Ευτυχία, Ευδαιμονία, Ευμάρεια. Πολλοί τα συγχέουν!

Φίλοι μου, 

σήμερα, θα μιλήσουμε για ορολογία.

Η Ευτυχία, η Ευδαιμονία και η Ευμάρεια 

είναι τρεις διαφορετικοί όροι. 

Αρκετά διαφορετικοί. 

Και όμως οι περισσότεροι τους συγχέουν.

Α. Η ευμάρεια είναι αντικειμενική κατάσταση.
Δεν έχει να κάνει με τον εσωτερικό ψυχισμό ενός ανθρώπου. Εξαρτάται από το περιβάλλον μέσα στο οποίο διαβιώνει κανείς.
Αν η οικονομική αξία των όσων κατέχεις (κινητά και ακίνητα) είναι μεγαλύτερη από τον μέσο όρο των οικονομικών αξιών των άλλων ατόμων που συνθέτουν το περιβάλλον σου τότε θεωρείσαι ότι έχεις ευμάρεια (δηλ. είσαι εύπορος) αν όχι δεν έχεις.
π.χ. αν οι φίλοι σου έχουν απολαβές 3000 euro και εσύ μόνον 1000 τότε προφανώς δεν έχεις ευμάρεια.

Β. Η ευδαιμονία είναι υποκειμενική κατάσταση.
Έχει να κάνει και με τον εσωτερικό ψυχισμό και με το περιβάλλον. Επιπλέον παίζει ρόλο και η υγεία του ατόμου.
Ένας άνθρωπος θεωρείται ευδαίμων αν οι απαιτήσεις του είναι μικρότερες από τις δυνατότητές του.
Αναλυτικότερα,
π.χ. αν δεν έχεις πισίνα και δεν σου λείπει τότε η έλλειψή της δεν επηρεάζει την ευδαιμονία σου.
π.χ. αν θέλεις να νικά η ομάδα σου και αυτή χάνει δεν είσαι ευδαίμων.
π.χ. αν είσαι ασθενής δεν είσαι ευδαίμων.

Γ. Η ευτυχία είναι συναίσθημα.
Έχει να κάνει μόνον με τον εσωτερικό ψυχισμό.
Δεν εξαρτάται ούτε από το περιβάλλον ούτε από την σωματική κατάσταση (π.χ. υγεία) ενός ανθρώπου.
Δεν έχει καμία σχέση με την οικονομική κατάστασή του.
Αν διακατέχεσαι από αρνητικά συναισθήματα (θυμός, φόβος, αγανάκτηση, λύπη κ.α.) δεν μπορείς να είσαι ευτυχής.
Αν και η ευτυχία σχετίζεται με γενετικές και βιοχημικές διαδικασίες ωστόσω είναι δυνατόν ο εγκέφαλος με κατάλληλη "εκπαίδευση" να "τείνει" προς την ευτυχία.
(δηλ. η ευτυχία, γι αυτόν, να είναι θέση όχι αδιάφορης ή ασταθούς ισορροπίας αλλά ευσταθούς).