Σάββατο 3 Απριλίου 2010

Παράδεισος. Πόσο απελπισμένοι πρέπει να είμαστε για να τον δεχτούμε?

Φίλες και φίλοι

Κάνοντας "Πασχαλιάτικες" φιλοσοφικές συζητήσεις, αναρωτηθήκαμε ποιά είναι η σημασία της έννοιας "Παράδεισος", για έναν μεσοαστό κάτοικο της Γης, στον 21ο αιώνα.

Η ιστορικότητα του Βιβλικού Παράδεισου, και η ταύτισή του με την αρχαία Σουμερία, είναι ένα ζήτημα που δεν θα ασχοληθούμε. Όσοι θέλετε κάτι σχετικό απευθυνθείτε εδώ. Εμάς, θα μας απασχολήσει η επίδραση-γοητεία που ασκεί η "θρησκειακή υπόσχεση" περί Παραδείσου στον σύγχρονο άνθρωπο.

 Για πολλούς ανθρώπους, ο Παράδεισος (όπως παρουσιάζεται από την Βίβλο αλλά και σε κείμενα άλλων θρησκειών) είναι ο τόπος της απόλυτης ευτυχίας. Είναι όμως έτσι?

Ας υποθέσουμε ότι είστε ο Αδάμ  αντίστοιχα, η Εύα) και ο Θεός σας πρόσφερε, ως τόπο διαμονής, τον Βιβλικό Παράδεισο. Πόσο ευτυχισμένοι θα ήσασταν?

Μην βιαστείτε να απαντήσετε "πολύ" αν δεν διαβάσετε τις επόμενες δέκα αντιρρήσεις που ακολουθούν!

α) Κατά την συνήθη αντίληψη, ο Παράδεισος είχε βρύσες που "έτρεχαν" μέλι, γάλα και κρασί. Για ένα κάτοικο της Συριακής Ερήμου της 4ης\3ης χιλιετίας π.Χ. θα ήταν ονειρικό. Για τον μεσοαστό του 21ου αιώνα, που έχει απέναντι το supermarket (π.χ. Βασιλόπουλος) πόσο άχρηστο έως βαρετό μπορεί να είναι?
- Μπορείς σήμερα να βάλεις το στόμα σου κάτω από μία βρύση που τρέχει μέλι? Δεν θα πάθαινες "αναγούλα" στην δεύτερη γουλιά?
- Αμ... το γάλα? Δεν είναι βολικότερο και απείρως υγιεινότερο να πιείς ένα ποτήρι γάλα, άπαχο (1% λιπαρά) και παστεριωμένο (χωρίς μικρόβια) από το ακατέργαστο, άπειρα παχυντικό και ενδεχομένως μολυσμένο, γάλα που θα τρέχει από μία βρύση?
- Όσο για το κρασί, πας στην κάβα απέναντι και παίρνεις ότι είδους οίνους θέλεις. Γιατί να προτιμήσεις το "μονοποικιλιακό" της βρύσης?

β) Στον Βιβλικό Παράδεισο έβλεπες συνεχώς ποτάμια, δένδρα και ζώα. Πόσο αντέχεις να βλέπεις το ίδιο αυτό μονότονο τοπίο? Ένα μήνα, ένα έτος, μία χιλιετία? Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσο βαρετό, πληκτικό και ανιαρό θα γινόταν για έναν αθάνατο άνθρωπο να ξυπνά κάθε πρωί και να βλέπει την ίδια θέα, για μία αιωνιότητα. Ενώ, ένας σύγχρονος μεσοαστός έχει την δυνατότητα να κάνει μερικά ταξίδια και να εναλλάξει τα τοπία.

γ) Στο Βιβλικό Παράδεισο δεν είχε άλλους ανθρώπους, πλην της Εύας (και αυτή όχι από την αρχή, αλλά μετά από ρουσφέτι). Βέβαια, μίλαγες με τα ζώα. Όμως, τι να πεις με τα ζώα? Να, μερικές, βαθυστόχαστες, ενδεικτικές συζητήσεις:
- Τι κάνεις λιοντάρι? Πεινάω!.
- Πίθηκε, έφαγες? Ναί!.
- Γάτα, γιατί τρέχεις? Έτσι άσχετα, δεν ξέρω τον λόγο!.
 - Μύγα, τι κάνεις? Πετάω!.
Για φαντάσου να κάνεις τέτοιες συζητήσεις αδιάκοπα και αιώνια? Δεν θα πάθαινες παράκρουση?

δ) Στον Βιβλικό Παράδεισο δεν είχε άλλες γυναίκες, μόνον την Εύα. Και τι να πεις μαζί της?
- Σ'αγαπώ?  Πόσες φορές? Αιώνια.
- Να υποσχεθείς ότι δεν θα την απατήσεις? Ανούσιο.
- Ότι θα είσαι πάντα δίπλα της? Ας κάνεις κι αλλιώς.
Ένας σύγχρονος Ευρωπαίος μεσοαστός γνωρίζει/σχετίζεται με καμιά πενηνταριά γυναίκες περίπου (ή τουλάχιστον) στην ζωή του. Φαντάσου να γνωρίζει μόνον μία. Πόσο μονότονο θα ήταν (και για τους δύο). (Να μην συνυπολογίσουμε και την περίπτωση να γκρίνιαζε, πράγμα απόλυτα φυσικό για κάθε γυναίκα!)

ε) Στον Βιβλικό Παράδεισο δεν υπήρχε Τέχνη, cinema, θέατρο, φιλοσοφίαιστορία, γεωγραφίαΕπιστήμη, ραδιόφωνο, τηλεόραση, computer,  internet, επάγγελμα, απασχόληση, χόμπυ. Μια αιωνιότητα μέσα στην αποχαύνωση! Για τον Μεσοποτάμιο της 4ης\3ης χιλιετίας π.Χ ίσως ήταν ανεκτό. Όμως, πόσο τρομακτικό ηχεί, αυτό, στα ώτα του σύγχρονου μεσοαστού Ευρωαμερικανού?

στ) Στον Βιβλικό Παράδεισο έλειπαν τα sports. Πόσοι σύγχρονοι άνθρωποι, ειδικά όταν είναι νέοι, μπορούν να ζούν χωρίς γυμναστήριο, μαζικό αθλητισμό, ποδόσφαιρο και άλλα αθλήματα?

ζ) Στον Βιβλικό Παράδεισο δεν υπήρχε τυχαιότητα (δηλ. ο τζόγος, το αναπάντεχο). Όλα ήταν προγραμματισμένα. Δεν υπήρχαν θύελλες, τυφώνες, κίνδυνοι. Όλα δούλευαν ρολόι. Δεν υπήρχε, επομένως, τίποτα το συναρπαστικό. Τίποτα που να πρέπει να προσέξεις. Κάθε μέρα έκανες τα ίδια πράγματα:
- Κουβέντα με τα ζώα (του τύπου: τι κάνεις σκύλε? είσαι καλά?),
- Κουβέντα με την Εύα (του τύπου: καλημέρα Αδάμ! ωραία μέρα και σήμερα!),
- Κουβέντα με τον Θεό (άντε, πάλι, συζήτηση με έναν ξερόλα).
Η αδρεναλίνη μόνιμα στο ναδίρ!
Κάθε μέρα, κάθε μήνα, κάθε έτος, κάθε χιλιετία. Πόσο ν'αντέξεις?

η) Στον  Βιβλικό Παράδεισο δεν υπήρχε τίποτα που να συγκινήσει μια γυναίκα.
Δεν υπήρχαν Hondos, καλλυντικά, αρώματα (πόσο "λουλουδικό" να μυρίσει?), καταστήματα με ρούχα (μια προβιά, όλη κι όλη, νύχτα-μέρα), υψηλή ραπτική, καθρέπτες, δεξιώσεις, χορός, εορτές, κουτσομπολιό, λογοτεχνήματα, ποιήματα, πίνακες ζωγραφικής.
Και το κυριότερο, γονιμότητα. Είναι στην φύση της γυναίκας η γέννηση και η ανατροφή παιδιών. Στον απόλυτα μονότονο Παράδεισο δεν είχε ούτε αυτή την δυνατότητα.

θ) Στον  Βιβλικό Παράδεισο ο "Μεγάλος Αδελφός" θα ήταν η "εφιαλτική πραγματικότητα".
Εδώ ένας σύγχρονος μεσοαστός δεν δέχεται κάμερες ούτε στον δρόμο για να συλλαμβάνονται οι παραβάτες οδηγοί και εκεί το "μάτι του Θεού" να κατασκοπεύει, συνεχώς και αιωνίως, την κάθε του κίνηση? Και να υπάρχει και η δυνατότητα παράβασης με την κοπή του "καρπού της Γνώσης"! Πόσο θέλουν τα ανθρώπινα νεύρα να γίνουν "σμπαράλια"!

ι) Στον  Βιβλικό Παράδεισο η συζήτηση με τον Θεό θα ήταν ο "απόλυτος εφιάλτης"!
Έχετε σκεφτεί να συζητάτε με τον Θεό κάθε μέρα, αιώνια? Στην αρχή φαίνεται ελκυστικό. Αλλά μετά?
- Να είσαι, πάντα, ο χαμένος στην συζήτηση.
- Να νοιώθεις σαν παιγνίδι στα χέρια του Πανίσχυρου.
- Να μην μπορείς ποτέ να πουλήσεις και εσύ "μούρη", να φανείς ότι κάτι ξέρεις και συ, που να μην ξέρει αυτός!
- Αιώνιος μαθητής!
- Αιώνια, ο ανίδεος! Αιώνια, ο χαζός που χάσαμε!
Και τι να σου πεί ο Θεός?
- Να σου αναλύσει την Βιοχημεία των φυτών του Παράδεισου?
- Να σου μιλήσει για τα Μαθηματικά και την Φυσική που χρησιμοποίησε για να φτιάξει το Σύμπαν?
Υπάρχει ανιαρότερη συζήτηση από το να έχεις κάποιον να σου εξηγεί όλους τους μαθηματικούς και φυσικούς νόμους του Σύμπαντος. Εδώ, ο μέσος αστός, όταν δει δεκάλεπτο επιστημονικό "ντοκυμαντέρ", θέλει δυο πακέτα τσιγάρα και πέντε μπύρες "να έρθει στα ίσα του"!!! Φαντάσου να ακούει για την Συμπαντογένεση, αιώνια!!! Μην σου πω, να ακούει και συμβουλές ηθικο-θεολογικού επιπέδου!!!!

Σχετικός και ο στίχος του Παπακωνσταντίνου:
"Άσε με να κάνω λάθος, άσε με να κουραστώ. 
Δεν μ'αρέσουν οι σωτήρες δεν μ'αρέσει να σωθώ"!

----
Σκέφτεται κανείς, μετά από όλα αυτά:
- Γιατί ο σύγχρονος άνθρωπος συνεχίζει να πιστεύει στην "υπόσχεση" του "Παράδεισου"?
- Πόσο απεγνωσμένος και απογοητευμένος πρέπει να είναι κανείς για να ελπίζει σε αυτόν?

----
Επί τη ευκαιρία, ακούστε και το παραδεισένιο άσμα "Return to Paradise" από την Γερμανική band, "X-perience". Προφανώς, δεν θα είχατε την δυνατότητα να το απολαύσετε αν ήσασταν στον Βιβλικό Παράδεισο"!!!


Παρατίθενται, ως είναι το σύνηθες, και οι στίχοι (που έχουν πάντα την σημασία τους):

I walk on the water, ooh, she's so funny
Her taste on my lips, like milk and honey
I see crystal lights, I want to stay forever

I want to stay, I dive in oxygen
Now and today, I throw away my pain,
I want to stay, I'm gonna live, today, forever...

The return to paradise,
It's all so nice
Beautiful
I will dive into the light
I'm glad to be in love

The return to paradise,
It's all so nice
Beautiful
I will dive into the light
I'm glad to be in love

So deep, so endlessly
So nice and hopefully
She gives the kiss of life to me

I want to seek the sea, the liquid skies
The warm and tender lights, when days arise
I want to feel surreal, I want to stay, forever

I want to stay, I dive in oxygen
Now and today, I throw away my pain,
I want to stay, I'm gonna live, today, forever...

The return to paradise,
It's all so nice
Beautiful
I will dive into the light
I'm glad to be in love

So deep, so endlessly
So nice and hopefully
She gives the kiss of life to me

The return to paradise,
It's all so nice
Beautiful
I will dive into the light
I'm glad to be in love

The return to paradise,
It's all so nice
Beautiful
I will dive into the light
I'm glad to be in love

Υ.Γ. Προσωπικά, θα προτιμούσα να καίγομαι αιώνια, μαζί με μερικές Τζούλιες στην Κόλαση παρά να συζητώ ακατάπαυστα, απόλυτα βαριεστημένος, με κάποιες θεούσες (του τύπου "Ελένη Λουκά") στον Παράδεισο. 



35 σχόλια:

She είπε...

Eξαιρετικό κείμενο, απόλυτα αναλυτικό, εμπεριστατωμένο, επεξηγηματικό, με βάση με επιχειρήματα άκρως λογικά. Μ'αρέσει πάαααρα πολύ!!!!!!
Συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις σου κοινέ θνητέ, λάτρη της "αμαρτίας", της καθημερινότητας, της ζωής με λάθη, πάθη, περιέργεια και γνώση.

Κάποιος με ρώτησε ποιά είναι τα θρησκευτικά πιστεύω μου. Η απάντησή μου: Πιστεύω πως Παράδεισο και Κόλαση τα βιώνουμε όλοι εν'ζωή. Μετά θάνατο δεν βιώνουμε απολύτως τίποτα.

Καλή αναζήτηση Ίωνα...

She είπε...

υ.γ. Ενημερωτικά, το κείμενό σου αυτό το έκανα share στο facebook, αναφέροντας το link σου βέβαια.

ΗΩΣ είπε...

Όχι ρε Ionn, τώρα ξύνεται ο απαυτός σου για χίλιες δυο ενστάσεις! Θα αναφέρω μόνο την βασική όμως. Ως Παράδεισο νοούμε τον τόπο της απόλυτης ευτυχίας όπως την αντιλαμβάνεται καθείς. Σχετικός είναι κι αυτός. Ο δικός μου παράδεισος θα ήταν σίγουρα η κόλαση της κάθε στενόμυαλης θεούσας. Αυτός που προτείνεις είναι μαύρα χάλια. Θα κάνω αντιπρόταση πιθανότατα την Δευτέρα, για να κουβεντιάσουμε σχετικά.
Καλή Ανάσταση και μην το παραφιλοσοφείς. Απλά απόλαυσέ το. Φιλιά πολλά!!!!!

She είπε...

Aντιπαρέρχομαι το σχόλιο της προλαλήσασας και λέω ότι

Παράδεισος με βάση το πως παρουσιάζεται στις Γραφές και στα Χριστιανικά βιβλία γενικώς. Αυτόν το Παράδεισο, τον Παράδεισο εν΄πράξη και βάση των περιγραφών του θέλησε να αναλύσει με λογικότατα επιχειρήματα ο Ίωνας. Η θρησκεία μας αυτόν τον Παράδεισο μας παρουσιάζει αιώνες τώρα. Αυτόν με τις απέραντες εκτάσεις θεικής βλάστησης, με τα απέραντα λιβάδεια που βόσκουν αμέριμνα όλα τα είδη ζώων, και δύο ανθρώπους που είναι αγαπημένοι, ήσυχοι, ξένοιαστοι, άκακοι, αγαθοί, άμαθοι, αναμάρτητοι, ανίδεοι, κλπ κλπ...

Τώρα, αν το γυρίσουμε στη Φιλοσοφία και πούμε πως ο Παράδεισος για τον καθένα είναι διαφορετικός και η ψυχή πετάει ελεύθερη στα σύννεφα, παρέα με τα αγγελάκια και τις πεταλουδίτσες, και Παράδεισος είναι η καθαρή ψυχή και κολοκύθια τούμπανα, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Κόλαση και Παράδεισος βρίσκονται εδώ καλά μου παιδιά. Πουθενά αλλού. ΕΔΩ. Εδώ βασανιζόμαστε, εδώ χαιρόμαστε, εδώ απολαμβάνουμε, εδώ τιμωρούμαστε, εδώ αποκτούμε, εδώ στερούμαστε. Κι εδώ πληρώνουμε.

Ο Ίωνας εξήγησε απόλυτα λογικά, με επιχειρήματα, παραδείγματα, με εξαίρετο χιούμορ και απόλυτη αλήθεια τι ακριβώς είναι ο Παράδεισος. Και πιστέψτε με, κανείς μας δεν θα ήθελε να τον ζήσει.

CsLaKoNaS είπε...

Ο Παράδεισος και η Κόλαση δεν έχουν νόημα ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο. Είναι αλληλοεξαρτώμενα και υπόκεινται στη φιλοσοφική αρχή που αναφέρω στον τίτλο του blog μου...

Καλή Ανάσταση... !

Unknown είπε...

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΙΩΝΑ.ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ.ΘΕΩΡΟ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ.ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΙΣΩ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ ΑΝΑΣΑ,ΠΩΣ ΚΟΛΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ.ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ Η ΚΟΛΑΣΗ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΜΕΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΙΑ ΚΑΙ ΑΣΥΚΩΤΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ Η ΨΥΧΗ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΤΕΧΕΙ...ΝΑΙ ΘΑ ΘΕΛΑ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΚΑΠΟΥ ΑΥΤΗ Η ΤΑΛΑΙΠΟΡΗ ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΝΙΩΘΕ ΓΑΛΗΝΙΑ.ΑΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ....ΤΟΤΕ ΝΑΙ,ΤΟΝ ΘΕΛΩ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ.

Σταλαγματιά είπε...

Παράδεισο διαβάζω χμμ
εγώ πιστεύω και δεν είμαι απελπισμένη :))
ξέρω ξέρω εσύ κάτι θα έχεις να πεις αλλά περιμένω να "δω" τι
:))
Λοιπόν κανω την τελευταία βιαστική μου βολτα γιατί σε λίγο φεύγω και δεν θέλω να το κάνω πριν ευχηθώ :)

Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα και με ρέγουλα το φαγητό :))

Προσοχή στους δρόμους όσους ταξιδέψουν τις μέρες αυτές!

φιλια

Ορθόδοξος είπε...

Το ιστολόγιο “ΑΘΕΪΑ, η άρνηση της αλήθειας” εύχεται ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ σε όλο τον κόσμο.

http://eatheia.blogspot.com/

IonnKorr είπε...

Ανάσα

Πόσο χαίρομαι που σου άρεσε!

Ε ... βέβαια με τιμά το share στο face (αν και δεν μπορώ να το δω).

IonnKorr είπε...

Βρε Ηώ

Όπως πάντα χειμαρρώδης!

Ποιές είναι, βρε, οι χίλιες δύο ενστάσεις?? χα..χα..

Πως μπορείς να διαφωνείς σε κάτι που συμφωνείς? (μόνον εσύ ξέρεις τον τρόπο) χα..χα..

Πάλι βιάστηκες, πάλι παρανόησες το κείμενο!

Ρε, Ηώ, δεν προτείνω κανέναν Παράδεισο. Όπως σου εξήγησε και η Anasa παραπάνω, ο παράδεισος που περιγράφω είναι αυτός που αναφέρει η Βίβλος (στο βιβλίο της Γένεσης).

Βρε Ηώ, από πότε έχεις να διαβάσεις την Βίβλο? χα..χα.. Όλα τα ξέχασες πια!

Πάντως, αν το μπέρδεμα σου έδωσε αφορμή για νέα ανάρτηση, σου συγχωρείται η παρανόηση. Άντε περιμένουμε να δούμε την αντιπρόταση!!!!

IonnKorr είπε...

Φίλε Λάκωνα

Η επίσκεψή σου με χαροποιεί. Στις ΗΠΑ είσαι ακόμα? Δεν κατέβηκες για Πάσχα στην Ελλάδα? Αλλά αφού τα Πάσχα δεν συμπίπτουν...

Κόλαση + Παράδεισος = Λογική Αταξία ε?

ή μήπως

Κόλαση + Παράδεισος = Παράλογη Τάξη?

IonnKorr είπε...

Φίλε Ορθόδοξε,

Είδες "Παράδεισο" και μπήκες ..ε?

Δεν πειράζει. Καλή Ανάσταση και Ορθόδοξο Πάσχα και σε σένα και σε όλους τους Ορθόδοξους (και μη) πιστούς.

Νάσαι καλά.

IonnKorr είπε...

Αναστασία,

Ποτέ δεν μας ξεχνάς και μ'αρέσει αυτό.

Πιστεύεις στον Παράδεισο χωρίς να είσαι απελπισμένη? Πίστευε και μη ερεύνα! χα..χα..

Η Πίστη είναι πάντοτε διαφορετική από την Λογική.

Δεν το βρίσκω κακό να ακολουθεί κανείς την Πίστη και όχι την Λογική άμα αυτό συντελεί στην Ευτυχία του. Ο καθένας έχει την δική του "γραμμή πλεύσης" στη ζωή και οι άλλοι δεν πρέπει να τον μέμφονται για αυτό.
Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα, κορίτσι μου.

IonnKorr είπε...

Χριστίνα

Καλώς ήρθες και στο δικό μου blog.

Σε βλέπω στης Αnasa's. Δίνεις την εντύπωση ότι περνάς "μεγάλο ζόρι" (ή μπορεί να κάνω και λάθος).

Εύχομαι η ψυχή σου να γαληνέψει εδώ στην Γη χωρίς να χρειαστεί να πάει στον Παράδεισο για να το πετύχει.

Καλή Ανάσταση. Καλό Πάσχα. Νάσαι όσο καλά γίνεται.

Ανώνυμος είπε...

Καλή Ανάσταση, καλό Πάσχα!
Μέσα μας είναι ο Παράδεισος, μέσα μας και η Κόλαση.
Προτιμώ προσωπικά την κόλαση που φοβάται η Λουκά και γενικά βρίσκω την εβραϊκή μυθολογία τελείως βαρετή, κακόγουστη κι εντελώς άχρηστη στις μέρες μας.
Να είσαι καλά :)

IonnKorr είπε...

Μαρίνα γειά σου

"Εβραϊκή Μυθολογία"! χα..χα.. Δεν μασάς τα λόγια σου. Τα λες σταράτα!

Τα σκίτσα σου φοβερά στο λέω κι από δω. Ειδικά αυτό της Κόλασης. Μου έδωσε μία αφορμή για τον "Παράδεισο".

Και πάλι οι ευχές μου για Καλό Πάσχα.

Un par de neuronas... είπε...

Γεια σου, χαιρετισμούς και πάλι.
Οι κακές μέρες πέρασαν, κα εδώ είμαι ξανά.
Ένα υπέροχο ποστ, φίλε.
Αν ο παράδεισος είχε, τουλάχιστον, ελληνικό καφέ, δεν θα με πείραζε να ξοδέψω μερικά αιώνια με περπάτημα και να τρώω φρούτα, να απολαμβάνω τον ήλιο, μπάνια και μια καλή και μεγάλη βιβλιοθήκη, αν είναι δυνατόν ... PARAISO A LA CARTA!!!

Πολλά φιλιά.

IonnKorr είπε...

Βερόνικα

Χάρηκα με την επανεμφάνισή σου.

Ο Ελληνικός καφές βασικό συστατικό του Παράδεισου? χα..χα..

Πολύ λίγα ζητάς!!!

Νάσαι καλά.

Μαριανα είπε...

Γεια σου και καλά να περνάς!

Πολύ ωραία η συζήτηση με τα ζώα στο γ και γενικώς απόλαυσα την ανάρτησή σου !

Ο μανιχαϊσμός βέβαια δεν είναι μέσα στους προβληματισμούς μου. Αυτό που με είχε προβληματίσει βαθύτατα ήταν η εξής σκέψη: Αν υποθέσουμε ότι υπάρχει η διατήρηση μιας συνείδησης μετά τον θάνατο, αυτή θα είναι αποκομμένη από όλες μας τις αισθήσεις. Σκέψου δηλαδή ότι ενώ μπορεί να έχεις μια επίγνωση, δε θα μπορείς να έχεις οποιαδήποτε επαφή με τον χώρο γύρω σου. ... Πολύ τρομακτικό.

IonnKorr είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
IonnKorr είπε...

Γειά σου Μαριάννα,

Γράφεις: ενώ μπορεί να έχεις επίγνωση, δεν θα μπορείς να έχεις οποιαδήποτε επαφή με τον χώρο γύρω σου

Αυτή η περίπτωση που ανέφερες δεν είναι μεταθανάτια αλλά "προ-θανάτια". Συμβαίνει, μερικές φορές, όταν ο ασθενής δεν μπορεί να συνέλθει από το κώμα και πρέπει να είναι πραγματικά μαρτυρική (δεδομένου ότι μπορεί να κρατήσει μήνες και χρόνια).

Όταν πεθάνουμε οι ιστοί ασυντίθενται, επομένως καταστρέφεται και το Νευρικό Σύστημα, επομένως παύουν να υπάρχουν και οι αισθήσεις.
Άρα μην φοβάσαι κάτι τέτοιο, δεν υφίσταται.

Άλλο να φοβάσαι (πέραν του βασανιστηρίου του "προ-θανάτιου" στάδιου). Κάτι που δεν έχεις σκεφτεί. Την "ενδεχόμενη αθανασία". Εκεί να δεις τι σημαίνει "ζόρι αιώνιο"! (Μην δίνεις σε αυτό και πολλή σημασία. "Λόγια της σούβλας").

Υ. Γ. Το δεύτερο που ανέφερες, τον Μανιχαϊσμό ( = διπολισμός, χωρίς ενδιάμεσες αποχρώσεις) δεν βλέπω πως σχετίζεται με τα ζώα και γενικότερα με το κείμενο.

ELENI είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΕΣ ΕΥΧΕΣ ...ΜΟΛΙΣ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑ ...ΝΑΙ ΜΑΥΡΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΗ!!!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!

IonnKorr είπε...

Μαυρισμένη Ελένη

Καλώς ήρθες. Μπάνια ε? Ηλιοθεραπεία! Άντε να αρχίσουμε και εμείς!

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Ionn,
Όταν ήμουνα πολύ πολύ νεότερος,και είχα ύψος 1,83 (τώρα μπήκα μερικούς πόντους) μου είχανε κάνει δώρο ένα εξαιρετικό πανάκριβο παλτό "καμηλό"(πως γράφεται;). Το φορούσα και παρίστανα τον γόη.
Ένα βράδυ, λοιπόν ένα παιδί της παρέας φουκαριάρικο, μικροκαμωμένο, ασχημούλικο, εκεί που είχαμε πάει να χορέψουμε (τότε χορεύαμε), αρρώστησε.
Το κρύο έξω ήταν τσουχτερό και του φόρεσα το παλτό μου που χωρούσε δυο σα κι αυτόν, για να τον πάμε μέχρι το νοσοκομείο. Τα ξημερώματα πια όταν σταθεροποιήθηκε η κατάσατση του, φύγαμε. Εγώ φέυγοντας έσκυψα στο κρεβάτι και του ψιθύρισα "κράτα το παλτό". Αγνοώντας τις διαμαρτυρίες του έφυγα. Το βλέμμα του δεν θα το ξεχάσω ποτέ.ΕΚΕΙΝΗ
ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΣΕ ΒΕΒΑΙΩΝΩ ΗΜΟΥΝΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ.
Δεν ξέρω αν υπάρχει και άλλος μετά από εδώ.
Οι προβληματισμοί όμως που έθεσες με εξαιρετικό τρόπο αξίζει να εξεταστούν.
Είναι η πρώτη μου επίσκεψη και συγγνώμη για την φλυαρία.

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

IonnKorr είπε...

Φίλε Χριστόφορε

Έδωσες μια αφάνταστα σωστή "οπτική γωνία" του Παράδεισου που το κείμενό μου δεν την ακουμπάει καν.

Πράγματι, πόσο μακρυά είναι οι "ρεαλιστικοί" Παράδεισοι από τους Παραδείσους που υπόσχονται οι θρησκείες (και ταυτόχρονα πόσο πιο κοντά μας)!!!

Υ.Γ. Χα.. χα.. ποιά φλυαρία? Μακάρι όλοι οι αναγνώστες μου να ήταν τόσο "μεστά" φλύαροι όσοι εσύ. Νάσαι καλά και χάρηκα που πέρασες.

Black~Martini είπε...

Μου θυμησες και μια αλλη αναρτηση...δικη σου αν θυμαμαι καλα...Προτιμαμε την ησυχια και την ταξη στην ζωη μας ή το αναπαντεχο;;
Τωρα προτιμαμε την κολαση ή τον παραδεισο;;...
Εχω καταρχην μια ενσταση...Ποιος σου λεει οτι αν υπαρχει ο παραδεισος και βρεθω εκει θα ειμαι μονη με τον Αδαμ;;(ωραιος ο Αδαμ...;; δεν μας ειπες)!!Θα ρθουν και αλλοι καλοι ανθρωποι συντροφε.....δεν θα ειμαι μονη...Δεν γινεται δλδ αυτο!!
Εκτος αν ειστε ολοι κολασμενοι....χαχαχαχα...
Αντε..μπορεις αποψε να βγεις με ολες τις Τζουλιες της γης....!!!Στο ευχομαι ολοψυχα να πιεις οση σαμπανια θες....Ετσι για να πεις πως εφτασες για λιγο στον παραδεισο....Ναι;;
Μμμμμμμμακια.....κολασμενα!!

IonnKorr είπε...

Χα .. χα.. Μαρτίνα

Ναι, γεμάτος από ανθρώπους ο Παράδεισος. Θεούσες και Θεούσηδες! Αν σου κάνει, δικός σου!

Η Κόλαση δεν είναι απαραίτητο να έχει μόνον κακούς. Θα έχει και τους άπιστους, τους άθεους, τους άθρησκους και πάει λέγοντας. Αυτοί έχουν δικό τους διαμέρισμα εκεί. Και έχει και air-contitioning!!

Η επιλογή δική σου!!!!!!!!!!

kariatida62 είπε...

Καλησπέρα και χρόνια πολλά!
Με Παράδεισους και φιλοσοφικές αναζητήσεις σε βρήκα αλλαγές και αποκαλύψεις στο profile σου, τι έγινε Ιonn? Τι είδους κρίσεις είναι αυτές φίλε μου; Kαλά αυτή η φωτογραφία "εδώ-Πολυτεχνείο,εδώ Πολυτεχνείο" τα σπάει!!!
Αλλά και η γκριζωπή ωριμότητα, αντάξια της νεότητας..!

IonnKorr είπε...

Καρυάτιδα

Εγώ λέω τα χρόνια πολλά σε σένα. Εσύ γιατί?

Εσύ γιορτάζεις, εγώ ευχήθηκα!

Σχολιάζεις την νέα φωτογραφία ε? και βρήκες αποκαλύψεις ...ε? Το photoshop το σκέφτηκες? χα..χα..χα..

Black~Martini είπε...

Εδω η κολαση...εδω κι ο παραδεισος...
Το που θα παω μετα ζωη...και το πως θεωρω εγω την κολαση και τον παραδεισο ειναι υποκειμενικο...
Καλη σου μερα..
Υγ: επειδη σημερα προλαβα να δω και τα υπολοιπα σχολια...θα θελα να συμφωνησω με τον Κο Christobal..

IonnKorr είπε...

@ Μαρτίνα
Έρχεσαι βιαστική και δεν βλέπεις τι λένε τα άλλα σχόλια ... ε? Αυτό να κάνεις! Το επικροτώ! Αφού διάβασες εμένα, τι σε νοιάζει τι λένε οι άλλοι! χα..χα..

@ Χριστόφορε, ακόμη δεν ήρθες και βρήκες οπαδούς! Δεν μ'άρεσε αυτό. χα..χα..

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

τι να σου πω τώρα..με δυο λέξεις..θα'πρεπε να είμαι σοφός ή θεός.Ούτε το'να ούτε τ'άλλο..Οσοι δεν μπορούν να βρουν τον παράδεισο και να διώξουν την κόλαση μέσα τους,τότε κοι΄τνε ψηλά να πέσει το μάνα εξ ουρανού.
Ο Μαρξ είπε"η θρησκεία είναι το όπιο του λαού" οι κρατούντες για να έχουν σε τάξη τις μάζες πολές φορές εκμεταλεύονται την εσωτερικη ανάγκη του ανθρώπου να ακουμπήσει την ψυχη του στο Ενα ,στον θέο αυτο το Υπερ που πιστευω υπάρχει,αλλά όχι οπως το σερβίρουν.
Για να μην παρεξηγούμε είμαι θρησκευόμενο ατομο αλλά όχι θρησκόληπτο...τώρα αν ανάψουν τα καζάνια και..στην πυρα..αυτα είναι του κληρου τερτίπια όχι του θεου..
Εσυ φταις είδες ....πάλι ξέφυγα..χα..χα

IonnKorr είπε...

Έτσι είναι Πέλα.

Αυτό, που έγραψες, περιμένουν τα ιερατεία:

την εσωτερικη ανάγκη του ανθρώπου να ακουμπήσει την ψυχη του

Y.Γ. Ναι, ... το έχω παρατηρήσει κι εγώ Πέλα. Όποτε ξεφεύγουν οι γυναίκες πάντα εγώ φταίω! xa..xa..

Ανώνυμος είπε...

εγω ξερω οτι παραδεισοι υπαρχουν πολλοι..ειναι οταν θες κατι και το εχεις οταν αισθανεσαι πληρης

ο παραδεισος του χριστου πιστευω ειναι δυσκολο να κατακτησεις μια θεση εκει γιατι ολοι εχουμε αδυναμιες και κακιες κλπ

IonnKorr είπε...

Ελεγεία

Σωστά αυτός είναι ο Πραγματικός Παράδεισος. Αυτός που έχεις μέσα σου.