Travel in Universe (Ταξίδι στο Σύμπαν) - Μέρος 03 - Η απίστευτη Απάτη της Φύσης

Η απάτη του καμουφλάζ στην Φύση είναι εντυπωσιακή.
Εδώ φαίνεται πως μια πεταλούδα μιμείται την κουκουβάγια
προκειμένου να  ξεγελάσει τους θηρευτές της.

Συνεχίζοντας και ολοκληρώνοντας την προηγούμενη ανάρτηση, 

σχετικά με την αδυναμία της Εμπειρίας 

να περιγράψει σωστά το Σύμπαν,

θα αναφέρουμε την πολύ πρόσφατη δημοσίευση 

για ένα εντυπωσιακό βιολογικό φαινόμενο.

Ένα είδος χταποδιού, γνωστό ως Οκτάπους ο Μιμητικός, ήταν γνωστό από αρκετό καιρό στους επιστήμονες βιολόγους για τις μεγάλες μιμητικές του ικανότητες.

Για να αποφύγει τους θηρευτές του εκτελεί δύο μιμήσεις:
- Έχει τέτοιες ραβδώσεις στα πλοκάμια του που εύκολα μέσα στο νερό φαίνονται σαν θαλάσσια φίδια που λόγω του φοβερού δηλητηρίου τους αποφεύγονται από πολλούς θηρευτές.
- Όταν κολυμπά μιμείται το σχήμα του, επίσης δηλητηριώδους, λεοντόψαρου.

Η εντυπωσιακή ανακάλυψη, όμως, αφορούσε το μικρό ψάρι "stalix".

Όπως διαπιστώθηκε, το ψάρι αυτό συνοδεύει, γενικά, τον οκτάποδα και όταν νιώσει απειλείται μπαίνει ανάμεσα στα πλοκάμια του, όπου η απόλυτη ομοιομορφία των ραβδώσεών τους, το καθιστά κυριολεκτικά αόρατο.

Τώρα, η εξήγηση του γεγονότος ότι το χταπόδι δεν τρώει το ψάρι, που βρίσκεται κυριολεκτικά μπροστά στο στόμα του, είναι
- ή ότι το εκλαμβάνει ως δικό του πλοκάμι
- ή ότι δεν του αρέσει το κρέας του.

Και σε μεγαλύτερη μεγέθυνση:

Μια ολοκληρωμένη ανάλυση του εντυπωσιακού καμουφλάζ παρέχεται εδώ:
"Ψάρι του Ειρηνικού Ωκεανού μιμείται χταπόδι, που μιμείται ψάρι"
-------------------
Όλα τα παραπάνω δείχνουν την απέραντη "Παραπλάνηση" της Φύσης.

Επειδή προφανώς ούτε η πεταλούδα έχει την γνώση, την νοημοσύνη και την δυνατότητα να μιμηθεί την κουκουβάγια, ούτε το μικρό ψάρι να μιμηθεί το χταπόδι, ούτε το χταπόδι να μιμηθεί το λεοντόψαρο όλες αυτές οι απάτες σχεδιάστηκαν από την Φύση.

Και το σημαντικό στην υπόθεση αυτή είναι ότι σχεδιάστηκαν χωρίς την μεσολάβηση του Ανθρώπου.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί την Απάτη πολλές Θρησκείες την αποδίδουν στον Σατανά ή τον Διάβολο που έχει ως σκοπό την Παραπλάνηση του Ανθρώπου.

Όμως, η Απάτη αποτελεί μέρος της υφής της Φύσης. Ενυπάρχει στον κώδικα της Δημιουργίας της.
Οπότε, στην κατάστρωση των Φυσικών Θεωριών ελλοχεύει πάντοτε ο κίνδυνος της παραπλάνησης.

Όπως θα δούμε παρακάτω, η αστοχία της Εμπειρίας, η Παραπλάνηση και η Απάτη αλλά και η Τυχαιότητα δεν είναι "κατασκευάσματα" κάποιου "Διαβολικού Νού".
Απλά, είναι συνέπεια της μη-αντίληψης των "Κρυφών Διαστάσεων".
Για ένα Πολυ-διαστατικό Ον, που γνωρίζει και αντιλαμβάνεται πλήρως όλες τις Διαστάσεις, δεν υπάρχει ούτε Απάτη, ούτε Τύχη.

Αυτά θα φανούν σε επόμενες συνέχειες.