Συνέχεια από την ανάρτηση:
Είδαμε, λοιπόν, στα προηγούμενα ότι, σύμφωνα με την γενικώς παραδεδεγμένη άποψη, ο θάνατος του Σύμπαντος θα προέλθει από την υπέρμετρη διαστολή του.
Όμως, όταν την τελευταία δεκαετία έγινε γνωστό από τις αστρονομικές παρατηρήσεις, ότι κάθε Γαλαξίας (από τους δισεκατομμύρια που υπάρχουν) έχει στο κέντρο του μια Μαύρη Τρύπα, η αντίληψη αυτή κλονίστηκε.
Άρα, το Σύμπαν πριν "πεθάνει" από την άκρατη διαστολή, θα πεθάνει τμηματικά αφού o κάθε Γαλαξίας του θα χαθεί, μοιραία, στην άβυσσο της Μαύρης Τρύπας που φιλοξενεί στο κέντρο του. Επομένως ο προβλεπόμενος θάνατος του Σύμπαντος συντομεύεται κατά πολύ. Αυτό είναι αρκετά εντυπωσιακό σαν σκέψη. Δηλ. το Σύμπαν που μας δόθηκε μοιάζει, στην κυριολεξία, με ένα τρύπιο κανάτι!!!
 |
| Αναπαράσταση Γαλαξία με την μαύρη τρύπα στο κέντρο του (με το λευκό χρώμα) να "καταπίνει" πλανήτες και αστέρες |
 |
| Καλλιτεχνική Αναπαράσταση του Δημιουργούμενου Σύμπαντος |
Θα μπορούσε να πει κανείς, αν δει κάπως βαθύτερα το όλο ζήτημα, ότι ο Δημιουργός του Σύμπαντός μας
- ή είναι αρκετά "τσιγκούνης",
- ή ότι δεν έχει στην διάθεσή του "άπειρη" Συμπαντική Ενέργεια, όπως φαντάζεται ο κοινός Ανθρώπινος Νους.
Συνεχίζεται ...
16 σχόλια:
Περιμένω τη συνέχεια και για να είμαστε ειλικρινείς μάλλον σαν τις δόσεις του μνημονίου μας δίνεις και εσύ τις συνέχειες........Λίγες κάθε φορά και απαιτώντας ΄΄θυσίες'' που εδώ είναι η υπομονή!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Τσιγκούνης ο Δημιουργός;;; Και αν δεν έχει άπειρη συμπαντική ενέργεια τι Δημιουργός είναι;;
Καλόν ύπνο!
Άννα
Τσιγκούνης ο Δημιουργός;;; Και αν δεν έχει άπειρη συμπαντική ενέργεια τι Δημιουργός είναι;;
Πολύ σωστές και φοβερά καίριες οι απορίες σου.
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μάθει να ταυτίζουν τον Δημιουργό του Σύμπαντος με τον Θεό.
Όμως, η Αστροφυσική έχει προχωρήσει πάρα πολύ ώστε να εξερευνήσει περιοχές που μέχρι πριν κάμποσα χρόνια όλοι πίστευαν ότι ανήκαν στις Θρησκείες.
Κάποτε, όταν πήγαινα στο Δημοτικό ρώτησα το δάσκαλο πως έγιναν τα Ιμαλάια.
Γέλασε και μου είπε:
"Μα τι ερώτηση είναι αυτή? Ο Θεός τα έφτιαξε, όπως και όλα τα άλλα βουνά, τις θάλασσες και τα ποτάμια."
Όταν πήγα στο Λύκειο έμαθα ότι η επιστήμη της Γεωλογίας έλυσε αυτό το πρόβλημα, κατηγορηματικά:
"Τα Ιμαλάια προέκυψαν από την σύγκρουση της τεκτονικής πλάκας της Ευρασίας με την Ινδο-αυστραλιανή."
Αν ζούσαμε την αρχαία εποχή και ρωτούσες πως δημιουργείται η αστραπή και ο κεραυνός θα ξεσπούσαν όλοι σε γέλια.
"Μα το ξέρουν ακόμη και τα μικρά παιδιά" θα σούλεγαν "ο Δίας τα δημιουργεί"
Βλέπεις, λοιπόν, ότι όσο η Επιστήμη προχωρά τόσο τα χωράφια της Θρησκείας περιορίζονται (όχι όμως και η πίστη των απλών ανθρώπων)
Το ίδιο γίνεται τώρα και με την Δημιουργία του Σύμπαντος.
Θα δεις στη συνέχεια πως ακριβώς έχει το θέμα από την πλευρά της Σύγχρονης Φυσικής.
γράψε εσύ. μελετάω εγώ. του χρόνου πρώτη στις πανελλήνιες!!!
ώρα νορμάλ δεν μπαίνω... όπως όλοι οι μαθητές-φοιτητές!!! χιχιχιχι
φιλιά αστρικά. αγκαλιές συμπαντικές για σένα!
1. Είτε υπάρχει Δημιουργός του Δημιουργού που τον ελέγχει
2. Eίτε όντως είναι δε θα πω
τσιγγούνης αλλά οικονομικά
ορθολογιστής σαν τον Μητσοτάκη
του ΣΚΑΙ εχτές
σίγουρα πάντως δε θα χρεωκοπήσει
σαν την Ελλάδα :-))
Υ.Γ.
Και ποιός έφτιαξε τις τεκτονικές πλάκες;;
Και γιατί τις λένε τεκτονικές;
Μασόνος τις έφτιαξε;;
Ο Αρχιτέκτων του Σύμπαντος
που λεν;;
:-))
Βίκυ
Είσαι σίγουρη ότι τα μαθαίνεις καλά?
Για να κάνω ένα ΑΣΕΠ να δω τι θα γράψεις????
χα..χα..
Μιχάλη
"Είτε υπάρχει Δημιουργός του Δημιουργού που τον ελέγχει"
Ακριβώς εδώ θέλω να εστιάσω. Η Φυσική δεν αναγνωρίζει "ρόλους θεών-δημιουργών". ΌΛα δημιουργούνται από "φυσικές διαδικασίες" που καθορίζονται από μαθηματικο-εκφραζόμενους "Φυσικούς Νόμους". Όλα τα φαινόμενα (ακόμα και η Δημιουργία ενός Σύμπαντος) είναι τα αποτελέσματα κάποιων "φυσικών αιτίων".
----------
Ο Μητσοτάκης (93 ετών) μιλάει σαν έφηβος. Θυμάται όλα τα περιστατικά της ζωής του με χρονολογίες λες και τα διαβάζει από βιβλίο.
Διαφωνεί ή συμφωνεί κανείς μαζί του μένει άναυδος με την καθαρότητα της σκέψης ενός 90χρονου ανθρώπου.
------------------
"Και ποιός έφτιαξε τις τεκτονικές πλάκες;;
Η απάντηση είναι παρόμοια με την δημιουργία των Ιμαλαΐων.
Υπάρχουν στην Γεωλογία εξηγήσεις (βασιζόμενες σε Φυσικούς Νόμους) για τις συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας που οδήγησαν στην θραύση του φλοιού της Γης (και προφανώς κατ'αναλογία και δισεκατομμυρίων άλλων πλανητών) και την δημιουργία των πλακών.
Άρα δεν χρειάστηκε κάποιος ... μασόνος!
-------------
"σίγουρα πάντως δε θα χρεωκοπήσει
σαν την Ελλάδα"
- Ο Δημιουργός του Σύμπαντος, προφανώς όχι (πήρε τα μέτρα του)
- το ίδιο το Σύμπαν όμως ναι (όπως θα δούμε στην συνέχεια)
... σε φαντάζομαι με κοντό παντελονάκι, γλυφιτζούρι στο χέρι και πονηρό βλέμμα να ρωτάς της δασκάλα "κυρία κυρία πχοιος έφτιαξε τα ιμαλάϊα;"
βρε ουστ
αντι να τη ρωτήσεις ποιος έφτιαξε τις βυζάρες της τάδε ηθοποιάς....
χεχε τελικά θα καταλήξουμε στην πολυθεϊα...
αν ο τσιγκούνης δημιουργός είναι άλλος από τον ένα θεό που είναι τρεις, θέλουμε άλλους 8 για να αποκτήσουμε 12θεο ... (ημίθεους έχουμε τους αγίους...)
και σοβαρά τώρα...
όσο κι΄ αν προσπαθήσω να αντιληφθώ τα πάντα ως αιτιατά φυσικών αιτίων, υπάρχει πάντα ένα κενό στην αντίληψη (η δική μου είναι και περιορισμένου εύρους...). κάθε νέα αποκάλυψη φέρνει μαζί της και δεκάδες νέα ερωτήματα... και το κενό μεγαλώνει...
υποθέτω ότι αυτό το κενό, είναι η αιτία της ύπαρξης (ή κατασκευής/ή εφεύρεσης) του θεού.
Εγώ δεν θα σταθώ στην απλοχεριά ή μη του θεού ή μη θεού, αλλά στην γοητεία που μου ασκεί η προοπτική ενός ταξιδιού μέσα σε μια μαύρη τρύπα -του σύμπαντος εννοώ για να μη παρεξηγιόμαστε- και να χάνομαι μέσα στον χρόνο.
Λέγεται αν θυμάμαι καλά πως η έξοδος μιας μαύρης τρύπας είναι μια λευκή οπή. Ίσως κάνω λάθος.
Και οι σκουληκότρυπες;
Αυτά τα θέματα με κάνουν πραγματικά να νιώθω μικρότερος κι από τον μικρότερο ιό αλλά με έλκουν αφάνταστα. Ειλικρινά περιμένω με εξαιρετικό ενδιαφέρον την συνέχεια.
Βρε πονηρέ δόκτορα (1)
χα..χα..
Την δασκάλα θα ρωτούσα για τα Ιμαλάια???? Εννοείται ότι θα με πήγαινε για αποβολή υποθέτοντας ότι ρωτούσα για τα δικά της "βουνά"!!!
Για αυτό ξεκαθάρισα πως ρώτησα τον δάσκαλο για να μην έχουμε παρεξηγήσεις και κάθε είδους παρανοήσεις.
--------------
"όσο κι΄ αν προσπαθήσω να αντιληφθώ τα πάντα ως αιτιατά φυσικών αιτίων, υπάρχει πάντα ένα κενό στην αντίληψη μου
Ακριβώς έτσι αισθάνεται και ο μεγαλύτερος επιστήμονας.
Η Αστροφυσική όπως και κάθε Θετική Επιστήμη έχει τεράστια κενά στην μελέτη του αντικειμένου της.
Το έχω ξαναπεί. Όλα μοιάζουν με την αρχαιολογική ανασκαφή ενός αρχαίου ναού. Βρίσκεις σκόρπια δεδομένα, εδώ και εκεί, και προσπαθείς να γεμίσεις τα "κενά" με γνώσεις από άλλες ανασκαφές. Κάνεις το γενικό περίγραμμα του ναού αλλά αγνοείς πολλές λεπτομέρειες που υποκαθιστάς με εύλογες υποθέσεις. Οι οποίες υποθέσεις μπορεί μεν να είναι προφανείς αλλά δεν παύουν να είναι υποθέσεις που μπορούν να ανατραπούν όταν έρθουν στο φως νέα ανασκαφικά δεδομένα.
Δόκτορα (2)
κάθε νέα αποκάλυψη φέρνει μαζί της και δεκάδες νέα ερωτήματα... και το κενό μεγαλώνει...
υποθέτω ότι αυτό το κενό, είναι η αιτία της ύπαρξης (ή κατασκευής/ή εφεύρεσης) του Θεού.
Κάνεις εκπληκτικά βαθυστόχαστες σκέψεις που θα ήθελα να γράψω κατεβατά από σελίδες για να αναλύσω και να εξηγήσω και πάλι ελλιπώς.
Ακριβώς έτσι. Κάθε νέα επιστημονική ανακάλυψη απαντά και δίνει εξήγηση σε ένα απλοϊκό ερώτημα. Όμως στην θέση του ανακύπτουν δεκάδες νέα και περισσότερο περίπλοκα και πολυσύνθετα ερωτήματα.
Η Φύση μοιάζει σαν την Λερναία Ύδρα. Κάθε κεφάλι (δηλ. απορία) που κόβουμε πολλά καινούργια ξεφυτρώνουν.
Αυτό συμβαίνει γιατί γνωρίζουμε ελάχιστο ποσοστό της Παγκόσμιας Γνώσης και έτσι οποιαδήποτε "ψύγμα Γνώσης" μοιάζει με παγόβουνο.
Δηλ. σε κάθε θέμα βλέπουμε μόνο το κομμάτι πάνω από την επιφάνεια, νομίζουμε ότι το ξέρουμε ολόκληρο ενώ κάτω από την επιφάνεια βρίσκεται ένα πολύ μεγαλύτερο άγνωστο μέρος.
--------------
Όσο αφορά την ανάγκη ύπαρξης ενός Θεού-Δημιουργού στην αρχή του Πολυσύμπαντος είναι ένα ερώτημα που προφανώς δεν έχει απάντηση.
Όμως ακόμα κι αν υπάρχει ένας τέτοιος "Αρχικός Θεός" αυτός δεν έχει καμία σχέση με αυτό πλασάρεται από τις Θρησκείες ή έχουμε εμείς στο μυαλό μας (κάτι δηλαδή, που έχει σχέση με συναισθήματα). Αν τολμούσα να το προσδιορίσω θα έλεγα ότι μοιάζει με μια "γεννήτρια παραγωγής Μαθηματικών"
Χριστόφορε (1)
Θέτεις θέματα που έλκουν χιλιάδες λάτρεις της Αστροναυτικής ανά τον Κόσμο.
"Το ταξίδι στον Χρόνο και στο Χώρο"
Είναι ένα τεράστιο θέμα.
Θα σου απαντήσω, λοιπόν, σχετικά με τις "σκουληκότρυπες" μόλις γυρίσω γιατί πρέπει να φύγω για λίγο.
Και γιατί αυτό που πλασάρεται σαν Θεός να είναι ο Θεός ο ίδιος;
Επειδή ο δάσκαλος σου είπε οτι ο Θεός έκανε τα Ιμαλάια εσύ γιατί κατήργησες το Θεό κι όχι το δάσκαλο;
Αν η αρχή όλων είναι μία, ένας Θεός ή μια ακόμα ανεξήγητης προέλευσης ενέργεια, αυτό δε σημαίνει οτι σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και δεν ψάχνουμε. Η θρησκεία δεν έρχεται ποτέ για να πει οτι τα πάντα τα φέρνει ο Θεός οπότε μην ψάχνετε εσείς. Αυτό πλασάρεται οτι λέει.
Όμως και η επιστήμη ψάχνει συνεχώς μη μπορώντας ακόμα να εξηγήσει τη μία αρχή. Κι επιμένει να κατηγορεί το Θεό για τους κακούς δασκάλους.
Θέλει η επιστήμη να περιγελά τον κόσμο γιατί σκέφτεται έναν γεράκο με γένια που κατοικεί στους ουρανούς και μας κοιτάει ή μας παιδεύει. Αλλά ποιός είπε στην επιστήμη οτι η θρησκεία και η πίστη είναι αυτό που πλασάρεται;
Και ποιός είναι αυτός που πλασάρει τη θρησκεία για κάτι που δεν είναι;
Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει οι δύο να βρίσκονται σε σύγκρουση.
Η θρησκεία είναι κάτι ανώτερο κι αυτό πρώτοι οι επιστήμονες πρέπει να το καταλαβαίνουν. Και δε νομίζω οτι οι επιστήμονες χρειάζεται να συγκρούονται με όσους θέλουν τη θρησκεία να είναι οδηγός τυφλών. Έχουμε προχωρήσει πολύ από κείνα τα χρόνια που όλα τα ανεξήγητα τα έκανε ο Θεός.
Έμεινε όμως η αρχή. Κι ακόμα κι αν ανοίξει άλλος ασκός με ερωτήματα και ανακαλύψεις πάντα θα μένει η μία αρχή να εξηγηθεί.
"Aυτό το σύμπαν".
Αχ αυτό το σύμπαν...
Κάθε φορά που η φυσική φτάνει σε αδιέξοδο, αναζητά μια πόρτα. Και κάθε φορά που την βρίσκει και την ανοίγει, βγαίνει σε ένα καινούριο πεδίο περισσότερο πολύπλοκο. Κι οι πόρτες όλο και πληθαίνουν. Όλο και δυσκολότερα ανοίγουν. Κι αυτό μεγαλώνει την πρόκληση.
Κάποτε οι άνθρωποι ήταν πεπεισμένοι για την τελειότητα, τη σφαιρικότητα και την επάρκεια της φυσικής τους γνώσης. Και χρειάστηκαν μάχες και απίστευτη δουλειά για να καταλάβουν πως τίποτα δεν είχε τελειώσει και να δουν πως το τέλειο οικοδόμημά τους ήταν χτισμένο σε σαθρό έδαφος. Σήμερα έχουμε καλύτερη αντίληψη της άγνοιάς μας για το σύμπαν κι αυτό θεωρώ πως είναι κατάκτηση της επιστήμης. Γιατί μόνο αν έχει κάποιος γνώση της ανεπάρκειάς του, μπορεί να αναζητήσεις τρόπους να πληρώσει τα κενά.
Πάντως είναι πολύ ενδιαφέρον να επισημάνει κανείς πως πολύ συχνά η ανθρώπινη σκέψη και "διαίσθηση" προηγείται κατά πολύ της παρατήρησης και του πειράματος.
Κάποτε, σε συζήτηση με θέμα το αν προηγείται η θεωρία ή η παρατήρηση, είχε ζητήσει ο Μελιδόνης να του πω ένα παράδειγμα θεωρίας που προηγήθηκε του πειράματος/παρατήρησης. Και του μίλησα για την ατομική θεωρία του Δημόκριτου.
Επισημαίνω όμως, δοθείσης ευκαιρίας, πως το ίδιο ακριβώς έγινε με τις μαύρες τρύπες και τις σκουληκότρυπες. Πρώτα δηλαδή προβλέφθηκαν θεωρητικά ως λύσεις της Γενικής Σχετικότητας του Einstein. Και βέβαια μαύρες τρύπες έχουν εντοπιστεί, αλλά οι σκουληκότρυπες??
Να λοιπόν αυτό που συζητάμε στην πράξη. Μια πόρτα που άνοιξε για να αρθεί το αδιέξοδο που δημιούργησαν στην κλασική φυσική οι εξισώσεις του Maxwell, έχει ανοίξει στην επιστήμη άπειρους νέους δρόμους που περιλαμβάνουν πια Λωρεντζιανές σκουληκότρυπες, κοσμικές σήραγγες, "γρήγορα" ταξίδια στο χωρόχρονο...
Kαι έρχομαι στο θέμα της θρησκείας.
[..]Όμως και η επιστήμη ψάχνει συνεχώς μη μπορώντας ακόμα να εξηγήσει τη μία αρχή. Κι επιμένει να κατηγορεί το Θεό για τους κακούς δασκάλους.[..]
AnD, το κίνητρο του επιστήμονα και μέσω αυτού της επιστήμης για την αποδοχή ή όχι της ιδέας του Θεϊκού στοιχείου, δεν είναι οι "κακοί δάσκαλοι". Δεν είναι καν η ίδια η θρησκεία, η όποια θρησκεία.
(Σε αυτό το σημείο ίσως θα 'πρεπε να γίνει διαχωρισμός της θρησκείας από αυτή της πίστης σε κάποια θεϊκή δύναμη. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα που συχνά συγχέονται. Τελος πάντων.)
Εκείνο που κάνει τον επιστήμονα να αποδεχτεί ή όχι την ύπαρξη του Θεού, είναι η ίδια η επιστημονική, η συμπαντική γνώση που αντλεί και τα στοιχεία που του δίνει. Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι έχουν την εντύπωση πως ο επιστήμονας απορρίπτει το Θεό επειδή δεν χωνεύει τους "εκπροσώπους" του. Αλλά αυτό δεν είναι αληθές.
Ο επιστήμονας που απορρίπτει το Θεό, το πράττει κατόπιν προσωπικής αναζήτησης και απλά, μερικές φορές, χρησιμοποιεί τις πράξεις και τις διδαχές των ιεραρχών ως επιχειρήματα για να δείξει πως η ανθρώπινη γνώση δεν παραμένει στατική αλλά εξελίσσεται με το χρόνο.
Η θρησκεία -ξαναγράφω, η όποια θρησκεία- από τη φύση της περιέχει την έννοια της πίστης και της υπακοής σε κάποιες δογματικές αρχές και νόμους , που πρέπει να γίνουν αποδεκτοί de facto και για τους οποία δεν επιδέχεται αντίρρησης και αμφισβητήσεων. Π.χ. δε νοείται ορθόδοξος Χριστιανός που να αμφισβητεί την Ανάσταση του Θεανθρώπου ή το Τριαδικό Δόγμα. Και αν υπάρχει τέτοιος, απλά δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος.
Ακόμη και στην ιδανική περίπτωση των "αγνών" ιερέων και δασκάλων που ακούν κατά πώς πρέπει τα καθήκοντά τους, το να υπάγεται κανείς σε κάποιο θρησκευτικό δόγμα, συνεπάγεται οριοθέτηση του τρόπου σκέψης του. Και αυτή ακριβώς η οριοθέτηση "βάζει στεγανά" και εμποδίζει την εξέλιξη της επιστήμης προς την σωστή κατεύθυνση.
Νομίζω πως το "γιατί" είναι προφανές. Μοιάζει λίγο με τον κατάδικο που προσπαθεί να τρέξει, φορώντας στο πόδι του την αλυσίδα με τη μπάλα. Όση καλή θέληση κι αν έχει, δε θα καταφέρει να πάει μακριά...
Και ας μην ξεχνάμε -εν τέλει- πως και οι θρησκείες είναι "ανθρώπων έργα" και όχι θεία δημιουργήματα όπως "πλασάρονται" από τα ίδια τα Ιερά τους Βιβλία.
Αυτό που είπες στο τέλος είναι πολύ σημαντικό. Οι θρησκείες είναι όντως ανθρώπινα έργα.
Εγώ έχω την πίστη μου και ταυτόχρονα διαχωρίζοντας την πίστη από τη θρησκεία έχω δώσει και άλλη ερμηνεία στη θρησκεία, τη δική μας πχ. Από αυτή που άλλοι άνθρωποι έδωσαν στον καιρό τους.
Είναι σημαντικό η θρησκεία να είναι μέσα μας γιατί είναι θέμα καθαρά προσωπικής άποψης και βάθους πίστης σε αντίθεση με την επιστήμη που βασίζεται σε θεωρίες που προσπαθούν να αποδειχτούν. Δε χρειάζεται επομένως ούτε να κατηγορείται ούτε να υπερασπίζεται από κανέναν γιατί σε κανέναν δεν ανήκει παρά μόνο σε έναν κάθε φορά.
Τα δόγματα, ναι. Είναι κουτάκια. Είναι δικαιολογίες, είναι αδυναμία.
Κι αν υπήρχε Θεός, όπως η κάθε θρησκεία τον παρουσιάζει, πρώτος αυτός θα τις καταργούσε, αυτές και κάθε ομαδοποίηση. Επειδή όμως είναι ανθρώπων δημιούργημα οι θρησκείες έτσι κι οι άνθρωποι μπορούν να τις επανεξετάζουν, όπως και το Θεό ακόμα. Γιατί κι ο Θεός είναι ανθρώπινο δημιουργημα όσο δεν ξέρουμε τίποτα για την προέλευσή του.
Αλλά εξαρτάται από το τί ακριβώς ονομάζει ο καθένας Θεό. Δεν είναι οι λέξεις ούτε τα κίνητρα όμως το θέμα της αντιπαράθεσης των δύο, επιστήμης και θρησκείας.
Είναι που δεν έχει βρεθεί ακόμα η Αρχή και όλες οι θεωρίες των επιστημόνων μοιάζει να ξεκινούν από το Β.
Δεν είναι κακό να πηγαίνει κανείς προς τα πίσω μαζεύοντας το νήμα. Είναι η μόνη λύση άλλωστε.
Καλημέρα!!
ΑnD, διαχωρίζεις κι εσύ την προσωπική πίστη από το θρησκευτικό δόγμα. Και είναι λογικό. Νομίζω είναι εξαιρετικά σημαντικό να γίνεται αυτός ο διαχωρισμός. Διότι είναι πολύ διαφορετικό το να μιλάει κανείς για την προσωπική αντίληψη που έχει ο καθένας για το σύμπαν και τη γενεσιουργό του αιτία από ένα καθολικό σύστημα θρησκευτικής πίστης που απευθύνεται συλλογικά σε ένα ποίμνιο και αφορά σε κανόνες, αντιλήψεις και στάζεις ζωής.
Προσωπικά πιστεύω ότι ο "Ιθύνων Νους" καμία σχέση δεν έχει με αυτό που όλες ανεξαιρέτως οι θρησκείες ονομάζουν "Θεό".
Γράφεις όμως πως [..]η επιστήμη βασίζεται σε θεωρίες που προσπαθούν να αποδειχτούν.[..] Δε συμφωνώ με αυτή την πρόταση, έτσι όπως διατυπώνεται.
Κατ' αρχήν η επιστήμη στο σύνολό της έχει πάρα πολλούς κλάδους που καθένας τους αφορά σε ένα σύνολο ομοειδών γνώσεων και οι περισσότεροι από τους οποίους εμφανίζουν έναν πολύ συμπαγή κορμό τεκμηριωμένης γνώσης.
Κατά καιρούς στον κορμό αυτό προστίθενται νέες γνώσεις ή/και θεωρίες που αποσκοπούν στην περαιτέρω ερμηνεία κάποιων φαινομένων και αυτές είναι που τίθενται προς δοκιμασία.
Καμιά φορά μοιάζει σαν μια θεωρία να "ανατρέπει" μια προγενέστερη, αλλά αυτό που ουσιαστικά συμβαίνει είναι η διεύρυνση του πεδίου ισχύος της. Έτσι η νέα θεωρία μπορεί να συγκλίνει προς την παλιά κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις.
Όμως κάθε τέτοια διεύρυνση οδηγεί σε έναν δαίδαλο καινούριων ερωτηματικών τα οποία η επιστήμη καλείται να απαντήσει κι έτσι δημιουργούνται καινούριες θεωρίες και καινούριοι κλάδοι. Ο κορμός όμως δεν καταρρέει. Εξακολουθεί να είναι συμπαγής και να ενισχύεται με κάθε καινούριο εύρημα. Κι έτσι το οικοδόμημα επεκτείνεται.
Πάντως ο ρόλος της επιστήμης εν γένει δεν είναι η αντιπαράθεση με τη θρησκεία. Όμως συχνά τα ευρήματά της συχνά είναι αντίθετα με παγιωμένες θρησκευτικές αντιλήψεις κι αυτό αναπόφευκτα φέρνει τη σύγκρουση. Ένα πολύ γνωστό στους περισσότερους παράδειγμα, είναι η θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου. Ο ίδιος ο Δαρβίνος μακράν απείχε από το να θέλει να συγκρουστεί με την εκκλησία. Το αντίθετο μάλιστα. Μολαταύτα η θεωρία του έμοιαζε να απειλεί τις βάσεις της Χριστιανικής Πίστης και καταπολεμήθηκε πολύ κι εξακολουθεί να καταπολεμείται. Απόδειξη πως η διδασκαλία της στα σχολεία είναι παραγκωνισμένη προς όφελος των θρησκευτικών.
Για το θέμα αυτό και την διδασκαλία της εξέλιξης εν γένει, έχει πάρει σαφή θέση η δια ακαδημαϊκή επιτροπή και υπογράφεται από Ακαδημίες σε ολόκληρο τον κόσμο. Το γράφω αυτό γιατί, σε αντίθεση με το πρώτο σχόλιό σου, έχω την πεποίθηση πως δεν είναι η επιστήμη που ανακατεύεται στα χωράφια της θρησκείας αλλά μάλλον το αντίθετο συμβαίνει.
Όλα τα παραπάνω κείνται στον αντίποδα της πρότασής σου [..]"Είναι που δεν έχει βρεθεί ακόμα η Αρχή και όλες οι θεωρίες των επιστημόνων μοιάζει να ξεκινούν από το Β".[..]
Οι θεωρίες των επιστημόνων δεν έχουν συγκεκριμένο εφαλτήριο. Ανεξαρτήτου αρχής, γεννιόνται από την ανάγκη δημιουργίας νέας γνώσης που προκύπτει είτε από συγκεκριμένες παρατηρήσεις, είτε για να ερμηνεύσει κάποια φαινόμενα, είτε από την προσπάθεια να αρθούν κάποιες ασυμβατότητες και πάντα στη βάση συγκεκριμένων επιστημονικών δεδομένων.
Δημοσίευση σχολίου