IonnKorr: Electromagnetism a la Mendeleev

Ηλεκτρομαγνητισμός αλά Mendeleev
-B-04-

B. Ηλεκτροστατική
3D- και 11D Παρατηρητές

--------------------------------------------------------------------

Εδώ βρίσκουμε τα περιεχόμενα της θεματικής ενότητας

--------------------------------------------------------------------

Στα προηγούμενα (Μέρος Β-01, Μέρος Β-02 και Μέρος Β-03)

αναφέραμε ότι
αυτό που κάνουν
ο Ηλεκτρομαγνητισμός αλλά και η Βαρύτητα, τα Πυρηνικά Πεδία και
γενικότερα κάθε είδος Ενέργειας ή Ύλης
είναι
να στρεβλώνουν τις χωροπεριοχές, τις επιφάνειες, τις καμπύλες
ακόμη και (κατά μία έννοια) και τα σημεία ενός Χώρου
μέσα στον οποίο αυτά ''τοποθετούνται'' ή "υπάρχουν".

Θα παραμείνουμε, λοιπόν, λίγο ακόμη
στην ανάλυση του πλέον καταλληλότερου σχήματος
που υπάρχει στο Google
που η κατανόησή του είναι απαραίτητη
για ότι επακολουθήσει.

Για την μελέτη μπορούν να χρησιμοποιηθούν δύο Παρατηρητές
- ο ένας είναι τρισδιάστατος (3D) ή αλλιώς, "ανθρώπινος"
- ο άλλος είναι ενδεκα-διάστατος (11D) ή αλλιώς, "θεϊκός"
(αφού ένας τέτοιος παρατηρητής που έχει ολική άποψη των Πάντων
δεν μπορεί νάναι κάτι άλλο παρά ότι θα αποκαλούσαμε, κοινώς, Θεό)

Στο παρακάτω σχήμα δύο Παρατηρητές
παρατηρούν μία επίπεδη επιφάνεια
που είναι "ηλεκτρομαγνητικά φορτισμένη"
π.χ. βρίσκεται μέσα σε Μαγνητικό Πεδίο
- ο τρισ-διάστατος 3D-παρατηρητής
την αντιλαμβάνεται ως επίπεδη
αλλά (π.χ. ρίχνοντας ρινίσματα σιδήρου)
βλέπει ότι αυτή εμπεριέχει "μαγνητικές γραμμές"
- ο ενδεκα-διάστατος 11D-παρατηρητής
την αντιλαμβάνεται ως στρεβλή (δηλ. καμπύλη)
"καθαρά γεωμετρική"
χωρίς ηλεκτρομαγνητικές ή αλλες φορτίσεις

Στο κάτω μέρος του σχήματος
είναι η επίπεδη εικόνα που έχει ο 3D-παρατηρητής
ενώ στο άνω μέρος του σχήματος
είναι η στρεβλή εικόνα που έχει ο 11D-παρατηρητής

Όσο αφορά τις μετρήσεις είναι προφανές ότι
- ο τρισ-διάστατος 3D-παρατηρητής
μετρά "φυσικά μεγέθη" (μαγνητική ένταση και μαγνητική ροή)
ενώ
- ο ενδεκα-διάστατος 11D-παρατηρητής
μετρά "γεωμετρικά μεγέθη" (εμβαδόν και καμπυλότητα)

ΣΗΜ: Στο σχήμα χρωματίζονται οι στρεβλώσεις, αλλά προφανώς
ο 11D-παρατηρητής δεν βλέπει χρώματα
παρά μόνο γεωμετρικά "εξογκώματα" και "βαθουλώματα"

Και οι δύο Παρατηρητές
έχουν μία μαγνητική πυξίδα
και γνωρίζουν
ότι στην περιοχή του σχήματος
υπάρχει Επίδραση στην πυξίδα
Όμως
o "ανθρώπινος" 3D-Παρατηρητής
μπορεί να την αποδώσει, απλά,
στην ύπαρξη Μαγνητικού Πεδίου
ενώ
o "Θεϊκός" 11D-Παρατηρητής
μπορεί να την αποδώσει
στο "αυλάκι" της στρέβλωσης
που υπάρχει στο Χωρόχρονο
και αναγκάζει την πυξίδα
να στραφεί ανάλογα
------------
Οι δύο απόψεις
είναι, βέβαια, απόλυτα ισοδύναμες
και δεν υπερτερεί η μία της άλλης

Αντίστοιχη με την θέαση της Eπιφάνειας είναι
η θέασης μίας Xωροπεριοχής
Εδώ:
- ο 3D-παρατηρητής
μετρά "φυσικά μεγέθη" (ολότητα φορτίου και πυκνότητα φορτίου)
ενώ
- ο 11D-παρατηρητής
μετρά "γεωμετρικά μεγέθη" (όγκος και καμπυλότητα)

Η πρώτη εικόνα
της επίπεδης "flat" Χωροπεριοχής
είναι η θέαση του 3D-Παρατηρητή
Η δεύτερη εικόνα
της στρεβλής "warp" Χωροπεριοχής
είναι η θέαση του 11D-Παρατηρητή

Επίσης, αντίστοιχη με την θέαση της Eπιφάνειας είναι
η θέασης μίας Καμπύλης
Εδώ:
- ο 3D-παρατηρητής
μετρά "φυσικά μεγέθη" (Ηλεκτρεγερτική Δύναμη και Ηλεκτρική Ένταση)
ενώ, αντίστοιχα
- ο 11D-παρατηρητής
μετρά "γεωμετρικά μεγέθη" (μήκος καμπύλης και καμπυλότητα)

Η (μαύρη συνεχής) Ευθεία

είναι η θέαση του 3D-Παρατηρητή

Η (γαλάζια) καμπύλη

είναι η θέαση του 11D-Παρατηρητή

Σε όλα τα προηγούμενα παρατηρούμε
ότι η στρέβλωση απαιτεί μία πρόσθετη Διάσταση
- Στον "συνήθη" 3D- Χώρο αυτό δεν ήταν εφικτό
- Στον γενικευμένο 11D- Χωρόχρονο αυτή είναι, απλά,
μία από τις πρόσθετες Διαστάσεις

Ακολουθούν δύο καλλιτεχνικά παραδείγματα
για να κατανοηθεί, περισσότερο, η διαφορά
μεταξύ των 3D και 11D παρατηρητών

Πρώτα, το παράδειγμα του "σπασμένου καθρέπτη"

Οι διαφορές
μεταξύ του
ενδεκα-διάστατου 11D-Παρατηρητή
και του
τρισ-διάστατου 3D-Παρατηρητή
μπορούν να αποδοθούν καλλιτεχνικά
από έναν καθρέπτη
Ο 11D-Παρατηρητής
έχει την πλήρη θέαση ενός μη-θραυσμένου καθρέπτη
και βλέπει ολικά την Πραγματικότητα
επομένως διαθέτει την μέγιστη Γνωστικότητα
ενώ αντίθετα
ο 3D-Παρατηρητής
έχει την μερική θέαση ενός θραυσμένου καθρέπτη
και προσπαθεί να ανασυνθέσει της Πραγματικότητα
μέσα από τα σπασμένα κομμάτια
επομένως διαθέτει την μέγιστη Συναρπαστικότητα

Ακολουθεί ένα "εικαστικό" παράδειγμα

Μία εικόνα
που αποδίδει γραφιστικά
την οπτική
του 11-διάστου Θεϊκού Παρατηρητή
που βλέπει
(από το δικό του άοσμο, άχρωμο,
11D-Γεωμετροποιημένο Σύστημα),
με κάποια μελαγχολία ή και ζήλεια, ενδεχομένως,
τον 3-διάστατο Ανθρώπινο Παρατηρητή
να απολαμβάνει
(από την δική του θέαση)
την δική του (περιορισμένη μεν, αλλά "πολύπλοκη")
Ανθρώπινη 3D-Πραγματικότητα

Τελιώνουμε με ένα ενδιαφέρον συμπέρασμα

Με βάση τα προανφερθέντα
μπορούμε να δούμε
με "άλλο μάτι"
τον διάσημη εικόνα
του πανίσχυρου Θεού και του αδύναμου Ανθρώπου
Η ισοδυναμία τους,
ως παρατηρητών της Πραγματικότητας,
επιβάλλει
"ότι κερδίζει ο Θεός σε Γνωστικότητα
να το χάνει σε Συναρπαστικότητα"
ενώ, αντίθετα
''ότι κερδίζει ο Άνθρωπος σε Συναρπαστικότητα
να το χάνει σε Γνωστικότητα"

Τώρα, με βάση τα προαναφερθέντα, θα αναρωτηθεί κάποιος:
- Εφόσον οι θεάσεις των 3D και 11D παρατηρητών είναι ισοδύναμες
γιατί δεν αρκούμαστε στην ήδη υπάρχουσα Φυσική του 3D- παρατηρητή
και ασχολούμαστε με την θέαση από τον 11D-Χωρόχρονο?

Η απάντηση είναι η εξής:

- Η θέαση του 11D-παρατηρητή μας προσφέρει την
εξαιρετικά ενδιαφέρουσα δυνατότητα
να αρχειοθετήσουμε τον Ηλεκτρομαγνητισμό αρχικά
(και τις υπόλοιπες Οντότητες της Φύσης, μετά)
σε "κουτάκια"
δηλ σε πίνακες αντίστοιχους με τον Περιοδικό Πίνακα της Χημείας
κάντοντας πράξη το "Electromagnetism a la Mendeleev"
κάτι θα μας οδηγήσει στην πλήρη κατανόηση της Φύσης

Πρέπει πάντα να θυμάται κάποιος
ότι
Η κατανόηση
οποιουσδήποτε Επιστημονικού Κλάδου
δεν είναι πλήρης
αν τα πορίσματα του
παραμένουν "σκόρπια" (δηλ. χύμα)
και δεν μπορούν
να τοποθετηθούν σε συγκριτικούς πίνακες

-----
Ουσιαστικά, αυτό που θα ακολουθήσει

στα επόμενα μέρη

με τον καταιγισμό των πινάκων

που θα μετατρέψουν τον Ηλεκτρομαγνητισμό

από ένα "σκορποχώρι" μεγεθών και νόμων
σε ένα πλήρως οργανωμένο ταξινομικό σύνολο

είναι τμήμα μίας διαδικασίας

που ονειρεύτηκαν οι διάσημοι φυσικοί, στα μέσα του 20 αιώνα,

Hermann Weyl and by Arthur Eddington,
αλλά οι εξελίξεις δεν είχαν ωριμάσει την εποχή εκείνη
και
καλείται σήμερα Γεωμετροποίηση Φυσικής.

Κλασσική καλλιτεχνική αναπαράσταση
που ιδεατά
υποτίθεται ότι αναπαριστά
θεωρητικούς φυσικούς
να "γεωμετροποιούν" με "τέντωμα"
την Επιστήμη της Φυσικής

Όμως, η ονομασία "Γεωμετροποίηση Φυσικής"
είναι ονομασία συμβατή μόνον με έναν 3D-παρατηρητή.

Ένας 11D-παρατηρητής, θα την αποκαλούσε, αδίστακτα,
"Φυσικοποίηση της Γεωμετρίας"
ε ... και, όπως και να το κάνουμε,
θα είχε περισσότερο δίκαιο (!)
(χα..χα.. είναι όπως λέμε
"ο Θεός πάντα κάτι ξέρει περισσότερο")

------------------------------

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Υπενθυμίζουμε ότι
όπως έχουμε αναφέρει στο Μέρος Ο37 της Εισαγωγής
το διάνυσμα θέσης του 11-διάστατου Ενιαίου Χώρου
(της Επηυξημένης Πραγματικότητας) είναι:

$\vec{r} = \begin{bmatrix} \color{Red}{-e}\\ \color{Red}{+x} \\ \color{Red}{+y} \\ \color{Red}{+z} \\ \color{Blue}{-t} \\ \color{Blue}{0} \\ \color{Green}{+it} \\ \color{Brown}{-iz} \\ \color{Brown}{-iy} \\ \color{Brown}{-ix} \\ \color{Brown}{+ie} \end{bmatrix}$

Ανταλλοίωτο (contravariant) Διάνυσμα Θέσης
όπου:
το ερυθρό (e) = η Επίκενη (null) Διάσταση του Πραγματικού Χώρου
τα ερυθρά (x, y, z) = οι 3 γνωστές Διαστάσεις του Πραγματικού Χώρου
το κυανό (t) = η Διάσταση του Πραγματικού Χρόνου
το κυανό (e) = η Επίκενη (null) Διάσταση του Πραγματικού Χρόνου
το πράσινο (it) = η Διάσταση του Φανταστικού Χρόνου
(ή ισοδύναμα, η αντίστροφη συχνότητα, ή η Περίοδος Κύματος)
τα καστανόχροα (iz, iy, ix) οι Διαστάσεις του Φανταστικού Χώρου
(ή ισοδύναμα, οι αντίστροφοι κυματάριθμοι, ή τα μήκη Κύματος)
το καστανόχροο (ie) = η Επίκενη (null) Διάσταση του Φανταστικού Χώρου

-------------------------------------------------------------------

Εδώ βρίσκουμε τα περιεχόμενα της θεματικής ενότητας

--------------------------------------------------------------------