Blogging, μήπως χάνετε τον χρόνο σας?

Φίλοι μου, ισταναγνώστες και ισταναγνώστριες

Το blogging είναι, ίσως, το πλέον πρόσφατο -ing που μπήκε στην ζωή μας.

Παλαιότερα, υπήρχε το jogging, το zapping και για τις γυναίκες το shopping.

Αξίζει, όμως, να ασχολείται κάποιος με αυτό ή είναι χάσιμο χρόνου?

Η δική μου άποψη είναι ναι αλλά με μέτρο. Όχι αφοσίωση, όχι μονομέρεια.

Ακολουθεί λίγη ιστορία για το Ελληνικό blogging που η αναλυτικότερη παρουσίασή της βρίσκεται εδώ:

Το 2007 συντελέστηκε μια πραγματική κοσμογονία στην ελληνική μπλογκόσφαιρα. Tα επίσημα καταχωρημένα blogs στο SYNC, το βασικό δηλαδή ελληνικό aggregator, τριπλασιάστηκαν : από 8 χιλιάδες περίπου που αριθμούσαν στις αρχές του 2007 έφτασαν τις 25 χιλιάδες στα τέλη του ίδιου έτους.

Ωστόσο η «μεγάλη έκρηξη» της ελληνικής μπλογκόσφαιρας δεν αφορά αποκλειστικά, ούτε πρωτίστως στην ποσοτική αύξηση των ιστολογίων και των ιστολόγων .

Το 2007 τα ιστολόγια μπήκαν για τα καλά στη ζωή μας. Έγιναν νεανική μόδα, πρωτοσέλιδα σε εφημερίδες, άρθρα σε περιοδικά, αφιερώματα και θέματα σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές (ΣΚΑΙ YouTube Debate), αντικείμενα δικαστικών διενέξεων (δίκη του blogme), αλλά και αντικείμενα συνεδρίων (Save the Date) καθώς επίσης και βιβλίων (Ψιλικατζού).

Το 2007, τα blogs έγιναν πολιτική μόδα. Οι πολιτικοί ασχολήθηκαν εντατικά με το blogging. Αν δεν απέκτησαν άπαντες δικό τους ιστολόγιο , οι περισσότεροι εξ αυτών έγιναν τακτικοί αναγνώστες των ειδησεογραφικών, κοινωνικών και πολιτικών ιστολογίων ώστε να πιάνουν καθημερινά το «κλίμα» της κοινωνίας. Ορισμένοι εξ αυτών πρωτοτύπησαν : ο ΓΑΠ απέκτησε τον δικό του blogger σύμβουλο κι ο Ευάγγελος Βενιζέλος οργάνωσε την πρώτη συνάντηση πολιτικού με bloggers.

Το 2007, για πρώτη φορά στην πενταετή ιστορία του μέσου, τα blogs και οι bloggers κατάφεραν να επηρεάσουν τη δημόσια ατζέντα θέτοντας προς συζήτηση και προβληματισμό κρίσιμα κοινωνικά ζητήματα: την προστασία του περιβάλλοντος μέσα από τη διαδικτυακή κινητοποίηση και την οργάνωση δύο μαζικών διαδηλώσεων στο Σύνταγμα , τη βελτίωση και τον εξανθρωπισμό του νοσοκομειακού συστήματος μέσα από το blog της Αμαλίας Καλβίνου , την ανάδειξη του κοινωνικού ζητήματος της γενιάς των 700 ευρώ μέσα από το blog της G700.

Το 2007 λοιπόν, τα ελληνικά ιστολόγια άνοιξαν ένα εναλλακτικό μονοπάτι έκφρασης και δραστηριοποίησης για την κοινωνία των πολιτών.

Αλλά μετά από μια τέτοια ξέφρενη πορεία το 2007 ακολούθησε μία σχετική κάμψη. 

Τι μπορεί να περιμένει κανείς για τα ελληνικά blogs στην δεκαετία 2010? 

.