Φίλοι μου
πήξαμε στην εκλογολογία
Ας ακούσουμε
αυτό το άσμα
να 'ρθούμε στα ίσια μας.
Βλέπουν τα μάτια πιο καλά
αν τα κρατάω κλεισμένα,
όλα τριγύρω αδιάφορα
απ' το πρωί ως το βράδυ
Μα όταν κοιμάμαι στα όνειρα,
κοιτάνε μόνο εσένα
και με το μαγικό τους φως
διαλύουν το σκοτάδι
Μέχρι να σε δω,
μέχρι να σε δω,
οι μέρες μου θα είναι
μέρες δίχως μάτια
Αν σ' ονειρευτώ,
αν σ' ονειρευτώ,
οι νύχτες μου θα κλέψουνε
της μέρας τα παλάτια
Τι αιμοβόρος τύραννος
που έγινε ο Χρόνος,
των μακρινών Αιώνων του
τις ώρες θα ρωτάω
Θέλω καλή απάντηση
κι όσο όσο την πληρώνω
Ο έρωτας ακούει με τα μάτια,
γι' αυτό κουφός είμαι και μόνος
Μέχρι να σε δω,
μέχρι να σε δω,
οι μέρες μου θα είναι
μέρες δίχως μάτια
Αν σ' ονειρευτώ,
αν σ' ονειρευτώ,
οι νύχτες μου θα κλέψουνε
της μέρας τα παλάτια
Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Φίλιππος Πλιάτσικας
43 σχόλια:
.
Περαστική είπα να κρυφακούσω λίγο εξω από το παραθυρο και ακουσα τη μουσική σου..
Ύστερα καθως έφευγα κάποιοι αντίλαλοι με πρόφτασαν στο δρομο και είπα να γυρίσω πίσω, να κοιτάξω και ας γίνω στηλη άλατος.
Βρε Φρακταλίνα
Που χάθηκες?????
Υπάρχεις ακόμα??????
Γιατί εξηφανίσθεις???????????????
πάντα το όνειρο θα έχει τη δική του γοητεία...
πάντα θα είναι πρόκληση στου φεγγαριού το αντιφέγγισμα και στου απόβραδου την αίσθηση...
πάντα θα είναι δύναμη ελπίδας η ολοκλήρωσή του, καθώς είναι ώθηση για να παλέψουμε γι' αυτό...
πάντα ανοίγοντας τα μάτια διάπλατα στο όνειρο θα βλέπουμε την αξία του στην ελευθερία και στην έμπνευση για ζωή...
πάντα το όνειρο μας βοηθάει
να διαλύσουμε ό,τι κουρελιάζει την αξιοπρέπειά μας,
πάντα μας δείχνει τον άλλο κόσμο εκείνον που δε μπορεί να αγγίξει ό,τι πληγώνει το βλέμμα μας, ό,τι μας ισοπεδώνει...
πώς λοιπόν να μην αποζητώ την πνοή του ονείρου? πώς να μην ακροβατώ στις ονειρικές άκριες και βηματισμούς??
καλό σου βράδυ Ίωνα, με μαγευτικά όνειρα κι ελπίδες :))))
Καλά τα στιχάκια,
ΠΟΛΥ καλή η επιλογή των φωτογραφιών...
...αλλά ΠΟΥ χάθηκες ? Ανάρτηση που θα έκοβες και θα έραβες νόμιζα ότι έκανα παλιόφιλε !
απόλυτη η ανάγκη μας
να ταξιδέψουμε
πέρα απ' τον χρόνο!
"να 'ρθουμε στα ίσα μας"
οι απομείναντες "νικητές"
και νοσταλγοί του ονείρου!
Χαιρετώ " στα ίσα "!!!!
ΜΠΡΑΒΟ Ionn. επιτέλους γιατί πήξαμε με τις εκλογές.
Δεν βλεπω το Μαγο τριγυρω
μα κοβω το κεφαλι μου πως του έκλεψες μαγικο φίλτρο!!!!
Δις κλέφτης Ιονάκι...
μία Ονείρων και μία φίλτρων..
Φευγω..
ξερεις πού παω ε?....
Στο ΜΑΓΟ..
θα κανω καταγγελία..
Ψαξε δικαιολογία κατοχής
η επέλεξε κελί ισόβιας κάθειρξης.....
;-ΡΡΡ
φιλια καληνύχτας.....
Το Νο 7 λέει παντα ψέματα να το θυμασαι....
τι νουμερακι εχω?..
ωχ..
το 7....
φτου μου.....
Βρε κουτό,
δεν έπρεπε!!!Το ξέρω πια πως μ' αγαπάς, αλλά δεν χρειάζεται να το κάνεις θέμα κάθε μέρα!!!
Κι άσε τα ράφια κατα μέρος!Αφού εσύ θα με πάρεις με παπά και με κουμπάρο, γιατί το καθυστερούμε?
:-)
Oneiromata
Η σιωπή είναι ανάγκη μερικές φορές, όταν γύρω μου φωνάζουν, μιλάνε ασταμάτητα, φλυαρούν χωρίς λόγο κι αιτία.
Η σιωπή είναι λύτρωση στην απομόνωσή μου...
Η σιωπή είναι ανάγκη όταν μιλάνε τα μάτια μας...
Η σιωπή είναι λατρεία όταν ακούω να μου μιλάς, να μου χαμογελάς με την ψυχή σου...
Η σιωπή λέει καμιά φορά τις πιο βαριές κουβέντες που δεν θα μπορούσα να πω ποτέ μου...
Η σιωπή είναι τιμωρία όταν ξεχειλίζω από συναισθήματα χωρίς ανταπόκριση...
Gip
Είδα ότι απέφυγες την εκλογολογία.
Και έκανες πολύ καλά.
Καλά η ανάρτησή σου με τις σέξυ γιαγιές υπέροχη.
Δέσποινα
Σε κύκλο χρυσής πανσέληνου...
ζωγράφισες τον χρόνο...
Στ’ αλήθεια πως κύλησε;
έφτασε στο μηδέν...
του ρολογιού μου ο τόνος!
(ένα μωβ όνειρο)
Θεοδοσία
Δυστυχώς υπάρχει και δεύτερος γύρος!!!!
Καλή σου μέρα.
Κάκια
... καταδικάζεις ποτέ σε αφανισμό την ευχάριστη αναμονή για όνειρα να πραγματοποιηθούν, για σκέψεις και λόγια να υλοποιηθούν?
... και μετά τί μένει?
Η προσδοκία είναι έναυσμα, εφόρμηση, διάθεση δημιουργίας, πέταγμα στα σύννεφα, άστρο στο μονοπάτι της ζήσης, καρυοθραύστης στους κρυφούς κυματισμούς της λογικής και της φαντασίας...
Porcupine
Nothing is new here underneath the Sun.
All of the big new charlatans will sneer at us.
Barely a flicker of the light to come.
Only the people who always think they know best.
Ναι, Ιονάκι....συμφωνώ...
Οι Αναμονές χτίζουν Ναούς...
Και όλα υπήρχαν τουλάχιστον για 7 μέρες και 7 νύχτες...
με το ειδικό βάρος τις κάθε νύχτας να υποβάλλει προσαυξήσεις στη διάρκειά της και μέσα στο βαθύ Ύπνο των Αγγέλων κάθε Νύχτα να ισοδυναμεί με μία ολόκληρη Ζωή...
Φιλιά...
{αν ενσωμμάτωσες σκριπτάκι στο μήνυμα..... θα επανέλθω φορώντας ερωτονοσήματα!..... Προσεχε!...}
Κάκια
Δεν έχω κρυφές προθέσεις..
Αν είχα θα είχα προβεί σε ανάρτηση με ανοιχτό ερώτημα...
Θα είχα κινηθεί υπόγεια.. μα δεν το συνηθίζω...
Όσο κι αν επιμένουν οι φήμες που κάποιοι σκορπούν στον αέρα,
εγώ επιμένω να ρίχνω άπλετο φως στα ματια μου, στην καρδιά μου και στα κείμενα που γραφω...
Όποιος λατρευει να παιζει με το φως και τις σκιές που έχουν σαφή περίγραμμα και δεν μεταλλάσσονται παραπλανητικά, μπορεί να περάσει το κατώφλι μου..
να τραγούδι μπορεί να μας παει πιο μακριά από οποιοδήποτε μεσο μεταφορας....
Ταξιδευουμε και δεν παραιτούμαστε από το Όνειρο....
Η εσωτερική διαμάχη είναι κομμάτι θολής ανάμνησης που ενσωματώθηκε μέσα στο γονιδιακό μας κώδικα....
Παλεύω διαρκώς μέσα σε μία αέναη μάχη ανάμεσα στο θνητό εαυτό μου και στο θεϊκό στοιχείο που ο καθένας μας κρύβει μέσα του...
Κόκκος εγω, μαζί και θεός...
Δεν μου φτάνουν οι αναμνήσεις που έχω παρακαταθήκη... αποζητώ το ανείπωτο.. το ασαφές.. το ακαθόριστο..
Δε με γοητεύει η ασφάλεια του ονειρου....
θέλω απότομες κατωφερειες και ανωφερειες δύσβατων μονοπατιων...
Ξεθωριάζουν τα χρώματά μου μέχρι την επόμενη φορά..
Τότε που ο ζωγράφος θα έχει μαζί του όλα τα χρώματα που χρειάζονται για να γραμμοσκιάσει με πολυχρωμίες όσα μπορούν να συλλαβίσουν τα μάτια μου...
Σε ένα χθες ζει το μέλλον που φωλιάζει στην ανησυχία μου και στη βραδινή μου αγρύπνια..
Πήγα και βρήκα το κλειδί της Κλινικής "Ο Φαρος" Ιονν. Πάλι έχω την εντύπωση ότι απευθύνεσαι σε μένα( Αν σ' ονειρευτρώ) αλλά ντρέπεσαι να το ομολογήσεις. Μέχρι να λοιπόν να σου περάσει ο "οίστρος" εγώ θα κλειστώ μέσα στην κλινική.
Κοίτα δεν είναι κακό αν το καλοσκεφτείς. Ο Ψινάκης βγήκε πρώτος σε σταυρούς στο Δήμο Αθηναίων. Στο κάτω κάτω ΕΣΥ (όχι εγώ) είσαι απόγονος των Αρχαίων Ελλήνων!!!Μην ντρέπεσαι λοιπόν.
χα χα χα
Κοκκίνισες; ε; Και δεν παρεξηγείς βέβαια!!!!
Χριστόφορε
χα..χα..χα..χα..
Κλείσου στο Φάρο. Και θάρθω κι εγώ.
Στο μεταξύ ο Ψινάκης θα σώσει την "θεά" Ελλάδα και το ξέρεις!
Αύριο θα βάλει και πρωθυπουργός. Η αυτός ή οι "ομο-ιδεάτες" του.
Και ξέρεις τον τρόπο που αυτοί θα σώσουν την Ελλάδα. Στήνοντας ...
Οπότε για μας, μόνο καταφύγιο ο Φάρος.
(Απορία. Φόρος υπάρχει στον φάρο????. Τουλάχιστον να γλιτώσουμε κάτι!)
χα..χα..χα..
"Στην κατακόμβη των ποιητών ξύπνησα!!!
Βαθύτατα επιπόλαιοι - από εμβρίθεια ! -
την εποχή ατενίζοντας μ' απείθεια,
λάτρεις των τόνων, των μορφών, των λέξεων,
δούλοι και κυνηγοί άλλων μεθέξεων,
στων ποιητών βαθιά, την κατακόμβη,
μακριά απ' του καιρού την εκατόμβη,
έφηβοι ως το τέλος, θα χαθούμε
κι ό,τι έχουμε να πούμε, θα το πούμε . . .
Της Ομορφιάς ικέτες,
του Πάθους οφειλέτες !
....................................................................
Θα σκάβουνε τα κάτοπτρα,
της Νιότης μας τα άροτρα,
-ωραίες, Απολλώνιες μορφές,
γενναίες, αρυτίδωτες, αγνές !
Με ρήματα κι επίθετα τρεφόμενoι,,
μ' εμπνεύσεις χίλιες συναναστρεφόμενoι,
μ' επιφωνήματα βαθιάς χαράξεως,
μ' ηδείες λέξεις πρώτης αποστάξεως,
θα τριγυρνάμε μέθυσοι, απροσάρμοστοι,
με μια σιωπή για τους πολλούς ανάρμοστη . . . σε ανάρτηση!!!
Χαχαχαχαχαχα!
Υ.Γ. Σήμερα το μπλογκ σου έγινε κατακόμβη ποιητών μ'εσένα αρχιερέα!!!΄χαχαχαχα!
Ουουουουχαχα!
Έλα λοιπόν να σου ζωγραφίσω το όνειρο.
Κόκκινο βαθύ.
Κάτι σε Alisarin Crimson με μια μικρή σταγόνα blue cerulean για το περιθώριο, να δώσει βάθος στο φόντο.
Χοντρό πινέλο, ανοιχτές οριζόντιες πινελιές που κλείνουν προς τα μέσα.
Προς το κέντρο μια υποψία κόκκινου του καδμίου, λίγο κίτρινο να ζεστάνει το χρώμα και ελάχιστο καφέ Van Dyke.
To φόντο του ονείρου έτοιμο.
Και το όνειρο;;;
Καθαρή παλέτα.
Λίγο λευκό, κίτρινο της ώχρας, permanent rose και μια υποψία van dyke ξανά.
Για τις σκιές λίγο μπλε κοβαλτίου.
Μέτριο πινέλο, κοφτές μικρές πινελιές.
Και αναδύεται το σώμα γυναίκας που απλώνεται στο χώρο. Σύμβολο του αιώνιου, του απόλυτου, του γήινου και του θεϊκού.
Ελαιογραφία βέβαια. Το ακρυλικό δίνει σκληρότητα στα σχήματα και τις αποχρώσεις...
μα πού το ξέρω, πού το ξέρω?...
Ίωνα γιατί μου αντιγυρίζεις τον ύμνο της σιωπής στα δικά μου λόγια που απεικονίζουν την ελεγεία του ονείρου, όμως??????
απορώ και σιωπώ...
Κάρυ, ποιήτρια των Καρυάτιδων
Μεγενθύνω τα νοήματα
μέσα από μονοσύλλαβες λέξεις
που σανεπιφωνήματα μαρτυρούν
βαθύ συναισθημα που πνίγει το δρόμο...
Κοίταξα τον ελεγκτή στα μάτια..
είδα σκοτάδι..
Κοίταξα το θεό στα μάτια..
είδα περιορισμό...
Έκλεισα τα μάτια
και πήδηξα από το τρενο..
τσαλακωσα το ρούχο της Ψυχης...
μάτωσε το σώμα μου..
αλλα η Ψυχή πλέον Ελεύθερη
Ταξιδεύει στο Σύμπαν...
ψαχνοντας... ψαχνοντας...
σαν καταδικασμένος που ψαχνει απόδραση...
Ποιος δρομος φερνει αποδρασεις,
όταν όλα τα βήματα έχουν το ίδο βαρος
που τα εγκλωβίζει στη Γήινη Διασταση?...
Μονο η Ψυχή μπορεί να αποδράσει...
μέσα από χαραμαδες διεισδυτικής επινόησης...
Κλεισε τα παραθυρόφυλλα....
διωξε τον άνεμο
που φερνει Χρονο μεσα στο δωματιο..
Ελα να μεινουμε μόνοι..
Στο σκοταδι θα παιζουμε ψηλαφιστά
παιχνίδια με τις Διαδρομές...
Θα Ταξιδευουμε αεναα στο Παντού...
στο Απεριόριστο...
Το μόνο που χρειάζεται είναι
να μην ανοίξεις στον Χρόνο να μπει...
με τη Φαντασία οδηγό της Σκέψης
θα πραγματοποιήσουμε
τα πιο ζηλευτα ταξιδια...
διαπιστώνω μία ομοιότητα
στην προβολή των νοημάτων
πανω στη σκέψη σου,
με αυτη πανω στο Παραθυρο Ψυχης...
Θανατος είναι η Αφιξη...
η ολοκλήρωση ...
Την θεωρώ καταδίκη...
Εγω τάχθηκα εξαρχής
στο ανολοκλήρωτο,
στο μισοσχεδιασμένο ταξίδι,
στο ημιτελές κείμενο που αφήνει έρμαιο
στη φαντασία του αναγνωστη το Μέλλον...
Παντα υπάρχει ένα αύριο...
Καταληκτικά, θα ελεγα
ότι το Ταξιδι δεν τελειωνει ποτε...
μονο μέσω της παραίτησης
ολοκληρωνεται άδοξα μία διαδικασία...
κανείς δεν ξέρει...
μόνο εικάζουμε και αυτό το παιχνίδι
με τις εικασίες και των ποιητικών ερωτηματων
είναι που αξίζει και διαιωνίζει το ερωτημα
στο βάθος του Χρόνου...
Βαφτίζω ουσία τη λέξη...
της δίνω την ιδιότητα
να μπορεί να μεταλλάσσεται
από ένα νόημα σε άλλο...
για να μενει ασύλληπτη
και να μας υποχρεώνει έμμεσα
σε ένα αιώνιο κρυφτό....
Ο δρομος δεν διασχιζεται αλλιως...
Ακομη και στους αγωνες
που μυρίζουν παλμό διεκδίκησης
εργατικών δικαιωματων,
κοινωνικής δικαιοσύνης...
το ζεστό χερι της συμπόρευσης
είναι απαραιτητο...
και η Ευτυχία ...
που πηγαζει από τον Ερωτα
είναι εκεινη που δινει τη μεγαλύτερη ώθηση,
για να παλεψεις με Σωμα και Ψυχή για τη Ζωη...
εκεινο το φίλτρο από σταλες δροσουλιτων
δροσουλίτες είναι οι σταλες βροχής
που διατηρούν ζωντανη
την σπιθα της υγρής φωτιας
στο βλεμμα...
Βρε άσε τους ρομαντισμούς, τους έρωτες...και τις δροσουλίτες στην ησυχία τους και πες μας απο ποια ποιήτρια τόκλεψες πάλι???
Όσο εγώ μπορώ να γίνω Φυσικός άλλο τόσο μπορείς κι'εσύ να γίνεις ρομαντικός! :P
Ελίτσα στείλε το ντόπερμαν στον γιαλαντζί ποιητή!
χαχαχαχαχαχαχα
(άκου σταλες δροσουλιτών που διατηρούν την σπίθα της υγρής φωτιάς στο βλέμμα!)
Διάλεξες και μακρυνάρι παναθεμά σε!
Μάγια, καλλιτέχνιδα των χρωμάτων
Μισό Φεγγάρι
που νοστάλγησε την Πανσέληνο...
Αστέρι που τρεμει σα φλογα κεριού....
Χαραυγή που βρήκε
το νόημα της Νέας Μέρας,
μέσα στο πρόωρο ηλιοβασίλεμα ....
Κίνητρα....
ο λόγος που ρέει η σκέψη
στην κοίτη της Φαντασίας!...
Μερικές φορές αρκεί
μονο μία πνοή
για να μείνουν ακυβέρνητα
τα πλοία της Φαντασίας..
Περπάτα απαλά....
Ανασαινε πιο αθόρυβα...
γιατί το κύμα που σηκώνεται
είναι μαγικά θεόρατο
μπροστά στις συγγραφικές δυνάμεις
που λυγίζουν
καθε προσπάθεια περιγραφής του...
Δύο κοινές πορείες....
μία αναζήτηση...
αμοιβαία επεμβαση στις πυξίδες
διαδραστική παρεμβαση
στη ροή των επιλογών...
Διαλέγω τον άνεμο...
Διελεξεις το κύμα...
Πρεπει να ρέουμε με τα γεγονότα,
με τα κινητρα
κι εσύ ξέρεις να συγχρονίζεσαι....
Είναι όμορφες οι αλλαγες της πλεύσης...
πάντα οδηγούν σε κατι πιο πολύπλοκο
κι ας φαίνεται απλό,
κι αυτό μας εξελίσσει...
Ο καθενας μας καταφερνει να συγχρονιστεί
με το δικό του σημείο αναφορας
σε αυτόν τον αχανή ωκεανό περιπλανήσεων...
να στροβιλίζομαι επίμονα γύρω του....
με κύκλους ομοκεντρους
που εναλλακτικά μερικές φορες
μεταλλασσονται σε σπειροειδείς τροχιες...
Βάρκα που στο ταξίδι
ανακαλύψες τα όπλα σου
αλλα ακυβέρνητη νιώθεις
κι μόνο το ξάφνιασμα περιμένεις
να γίνει ο οδηγός σου,
τούτη η βαρκούλα είναι η ζωή
όπως μόνο με τα δικά σου χρώματα
γίνεται να ζωγραφιστεί.
ο φίλτρο έβαψε τη θάλασσα
στις αποχρώσεις εκεινου
του πορφυρού δρόμου
και έγινε η θαλασσα δρόμος...
και η βάρκα βήμα στο μετέωρο
σημείο που η καρδιά πνίγεται στο κύμα...
πιάνω την πυξίδα μου
συνειδητά σημαδεμένη..
Πλέον δεχνει ένα κινούμενο σημείο
σημείο τρελής αναφορας
γιατί εκεί πας μόνο με την καρδια....
Οι δυο κοινές πορείες
εμπλέκονται τότε συνειδητά
κι η αμοιβαία επέμβαση στις πυξίδες
προσδιορίζει τα όρια
σε αναγεννημένες διαδρομές
Δύο κοινές πορείες....
μία αναζήτηση...
αμοιβαία επεμβαση στις πυξίδες
διαδραστική παρεμβαση
στη ροή των επιλογών...
η σκέψη μου παιζει
με αναγραμματισμούς νοημάτων
μεσα από κύματα ενσυνείδησης
Οπτική ατομικής ολοκλήρωσης
μεσα από υπαρξιακές τοποθετήσεις...
.
Μήπως η αυτογνωσία
δεν είναι ωκεάνειο κύμα
απέναντι στον εαυτό μας
στοχεύοντας
στη μεγιστη δυνατή βελτίωση του?....
Κύκλοι της βαρκούλας
γύρω από το Εγω...
αντρικός εγωισμός και γυναικείο πείσμα....
μάχιμοι αντίπαλοι στα ανοιχτα....
τα κουπια σπασμένα....
τα χερια κουπιά...
και η Ψυχή άνεμος...
όποιος έχει πιο δυνατή πνοή,
κερδίζει στιγμιαία τις εντυπώσεις....
Αλλα το παιχνίδι
της εικονικής ψευδαίσθησης
της Υπαρξιακής Ολοκλήρωσης
όσο ζεις εξελίσσεται αλλά
μένει ανολοκλήρωτο παιχνίδι Γιγάντων....
μέσα από συγκρούσεις και αντιφάσεις
χαραζεται ο δρόμος της ολοκλήρωσης...
Σύγκρουση σημαίνει πολυμορφία
στην διαλλακτική διαδικασία
που αναιρεί τον εαυτό της προσωρινά
και μόνο για να του δωσει την ευκαιρία
να συνειδητοποιήσει
την πολύπλευρη προσεγγιση της Ζωής....
Μέσα από Καταφάσεις
που για άλλους μπορεί να είναι Αρνήσεις....
Μέσα από Αρνήσεις,
που για άλλους ειναι Καταφάσεις...
η Υποκειμενικότητα της ισορροπίας
ταλαντεύεται ...
αναμεσα στην προθεση και στο αποτελεσμα...
Φυσικά το δευτερο παντα δικαιώνεται...
αλλα δεν είναι παντα επιτεύξιμο...
οπότε τότε κρίνουμε μόνο την προθεση
που ενεργοποιήθηκε
από τα καταλληλα κινητρα....
ενα λογοπαίγνο
όλη η ουσία της διατύπωσης...
Τυχεροί όσοι δε χανονται
στους αμετρητους συνδυασμούς
των συλλαβών
στον μαυροπίνακα του λάθους....
Ο δρόμος στρωμένος με χαλικάκια λάθους
και κόκκους σωστής επιλογής....
Έτοιμο το σκηνικό της Ζωής...
Οι εντυπώσεις σου
να μεταφράζουν έμμεσα τις προθέσεις σου,
που μέσα από το μικρό μου κίνητρο,
βρήκαν διέξοδο διαφυγής
σε μία ανυποψίαστη κινηση
της λεκτικής μας αντιπαραθεσης...
Κάρυ
χα..χα..
άσε βρε τον Ποιητή να εξέλθει
από το περίβλημα του Φυσικού
να αναδυθεί στην αχλύ της Ποίησης
και να πνίξει στον στίχο την Πραγματικότητα!!!!!!
χαχαχαχαχαχαχαχα
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΤΩΝ ΚΑΡΥΑΤΙΔΩΝ!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=ujhOEHygAno
Εεεεεεεεφυγαααααα καλέ μου άνθρωπεεεεεεεε!
Ονειρομάτα
Το τραγούδι, το ποίημα
ξεπερνώντας την αλήθεια των λέξεων και της κοινής λογικής,
μας βοηθούν να ανακαλύψουμε
τον κόσμο από την αρχή,
να νιώσουμε συγκινήσεις,
να απολαύσουμε τη ζωή μας.
Στο δικό τους κόσμο, εκεί,
βρίσκονται οι πηγές του μύθου
και του όνειρου, οι πηγές της τρυφερότητάς μας, διατηρείται ολοζώντανη η εικόνα της Ποίησης
Τα μισά ολοκληρώματα δεν μας εμποδίζουν να εισέλθουμε σε τούτο τον κόσμο...
Ενώ ο δρόμος της πραγματικότητας, της τελειότητας και ολοκλήρωσης πρέπει να είναι συνεχής,
αν τύχει και περάσει
από σημείο ασυνέχειας,
τα μέρη της ολοκλήρωσης
εμφανίζουν αντίθετες φορές κι αλληλοεξουδετερώνονται,
άρα μηδενίζονται...
Αθωώστε τον ονειρικό κόσμο των παραμυθιών και των ποιημάτων...
Βρε παλιομάμουνο
άσε την Ποιήτρια των Καρυάτιδων
ήσυχη στο Ερέχθειο και τον Παρθενώνα
Βρε άμα σε πετύχω θα φας κλώτσα
που δεις τον ουρανό σφοντύλι.
Ρε Ιοnn οι ποιητές τρομάρα σου, δεν κλωτσάνε! Οι γάιδαροι μόνο κλωτσούν...χαχαχαχα!
@Μαμούνι: Eυχαριστώ πολύ...χαχαχα!
Τύφλα νάχει ο Μάρλο Μπράντο!!!
Και στην περίπτωσή μας ποιος είναι οεο???!!!
Ελα να μεινουμε μόνοι..
Στο σκοταδι θα παιζουμε ψηλαφιστά
παιχνίδια ......
Βρε Ιονα είσαι και ορθολογιστής εννοείται ότι μέσα στο σκοτάδι μόνο ψηλαφιστά παιχνίδια μπορεί να γίνουν!!!!
μα πού βρίσκομαι? δε βρίσκομαι στην ποιητική κατάδυση των σταγόνων συναισθημάτων είμαι σίγουρη κι ας προσπαθείς να με αποπροσανατολίσεις Ίωνα.............
Κάρυ,χαχαχ μοναδικά υπέροχη, δεν ξεχνώ την υπόσχεση που μου έδωσες...περιμένω κι ύστερα απ' τα σημερινά, ελπίζω πως θα επισπεύσεις πιο γρήγορα εκείνη σου την απόφαση...
φιλάκια πολλά και στους δυο σας :))))
Βρε Κάρυ
Δεν έχεις ξαναδεί ποιητές-γαϊδούρια??
χα..χα..
Κένταυρε
φαντάζομαι ότι θαύμασες τον Ποιητικό μου οίστρο!!!!!!!!!!
Ονειρομάτα
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ:
Πρόσεχε
τις υποσχέσεις της Κάρυ-ας!!!!!
Πρόσεχε!!!!
χα..χα..
Οι κάργιες σιγοτραγουδούν μην τις ακούσεις
Μην αντηχήσουν στην σιώπη και σε ξυπνήσουν
Είναι τα φύλλα που θροίζουν
Παραγγέλματα βουβά να ξεφωνίζουν
Στο πάρτυ της αβύσσου.
Είναι φιδιού δαγκωματιές
Με δηλητήριο κερασμένο
Σαν σε βυθό τρικυμισμένο
Και ζουν ακόμα κι ας παλεύουν
Κι ας μην τους χάρισες ούτε παλμό ξεψυχισμένο.
Μας ξεμαλλιάζεις στη βροχή
Μας σέρνεις μες στο χρόνο
Είναι οι καμβάδες μας στο δρόμο
Είναι οι καργιόλες που αγαπάς
Χρώμα βαθύ στον πόνο.
Ομίχλη οι τύψεις το ξημέρωμα
Ξενυχτισμένοι θρήνοι πια βουβοί
Κι αν αγαπάς τώρα σιωπή
Μια χασμωδία μαγική
Οι κάργιες σιγοτραγουδούν...να τις ακούσεις!
Α!!!ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!
"Η ΚΑΡΥ-Α σου!!!"
Κάρυ-α
χαχαχαχαχαχα
Καλά όταν το είδα....
το γέλιο ακούστηκε στην γειτονιά
....
βγήκαν οι γείτονες στα παράθυρα
να δουν ....
τι έπαθε αυτός ξαφνικά....
μα δεν μπορώ άλλο.
---------
Παθαίνει κανείς κάτι από το πολύ γέλιο???????????????
χα..χα..χα...
@oneiremata: Δεν ξεχνώ ποτέ τις υποσχέσεις μου!
Πλησιάζει ο καιρός για να την υλοποιήσω και θάχει και ΜΙΑ έκπληξη!!!!
Πολλά φιλιά Μπιρσίμ της Μπλογκόσφαιρας!!!
Μέχρι να σε δω,
μέχρι να σε δω,
οι μέρες μου θα είναι
μέρες δίχως μάτια
αυτη..ειναι μια καλλιτεχνικη αναρτηση
:):)
φιλια!!
Καλέ τι πίνεις και έχεις τέτοιο "οιστρο"??
Σε ιστορικά διηγήματα μας είχες μαθημένες τώρα με τις εκλογές βλέπω εμπνεύστηκες:))
Σ'εχω συγχαρεί επανειλημμένως για τις μουσικές σου επιλογές!
Κάρυ
Όταν λες έκπληξη εννοείς...?
Καλυψώ
χα..χα..
Ήρθες σε περιβάλλον που σε εκφράζει έτσι?
Εμ έγινα και ποιητής!!!
χα..χα..
Ζουζού
Οίστρος χα..χα..χα..
Νάσαι καλά, καλό βράδυ
Ιοnnako κουτσομπόλη, εσύ βρε δεν ξέρεις την υπόσχεση θέλεις να μάθεις και την έκληξη της υπόσχεσης??? χαχαχαχαχα!
Βρε Ονειρεμάτα, τ' είν' τούτος!
Δημοσίευση σχολίου