Από τη μια οι Ιταλοί κι οι Γερμανοί
για να σε βρουν αναστατώνουν την Αθήνα
κι από την άλλη του πατέρα μου η φωνή:
"Νομίζω πως το κρύβει στην κουζίνα".
Εσύ να παίζεις με τον θάνατο κρυφτό
κι αυτοί να σκίζουνε τα τεύχη τα κρυμμένα,
μη σε τρομάζει το διπλό κυνηγητό,
εσύ τους Γερμανούς κι αυτοί εμένα.
Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει,
καλέ μου φίλε Γιώργο Θαλάσση.
Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει,
μικρέ μου ήρωα Γιώργο Θαλάσση.
"Εγώ δεν ξεκουράζομαι ποτέ
είμαι παντού όπου το χρέος με προστάζει
κι όσο θα υπάρχουνε στη γη κατακτητές,
θα τους συντρίβω και το αίμα τους θα στάζει".
Πίσω απ' τον τοίχο o ασύρματος καλεί,
είναι απ' τη Μέση Ανατολή, απ' το αρχηγείο.
Θα σoυ αναθέσουν μια καινούργια αποστολή
μ' ευχές για καλή τύχη απ' το αρχηγείο.
Η Κατερίνα σ' αγαπούσε σιωπηλά,
αλλά κι εσύ το ίδιο αγνά την αγαπούσες.
Χωρίς το Σπίθα ίσως να 'ταν πιο καλά,
παρ' όλ' αυτά εσύ τον συγχωρούσες.
Όταν ακούω να μιλάνε γι' Αφρική,
για Βερολίνο, Βενετία και Παρίσι,
σκέφτομαι, λέω, πού να ξέραν μερικοί
πως σε όλα αυτά τα μέρη εγώ έχω ζήσει.
Πως όταν ήταν στην Ελλάδα κατοχή,
μέσα στις σφαίρες μες στο κρύο, μες την πείνα,
με τους Εγγλέζους να εξοπλίζουνε τη γη
μου έδειχνες μια ξένοιαστη Αθήνα.
Εσύ μπορούσες να οδηγήσεις φορτηγό,
μοτοσικλέτα, οτομοτρίς κι αεροπλάνο
κι όπου κι αν ήσουν πάντα δίπλα ήμουν κι εγώ,
μαζί σου ή να ζήσω ή να πεθάνω.
Ήσουνα πάντα εκδικητής και τιμωρός
γι αυτόν που γέμισε τον τόπο με στρατό του
και μ' ένα χτύπημά σου έπεφτε o φρουρός
με μια στροφή γύρω απ' τον εαυτό του.
Μπορούσες πάλι να ημερεύεις τα σκυλιά
με κάποιο σφύριγμα που σου 'μαθε τσομπάνος
κι έτσι που πέταγες με κόλπο τη θηλιά
θα έπρεπε να είσαι Αμερικάνος.
Τι να σου πω, τι να σου πω, τι να σου πω
που να μην το 'χει πει κανένας για κανέναν,
εγώ μονάχα ένα πράγμα θα σου πω.
Μου φτάνει πως μεγάλωσα με σένα.
Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει,
καλέ μου φίλε Γιώργο Θαλάσση.
Όπου κι αν είσαι, θα 'χεις γεράσει
μικρέ μου ήρωα Γιώργο Θαλάσση.
Στίχοι: Κηλαηδόνης Λουκιανός
Μουσική: Κηλαηδόνης Λουκιανός
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος
15 σχόλια:
Eγώ διάβαζα μικρό Σερίφη! Την είχα βρει με τον Τσιπιρίπο,ινδιανόφιλη γαρ!
Έχω διαβάσει όλα τα τεύχη του Μικρού Ήρωα
αλλά ο Μικρός Σερίφης
ήταν ο κορυφαίος.
Η Νταιάνα ε? Γκομενάρα χαχαχα!
Πώς το λέγανε το άλογο του Μεξικάνου?
Πωπω τα ξέχασα τα ονόματα...
Ο Τζίμης (ελληνικής καταγωγής παρακαλώ...)χαχα,η Νταιάνα, ο Τσιπιρίπο, ο Πελεγκρίνο ναι, ναι ο Πελεγκρίνο ήταν ο γάιδαρος και ο άλλος δεν τον θυμάμαι!
Η Κατερίνα μπροστά στην Νταϊάνα ήταν η καλόγρια δίπλα στην Λάρα Κροφτ.
χα..χα..
Αλλά μπροστά στην Τζαίην του Ταρζάν ....
και την Ταταμπού του Γκαούρ ....
Μπλεκ διάβαζες Μπλέκ?
Μα τις χίλιες αρκούδες..! Θυμάσαι? Χαχαχαχα!
Απίστευτο!! :)))
ρε συ Κάρυ μου,
διάβαζα ένα υπέροχο κόμικ όταν ήμου πολύ πιτσιρίκι..
τα μάζευε ο αδελφός μου.. δεκατρία χρόνια μεγαλύτερος!
ήμουν πολύ μικρή και χρόνια τώρα προσπαθώ να θυμηθώ τον τίτλο του!!!!!!!
νομίζω το έλεγαν μικρό Σερίφη.. χμμ ναι κάτι μου λέει :)))
ήταν με κάπως ροζ σελίδες;; ή πορτοκαλί;;; μία με χρώμα και μία ασπρόμαυρη;;;;
μέ έναν Έλληνα, μια κοπέλα, έναν τρομερό Ινδιάνο και ένα άλογο;;;
γάιδαρος ήταν, όπως λες;
το βρήκα; μη μου πεις!!!! :)))))
καλά Μικρό Ήρωα διάβασα λίγο μεγαλύτερη :)))
ναι Ίωνα, πρέπει να τα έχω διαβάσει κι εγώ όλα!!! :)))
τα καλοκαίρια στο χωριό υπήρχε ένα ψιλικατζίδικο που είχε άπειρα περιοδικά!!.. και τί δεν έβρισκες εκί μέσα! και παλιά τεύχη!.. από αυτά ήταν :) αφού είχε πάνω τις παλιές τιμές.. κάτι ελάχιστες δραχμούλες :))) και είχαν βάλει πάνω αυτοκόλλητο με τη νέα τιμή.. ένα δύο κατοστάρικα!
τα είχα αγοράσει όλα (σε τόμους!)
ατέλειωτα μεσημέρια έκανα παρέα με τον Γιώργο Θαλάσση και τον Σπίθα!!! :)
τις προάλλες έπαιζα τρίβιαλ με κάτι φίλους και απάντησα μια ερώτηση σχετικά.. πώς έλεγαν τον Σπίθα.. εεε Σπίθα!! χαχαχαχα... με κοίταζαν οι υπόλοιποι καλά καλά!!!
τί λέει αυτή τώρα;;; ;)
χάρηκα πολύ τώρα :)))
Μπλεκ, δεν έχω διαβάσει..
καλό;;;
Μπλες -νομίζω- οτι δεν έχω διαβάσει!! χαχαχα
ρε παιδιά συγκινήθηκα...
γιατί δεν τα έχω ποια εκείνα τα τεύχη;
Μικρό Ήρωα Διάβαζα, Υπεράνθρωπο, Ταρζάν και Μάσκα.
Ελπίζω να μη μου έβαλες κοροϊδευτικά τον Μικρό Ήρωα...
Σε παιδιά απευθυνόταν αλλά Εθνικό φρόνημα δίδασκε. Σε μία εποχή που ο κόσμος είχε πρόσφατα το το πέρασε από γερμανούς και χρειαζόταν ήρωες.
Πολλά χρόνια μετά, στα 45-50 μου, πήγα σε παράσταση και άκουσα αυτό το τραγούδι του Κελαηδόνη. Το τραγουδούσαν όμως πιό αργά, πιό νοσταλγικά αν θες.
Ακούγοντας το στοίχο "που είσαι τώρα και σ' έχω χάσει, Μικρέ μου Ηρωα, Γιώργο Θαλάσση", βούρκωσα ! (είπαμε για μένα μεγαλύτερη μακακία από το "οι άνδρες δεν κλαίνε" δεν υπάρχει")
Μου έλειπαν από τότε οι ήρωες...
$Φλασένια
Μου κάνει εντύπωση που διάβαζες και συ, παρότι κοπέλα, Μικρό Ήρωα. Όμως, ήταν αλήθεια σήμα κατατεθέν μια εποχή, για κορίτσια κι αγόρια .
@Κάρυ
Όλα τα διάβαζα. Μερικά τεύχη που δεν είχα διαβάσει τα είχαν οι παρέες στο Πανεπιστήμιο και έτσι δεν έμεινε τίποτα από κόμικ. Μιλάμε για σάρωμα.
Gip
Η φράση του τραγουδιού
"που είσαι τώρα και σ' έχω χάσει, Μικρέ μου Ηρωα, Γιώργο Θαλάσση" πραγματικά συγκλονιστική.
Το τραγούδι το είδα το facebook και ακαριαία μούρθε φλασιά να το κάνω ανάρτηση.
Τώρα θα βάλω και τον Superman.
πότε ήταν κατατεθέν; τη δεκαετία του ενενήντα; χαχα δε νομίζω!
για τον Μικρό Σερίφη δεν ξέρω.. τα έπαιρνα με χίλιες προφυλάξεις από τα συρτάρια του αδελφού μου.. εκεί στο μεταίχμιο 80-90.. εννοώ δεν ξέρω αν βγαίναν τότε ή ήταν παλιότερα..
αυτό που με ενθουσίασε ήταν που διάβασα από την Κάρυ έτσι απρόσμενα, τον τίτλο εκείνου του κόμικ που είχα προσπαθήσει πολλές φορές, με διάφορες αφορμές να το βρω.. και δεν τον θυμόμουν με τίποτα!!!
ευχαριστώ λοιπόν :)
Καλό βράδυ Ίωνα!
Φλασένια\
Μιλάς για τον Μικρό Σερίφη.
Ακολουθεί αμέσως τώρα.
δεν θα το πιστέψεις Ιονάκο μου! εγώ διάβαζα την μικρή Λουλού και τον Τιραμόλα! πάντα εκτός κλίματος! από μικρή!
Βίκυ
χα..χα..
Ναι την μικρή Λουλού την διάβαζαν τα κορίτσια. Είχα διαβάσει κι εγώ μερικά τεύχη. Είχαν πλάκα, τότε.
Ποπο, εγώ τα διάβασα όλα μικρή, από έναν θείο μου που τα είχε συλλογή. Πού να πήγαν άραγε;
Εκείνος ο Σπίθας με το ροχαλητό του, τα χαρούπια και τις λεμονόκουπες δεν παιζόταν!
Τί να λέμε για τα σημερινά πόκεμον κλπ μετά...
Δημοσίευση σχολίου