Ηλεκτρομαγνητισμός αλά Mendeleev
-B-03-
B. Ηλεκτροστατική
Ηλεκτρικές Οντότητες
--------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------
Στο προηγούμενο Μέρος Β-02
αλλά και στο προπροηγούμενο Μέρος Β-01
αναφέραμε ότι ο Ηλεκτρομαγνητισμός
Στο προηγούμενο Μέρος Β-02
αλλά και στο προπροηγούμενο Μέρος Β-01
αναφέραμε ότι ο Ηλεκτρομαγνητισμός
σχετίζεται στενά με την Γεωμετρία του Χώρου.
Αυτή, ακριβώς, η στενή σχέση
των Ηλεκτρομαγνητικών Οντοτήτων
με τα γεωμετρικά στοιχεία του Χώρου
καθορίζει,
αποκλειστικά και απόλυτα, το είδος των Φυσικών Μεγεθών
με τα οποία περιγράφει τις Φυσικές Οντότητες, η Φυσική.
Αυτό που πρέπει να εμπεδώσει ο αναγνώστης
είναι ότι ο Ηλεκτρομαγνητισμός
προκύπτει, ακριβώς, από την στρέβλωση του Χωρόχρονου
Ακριβέστερα μιλώντας, είναι αδύνατον να διακρίνουμε
αν η στρέβλωση π.χ. μίας επιφάνειας
είναι:
- ή εγγενής από την φύση της (δηλ. γεωμετρική)
- ή συνέπεια της "ηλεκτρομαγνήτισής" της
από την παρουσία κάποιου Ηλεκτρομαγνητικού Πεδίου.
Ουσιαστικά, η "γεωμετροποιημένη" θέωρηση του Ηλεκτρομαγνητισμού
τον τοποθετεί σε ισότιμη θέση με την Βαρύτητα.
Όσοι έχουν κατανοήσει την Γενική Σχετικότητα του Einstein
γνωρίζουν την αρχή της Ισοδυναμίας
"Ο Παρατηρητής αδυνατεί να διακρίνει αν
- το Σύστημα Αναφοράς του επιταχύνεται
- ή αν αυτό συμβαίνει εξ αιτίας της Βαρύτητας"
Παρόμοιο με το παραπάνω φαινόμενο είναι το ακόλουθο:
Σε απόλυτη αναλογία με το παραπάνω παράδειγμα
είναι, λοιπόν, η στρέβλωση του Χωρόχρονου σε σχέση με τον Ηλεκτρομαγνητισμό.
π.χ η ύπαρξη Μαγνητισμού στον χώρο
μπορεί να διαπιστωθεί από την ύπαρξη "μαγνητικών γραμμών"
(στο κάτω μέρος του σχήματος):
Αυτά είναι καινούργια? Όχι.
Απλά, στην Κλασσική Φυσική του τρισδιάστατου 3D-Χώρου
έμπαινε το ζήτημα
ότι
για να έχει νόημα αυτή η Χωρική στρέβλωση
έπρεπε να γίνεται σε μία επιλέον Διάσταση
(και ως γνωστόν ο τρισδιάστατος 3D-Χώρος, δεν παρέχει τέτοια δυνατότητα)
Όμως, η Χορδιακή Θεωρία άνοιξε τον δρόμο
της Πολυδιαστατικής Φυσικής και του ενδεκα-διάστατου 11D-Πολυχώρου
και έτσι δεν υπάρχει πλέον αυτό το πρόβλημα.
-------------------------------------------------------------------
Αυτή, ακριβώς, η στενή σχέση
των Ηλεκτρομαγνητικών Οντοτήτων
με τα γεωμετρικά στοιχεία του Χώρου
καθορίζει,
αποκλειστικά και απόλυτα, το είδος των Φυσικών Μεγεθών
με τα οποία περιγράφει τις Φυσικές Οντότητες, η Φυσική.
Αυτό που πρέπει να εμπεδώσει ο αναγνώστης
είναι ότι ο Ηλεκτρομαγνητισμός
προκύπτει, ακριβώς, από την στρέβλωση του Χωρόχρονου
Ακριβέστερα μιλώντας, είναι αδύνατον να διακρίνουμε
αν η στρέβλωση π.χ. μίας επιφάνειας
είναι:
- ή εγγενής από την φύση της (δηλ. γεωμετρική)
- ή συνέπεια της "ηλεκτρομαγνήτισής" της
από την παρουσία κάποιου Ηλεκτρομαγνητικού Πεδίου.
 |
| Ο λεγόμενος "Ιακωβιανός Μετασχηματισμός" (Jacobian trnasformation) αλλάζει το Σύστημα Συντεταγμένων του Χώρου και έτσι στρεβλώνει ένα Γεωμετρικό Σχήμα --------- Ακριβώς το ίδιο κάνει και ο Ηλεκτρομαγνητισμός |
τον τοποθετεί σε ισότιμη θέση με την Βαρύτητα.
Όσοι έχουν κατανοήσει την Γενική Σχετικότητα του Einstein
γνωρίζουν την αρχή της Ισοδυναμίας
"Ο Παρατηρητής αδυνατεί να διακρίνει αν
- το Σύστημα Αναφοράς του επιταχύνεται
- ή αν αυτό συμβαίνει εξ αιτίας της Βαρύτητας"
 |
| Ο αριστερός Παρατηρητής πέφτει εξ αιτίας της Βαρύτητας της Γης Ο δεξιός παρατηρητής βρίσκεται χώρο αμελητέας βαρύτητας και πέφτει εξ αιτίας της επιτάχυνσης (π.χ. με ένα κινητήρα) του Συστήματος Αναφοράς του. ------------ Όμως οι δύο Παρατηρητές αν απομονωθούν αδυνατούν να διακρίνουν την αιτία της επιταχυνόμενης πτώσης τους |
Παρόμοιο με το παραπάνω φαινόμενο είναι το ακόλουθο:
 |
| Και οι δύο Παρατηρητές γνωρίζουν ότι η Γη εκτελεί κίνηση περί τον Ήλιο Όμως ένας "συνήθης" Παρατηρητής μπορεί να την αποδώσει στην Βαρυτική Έλξη που ασκεί ο Ήλιος στην Γη ενώ ένας "Χωροχρονικός" Παρατηρητής μπορεί να την αποδώσει στο "αυλάκι" της στρέβλωσης που υπάρχει στο Χωρόχρονο και αναγκάζει την Γη να κυλίεται μέσα σ'αυτό ------------ Οι δύο απόψεις είναι, βέβαια, απόλυτα ισοδύναμες και δεν υπερτερεί η μία της άλλης |
Σε απόλυτη αναλογία με το παραπάνω παράδειγμα
είναι, λοιπόν, η στρέβλωση του Χωρόχρονου σε σχέση με τον Ηλεκτρομαγνητισμό.
π.χ η ύπαρξη Μαγνητισμού στον χώρο
μπορεί να διαπιστωθεί από την ύπαρξη "μαγνητικών γραμμών"
(στο κάτω μέρος του σχήματος):
 |
| Και οι δύο Παρατηρητές έχουν μία μαγνητική πυξίδα και γνωρίζουν ότι στην περιοχή του σχήματος υπάρχει Επίδραση στην πυξίδα Όμως ένας "συνήθης" Παρατηρητής μπορεί να την αποδώσει, απλά, στην ύπαρξη Μαγνητικού Πεδίου ενώ ένας "Χωροχρονικός" Παρατηρητής μπορεί να την αποδώσει στο "αυλάκι" της στρέβλωσης που υπάρχει στο Χωρόχρονο και αναγκάζει την πυξίδα να στραφεί ανάλογα ------------ Οι δύο απόψεις είναι, βέβαια, απόλυτα ισοδύναμες και δεν υπερτερεί η μία της άλλης |
Αυτά είναι καινούργια? Όχι.
Απλά, στην Κλασσική Φυσική του τρισδιάστατου 3D-Χώρου
έμπαινε το ζήτημα
ότι
για να έχει νόημα αυτή η Χωρική στρέβλωση
έπρεπε να γίνεται σε μία επιλέον Διάσταση
(και ως γνωστόν ο τρισδιάστατος 3D-Χώρος, δεν παρέχει τέτοια δυνατότητα)
Όμως, η Χορδιακή Θεωρία άνοιξε τον δρόμο
της Πολυδιαστατικής Φυσικής και του ενδεκα-διάστατου 11D-Πολυχώρου
και έτσι δεν υπάρχει πλέον αυτό το πρόβλημα.
-------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου