα στις αρχές του 21ου αιώνα.

...