Μίλα μου για ... μήλα!!!!!

Μίλα μου για μήλα

μη μου μιλάς για κοτσάνια ούτε για φύλλα

δε θέλω ούτε μπιμπερό ούτε πιπίλα

θέλω μόνο να μου μιλάς για μήλα.

Μίλα μου για μήλα

μη μου μιλάς για πρασινάδα ή για μαυρίλα

δε θέλω άλογο ούτε καμήλα

θέλω μόνο να μου μιλάς για μήλα.

Μίλα μου για μήλα

μη μου μιλάς για τον Κομφούκιο ή τον Αττίλα

δε θέλω ούτε βόλους ούτε μήλα

θέλω μόνο να μου μιλάς για μήλα.

Το γνωστό μήλο
Το μήλο βοηθά στην πέψη καθώς και στην καύση του λίπους. Έχοντας πολύ λίγες θερμίδες βοηθά τον οργανισμό να διατηρηθεί υγιής. Είναι καλό να καταναλώνεται μετά από κάποιο γεύμα γιατί έχοντας πολύτιμες θρεπτικές ουσίες βοηθά στο μεταβολισμό του οργανισμού και την γρηγορότερη πέψη.

Το μήλο του Παράδεισου
Ο μύθος του προπατορικού αμαρτήματος σηματοδοτεί ίσως την πρώτη συνειδητοποίηση της έννοιας της ιδιωτικότητας από τον άνθρωπο. Προτού η Εύα δαγκώσει το μήλο οι πρωτόπλαστοι ζούσαν ευδαίμονες στον Παράδεισο, χωρίς να έχουν τίποτα να κρύψουν. Μόλις το μήλο μπήκε στη ζωή τους ένιωσαν ξαφνικά ότι δεν είναι μόνοι στον κόσμο, ένιωσαν το βάρος του οφθαλμού της δικαιοσύνης. Και αναζήτησαν ένα φύλλο συκής.

Το μήλο του Αδάμ
Το μήλο του Αδάμ δεν έχει κάποια συγκεκριμένη λειτουργία.
Είναι ένα σημείο όπου ενώνονται δύο βασικοί χόνδροι του λάρυγγα κι ένας αγωγός που συνδέει τη στοματική κοιλότητα με την τραχεία. Επίσης ενώνει το λάρυγγα με τους πνεύμονες. Ο λάρυγγας εξυπηρετεί στην εισπνοή και εκπνοή του αέρα και βοηθά στην παραγωγή ήχων για την ομιλία, καθώς στο εσωτερικό του βρίσκονται οι φωνητικές μας χορδές. Το μήλο του Αδάμ είναι μεγαλύτερο στους άντρες και συνεπώς φαίνεται εντονότερα. Ο λάρυγγας των αντρών αναπτύσσεται σημαντικά κατά τη διάρκεια της εφηβείας. Το γεγονός αυτό εξηγεί και την αλλαγή στον τόνο της φωνής τους. Αντίθετα, στις γυναίκες το μήλο παραμένει μικρό.

Τα μήλα των Εσπερίδων
Τα μήλα των Εσπερίδων ήταν σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία, οι χρυσοί καρποί των δέντρων, που βρίσκονταν στον κήπο των Εσπερίδων. Είναι κυρίως γνωστά μέσω του μύθου του Ηρακλή καθώς η απόκτησή τους αποτέλεσε το αντικείμενο του ενδέκατου άθλου του.

Το μήλο του Νεύτωνα
Ένα ανοιξιάτικο απόγευμα του 1666, όταν ο Νεύτων είχε αποσυρθεί στο πατρικό κτήμα της οικογένειάς του στη βόρεια Αγγλία για να προστατευθεί από μια επιδημία πανώλους που είχε κλείσει το πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ όπου δίδασκε, συνέβη η πιο διάσημη πτώση φρούτου στην ανθρώπινη ιστορία. Το περιστατικό διηγήθηκε στον Stukeley ο ίδιος ο ηλικιωμένος Νεύτων πολύ αργότερα, το 1726, πίνοντας το κλασσικό αγγλικό τσάι κάτω από τη σκιά που έκαναν οι μηλιές. Ο Νεύτων, όπως είπε, καθόταν με στοχαστική διάθεση, όταν το μήλο έπεσε και τότε ξαφνικά του ήρθε μια εκείνες τις σπάνιες στιγμές «εύρηκα» που έχουν γίνει διάσημες στην επιστήμη από την εποχή του πρώτου «διδάξαντος», του Αρχιμήδη.
Γιατί το μήλο συνεχώς πέφτει κάθετα προς το κέντρο της Γης, Γιατί δεν πάει προς τα πλάγια ή προς τα πάνω; Προφανώς η Γη το έλκει, σκέφτηκε ο Νεύτων και συμπέρανε ότι στην ύλη πρέπει να υπάρχει μια ελκτική δύναμη, η βαρύτητα.