Ηλεκτρομαγνητισμός αλά Mendeleev
-A-02-
--------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------
Στο προηγούμενο μέρος ξεκινήσαμε από έναν δισ-διάστατο 2D-Χώρο
και μελετήσαμε, μία θεμελιώδη καμπύλη, την Έλλειψη
(που είναι, απλά, ένας γενικευμένος Κύκλος)
Η εξίσωση που περιγράφει την Έλλειψη, στην Κλασσική Γεωμετρία είναι:
Στο προηγούμενο μέρος ξεκινήσαμε από έναν δισ-διάστατο 2D-Χώρο
και μελετήσαμε, μία θεμελιώδη καμπύλη, την Έλλειψη
(που είναι, απλά, ένας γενικευμένος Κύκλος)
Στο σχήμα βλέπουμε ότι α = το σημείο που η Έλλειψη τέμνει την Διάσταση (x) b = το σημείο που η Έλλειψη τέμνει την Διάσταση (y) |
Η εξίσωση που περιγράφει την Έλλειψη, στην Κλασσική Γεωμετρία είναι:
Παρατηρούμε ότι και οι δύο όροι που περιέχουν τους άξονες είναι θετικοί (+) |
Στο σχήμα παρατηρούμε ότι η Υπερβολή τέμνει μόνον τον άξονα x (σε δύο σημεία) αλλά δεν τέμνει σε κανένα σημείο τον άξονα y. |
Η εξίσωση που περιγράφει την Υπερβολή, στην Κλασσική Γεωμετρία είναι:
|
Συνεχίζουμε τώρα με την μελέτη των δύο αυτών θεμελιωδών καμπυλών
από την σκοπιά της Πολυδιαστατικής Θεωρίας
(δηλ. από την σκοπιά του Ενιαίου 11D-Χωρόχρονου)
Όπως είδαμε στο προηγούμενο μέρος, η εξίσωση της Έλλειψης
από την Πολυδιαστατική σκοπιά, γράφεται:
Υπενθυμίζουμε ότι οι ερυθρές Διαστάσεις (x, y, z) είναι
οι συνήθεις γνωστές πραγματικές διαστάσεις
(του Πραγματικού Χώρου της Υπαρκτής Πραγματικότητας).
Αυτές, λοιπόν, (όπως τις κατανοεί ο Χορδιακός Παρατηρητής)
διαθέτουν την ιδιότητα της έλξης
(μία ιδιότητα που η Κλασσική Φυσική
αποδίδει στα Θεμελιώδη Πεδία).
Δηλαδή, έλκουν τα άκρα μίας Υλικής Καμπύλης
("χορδής" σύμφωνα με την Χορδοθεωρία)
και την αναγκάζουν να τμήσει
τους αντίστοιχους άξονες.
Τώρα, η εξίσωση της Υπερβολής
από την Πολυδιαστατική σκοπιά, γράφεται:
[Η εξίσωση αυτή προκύπτει από την κλασσική της μορφή
με χρήση της ταυτότητας i2 = -1 οπότε -y 2= y2]
Υπενθυμίζουμε ότι οι καστανόχροες Διαστάσεις (x, y, z) είναι
οι πρόσθετες φανταστικές διαστάσεις
(του 11D-Χωρόχρονου).
Αυτές, λοιπόν, (όπως τις κατανοεί ο Χορδιακός Παρατηρητής)
διαθέτουν την ιδιότητα της άπωσης
(επίσης, μία ιδιότητα που η Κλασσική Φυσική
αποδίδει στα Θεμελιώδη Πεδία).
Δηλαδή, απωθούν τα άκρα μίας Υλικής Καμπύλης
("χορδής" σύμφωνα με την Χορδοθεωρία)
και την αναγκάζουν να μην τμήσει
τους αντίστοιχους άξονες.
-------------
Ωραία όλα αυτά.
Όμως, θα τα μπορούσε να θεωρήσει, κάποιος, εντελώς φορμαλιστικά
Δηλαδή, μία θέαση απόλυτα ισοδύναμη με την κλασσική.
Όμως....
όπως θα δούμε στα επόμενα
είναι απλά η κορυφή ενός τεράστιου παγόβουνου
και πίσω της κρύβεται ένας ολοκαίνουργιος, άγνωστος, εξωτικός κόσμος.
--------------------------------
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Υπενθυμίζουμε ότι
το Διάνυσμα Θέσης του 11D-Χωρόχρονου
είναι:
Υπενθυμίζουμε ότι
το Διάνυσμα Θέσης του 11D-Χωρόχρονου
είναι:
Ανταλλοίωτο (contravariant) Διάνυσμα Θέσης
όπου: το ροδόχροο (q) = η Μοναδιαία Διάσταση του Πραγματικού Χώρου τα ερυθρά (x, y, z) = οι 3 γνωστές Διαστάσεις του Πραγματικού Χώρου το ροδόχροο (t) = η Διάσταση του Πραγματικού Χρόνου το μαύρο (e) = η Μοναδιαία Διάσταση του Πραγματικού Χρόνου
το κυανό (t) = η Διάσταση του Φανταστικού Χρόνου
(ή ισοδύναμα, η αντίστροφη συχνότητα, ή η Περίοδος Κύματος) τα γλαυκά (z, y, x) οι Διαστάσεις του Φανταστικού Χώρου (ή ισοδύναμα, οι αντίστροφοι κυματάριθμοι, ή τα μήκη Κύματος) το κκυανό (q) = η Μοναδιαία Διάσταση του Φανταστικού Χώρου |
-------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου