Πιθανότατα η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να ξαναβγεί ποτέ στις Διεθνείς Αγορές χωρίς αλλαγή ονόματος.

Όπως έχει γίνει, ήδη, κατανοητό

το διεθνές οικονομικό σύστημα είναι τέτοιο

που κανένα κράτος στον Κόσμο δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει

εάν δεν δανείζεται από τις Διεθνείς Αγορές.

Και οι Διεθνείς Αγορές δανείζουν με διάφορα κριτήρια το σημαντικότερο των οποίων είναι ο Δημόσιος Τομέας του δανειζόμενου. Όσο μεγαλύτερος και αναποτελεσματικότερος είναι ο Δημόσιος Τομέας του δανειζόμενου κράτους τόσο μεγαλύτερο είναι και το επιτόκιο του δανείου που του δίνουν.

Τα Μνημόνια αποβλέπουν, τυπικά, ακριβώς σε αυτό. Στην σμίκρυνση του Δημόσιου Τομέα με σειρά αποκρατικοποιήσεων.

Όπως, λοιπόν, προβλέπουν τα οικονομικά σενάρια των περισσότερων παγκόσμιων οικονομικών αναλυτών, η Ελλάδα μετά από μία σειρά αποκρατικοποιήσεων θα μπορέσει να επιστρέψει στις Διεθνείς Αγορές το 2014.

Όμως, είναι πιθανόν να μην μπορέσει να γίνει αυτό.

Ίσως, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να επιστρέψει στις Διεθνείς Αγορές, ποτέ.

Ο λόγος είναι η κακή φήμη.

Δεν νομίζω ότι πουλώντας μερικές κρατικές εταιρείες παραπάνω, οι διεθνείς επενδυτές θα αλλάξουν άποψη για την Ελλάδα. Πιστεύω ότι έχει διαμορφωθεί και εδραιωθεί ένα παγκόσμιο κλίμα που θεωρεί την Ελλάδα "καμένο χαρτί" για κάθε αναπτυξιακή επιχειρηματική δραστηριότητα.
Όταν ο Κόσμος αποτελείται από 200 χώρες περίπου και κάποια στοχοποιείται, διεθνώς, ως πιο "κακοδιαχειριζόμενη" δύσκολα θα την προτιμήσει κάποιος (μη-κακόβουλος) επενδυτής ποτέ.

Η κατάσταση μοιάζει με τα καταστήματα (π.χ. ταβέρνες) μιας παραλίας. Άλλες έχουν πολλούς πελάτες, άλλες λίγους, αλλά πάντα υπάρχει και μία που δεν έχει κανένα.

Συνήθως, ο τρόπος που επιλέγεται για να ξεφύγει το κατάστημα αυτό από το "σταμπάρισμα" είναι η αλλαγή ονομασίας του. Η απλή ανακαίνιση ποτέ δεν αρκεί.

Όσο, λοιπόν, το όνομα "Greece" φιγουράρει στα φωτεινά ταμπλώ των χρηματιστηρίων δεν φαίνεται ότι η διεθνής νοοτροπία θα ανατραπεί.
Όταν φράσεις όπως το "Greek economy" (= κακοδιαχειριζόμενη οικονομία) και "Greek statisitics" (μαγειρεμένη στατιστική) έχουν έχουν περάσει στο λεξιλόγιο και του τελευταίου οικονομικού αναλυτή στον Κόσμο κανείς επενδετής δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει θετικά την χώρα.

Και τώρα λίγα ιστορικά στοιχεία:
Η επιλογή του ονόματος "Greece" (= Γραικία), που επιλέχτηκε στις αρχές της δημιουργίας του Νεοελληνικού κράτους ως διεθνής ονομασία της χώρας, έγινε κάτω από την πίεση της Εκκλησίας εφόσον στα Ευαγγέλια η λέξη "Έλληνες" σημαίνει "δωδεκαθεϊστές". Σε όλη την Βυζαντινή Περίοδο και την Τουρκοκρατία οι θρησκευτικοί ηγέτες προσπαθούσαν να προωθήσουν την ονομασία "Γραικοί" στον λαό, κάτι στο οποίο συνηγορούσε και η Βυζαντινή αυτοκρατορική εξουσία (αλλά και η Οθωμανική μετά από αυτή) εφόσον δεν ήθελαν να υπάρχει σύνδεση με τον λαό των αρχαίων Ελλήνων.

Πως προέκυψε όμως το όνομα Γραικοί?

Το όνομα "Γραικοί ή Γράικες" είναι παραφθορά του ονόματος "Κράικες ή Κρήτες". Οι πρώτοι Βαλκάνιοι έμποροι που εμφανίσθηκαν στην Ιταλική Χερσόνησο (Ετρουρία, Λάτιο) ήταν οι "Μινωίτες" Κρήτες (ίσως 3000 π.Χ.). Από τότε οι κάτοικοι της Ιταλικής Χερσονήσου (και αργότερα όλοι οι Ευρωπαίοι) αποκαλούσαν και τους Αχαιούς Μυκηναίους και τους Έλληνες της Κλασσικής Εποχής που τους διαδέχθηκαν με το ίδιο όνομα.
(Κάτι αντίστοιχο έγινε στην Ανατολή. Οι λαοί της Ανατολής γνώρισαν πρώτα τους έμπορους Ίωνες. Από τότε αποκάλεσαν "Γιουνάν" όλους τους μεταγενέστερους Έλληνες ακόμα και τους Ρωμαίους.)

Όταν η Ελλάδα απελευθερώθηκε και μπήκε το θέμα της ονομασίας του Ελληνικού κράτους ο Αδαμάντιος Κοραής, πρότεινε ότι η ονομασία «Greece» είναι η πιο σωστή «αφού οι ξένοι έτσι μας γνωρίζουν».

Η διττή ονομασία Ελλάδα (για το εσωτερικό) και Γραικία (για το εξωτερικό) ικανοποίησε και την Εκκλησία που πάσχιζε, με νύχια και με δόντια, να διατηρήσει το όνομα "Γραικία" (π.χ. Το σύνθημα "Εγώ Γραικός γεννήθηκα Γραικός θε να πεθάνω" δεν απευθυνόταν μόνο στους Τούρκους αλλά υπενθύμιζε και στους εξεγερμένους του 1821 το "συνεπές" όνομά τους)

Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Κανείς δεν φοβάται ότι ονομασία "Ελλάς" θα μπορούσε να οδηγήσει τους Έλληνες στην απόρριψη του Χριστιανισμού και υιοθέτηση της αρχαίας Ολυμπιακής Θρησκείας.

Η αντικατάσταση, λοιπόν, του διεθνούς ονόματος της Ελλάδας από "Greece" σε "Hellas" θα ήταν μια καλή κίνηση.

Όμως, αναγνωρίζω ότι αυτό θα είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να γίνει, γιατί:
- και η Εκκλησία θα αντιδράσει ακολουθώντας την παροιμία "φύλαγε τα ρούχα σου να έχεις τα μισά"
- και οι απανταχού "υπερπατριώτες" θα θεωρήσουν ως "μέγιστη Εθνική ταπείνωση" την αλλαγή της ονομασίας για την ικανοποίηση των ξένων επενδυτών
- και πολλοί αριστεροί θα θεωρήσουν ότι έτσι αυξάνεται ο δεσμός των Νεοελλήνων με το Αρχαιοελληνικό παρελθόν και επομένως "ο εθνικοφρονισμός".