Ηλεκτρομαγνητισμός αλά Mendeleev
-A-07-
--------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------
Μέχρι τώρα γνωρίσαμε τρία Θεμελιώδη Σχήματα του τρισ-διάστατου 3D-Χώρου
Μέχρι τώρα γνωρίσαμε τρία Θεμελιώδη Σχήματα του τρισ-διάστατου 3D-Χώρου
Η αλγεβρική εξίσωση που περιγράφει το Ελλειψοειδές,
στην Κλασσική Γεωμετρία, δεν έχει "μείον" και είναι:
Προσθήκη λεζάντας |
Β) Το Μονόχωνο Υπερβολοειδές:
Η αλγεβρική εξίσωση που περιγράφει το Μονόχωνο Υπερβολοειδές,
στην Κλασσική Γεωμετρία, έχει 1 "μείον" και είναι:
Γ) Το Δίχωνο Υπερβολοειδές:
Η αλγεβρική εξίσωση που περιγράφει το Δίχωνο Υπερβολοειδές,
στην Κλασσική Γεωμετρία, έχει 2 "μείον" και είναι:
Ήρθε λοιπόν ο καιρός να γνωρίσουμε το τέταρτο μέλος της παρέας.
Δ) το Φανταστικό Ελλειψοειδές.
Η αλγεβρική εξίσωση που περιγράφει το Φανταστικό Ελλειψοειδές,
στην Κλασσική Γεωμετρία, έχει 3 "μείον" και είναι:
------------
Ως γνωστόν από όσα εκθέσαμε στα προηγούμενα:
1) Η εξίσωση που περιγράφει το Ελλειψοειδές
από την Πολυδιαστατική σκοπιά, γράφεται:
2) Η εξίσωση που περιγράφει το Μονόχωνο Υπερβολοειδές
από την Πολυδιαστατική σκοπιά, γράφεται:
3) Η εξίσωση που περιγράφει το Δίχωνο Υπερβολοειδές
από την Πολυδιαστατική σκοπιά, γράφεται:
4) Η εξίσωση που περιγράφει το Φανταστικό Ελλειψοειδές
από την Πολυδιαστατική σκοπιά, γράφεται:
Μετατρέποντας, λοιπόν,
- τα Υπερβολοειδή (με τα πρόσημα "μείον" στις εξισώσεις τους)
- σε Ελλειψοειδή (με πρόσημα "συν" στην εξίσωσή τους)
όλα επανέρχονται στην αρχική τελειότητά τους.
- Ωραία η θεωρία, θα πεί ο δύσπιστος αναγνώστης
στην πράξη, όμως, πως μπορεί να γίνει αυτό?
Αυτό είναι θέμα που αφορά την Μελλοντική Τεχνολογία.
Πρακτικά, υπολογίζοντας κάθε φορά
τις σταθερές (a, b, c) των Υπερβολοειδών
και κάποιες βιο-σταθερές από την Βιολογία
θα μπορέσει, λογικά, να υπολογίσει
την συχνότητα της μονοχρωματικής ακτινοβολίας που απαιτείται
ώστε να μετατραπεί
ο "ελαττωματικός" συνήθης 3D-Χώρος π.χ. (x, y, z)
ενός αντικειμένου (π.χ. ενός ανθρώπου)
στον αντίστοιχο "υπερβολειδή" π.χ. (x, y, z) επαναφέροντας έτσι την "ελλειπτικότητα"
(δηλαδή, την αρχική συμμετρία)
στο αντικείμενο
Αυτή θα είναι, ουσιαστικά,
και η μεγαλύτερη προσφορά της Χορδιακής και της Πολυδιαστατικής θεωρίας
στην Ανθρωπότητα.
Θα της προσφέρει
το πολυπόθητο κουμπί-reset ( = κομβίο αναγέννησης)
για κάθε "ελλείπον" βιολογικό τμήμα ενός οργανισμού.
Αν, πράγματι, η "Πολυδιαστατική" Ιατρική,
μπορούσε να επαναφέρει κομμένα ή ελλείποντα μέλη
θα έκανε, όντως, την μεγαλύτερη έκπληξη
που θα μπορούσε να δοκιμάσει, ποτέ, ο Άνθρωπος!
--------------------------------
Η αλγεβρική εξίσωση που περιγράφει το Δίχωνο Υπερβολοειδές,
στην Κλασσική Γεωμετρία, έχει 2 "μείον" και είναι:
Προσθήκη λεζάντας |
Ήρθε λοιπόν ο καιρός να γνωρίσουμε το τέταρτο μέλος της παρέας.
Δ) το Φανταστικό Ελλειψοειδές.
Το Φανταστικό Ελλειψοειδές δεν έχει σχήμα (!) καθόσον δεν τέμνει ούτε τον άξονα της Διάστασης (x) ούτε τον άξονα της Διάστασης (y) αλλά ούτε και τον άξονα της Διάστασης (z) |
Η αλγεβρική εξίσωση που περιγράφει το Φανταστικό Ελλειψοειδές,
στην Κλασσική Γεωμετρία, έχει 3 "μείον" και είναι:
Προσθήκη λεζάντας |
------------
Ως γνωστόν από όσα εκθέσαμε στα προηγούμενα:
1) Η εξίσωση που περιγράφει το Ελλειψοειδές
από την Πολυδιαστατική σκοπιά, γράφεται:
Προσθήκη λεζάντας |
2) Η εξίσωση που περιγράφει το Μονόχωνο Υπερβολοειδές
από την Πολυδιαστατική σκοπιά, γράφεται:
Προσθήκη λεζάντας |
3) Η εξίσωση που περιγράφει το Δίχωνο Υπερβολοειδές
από την Πολυδιαστατική σκοπιά, γράφεται:
Προσθήκη λεζάντας |
4) Η εξίσωση που περιγράφει το Φανταστικό Ελλειψοειδές
από την Πολυδιαστατική σκοπιά, γράφεται:
Προσθήκη λεζάντας |
Μετατρέποντας, λοιπόν,
- τα Υπερβολοειδή (με τα πρόσημα "μείον" στις εξισώσεις τους)
- σε Ελλειψοειδή (με πρόσημα "συν" στην εξίσωσή τους)
όλα επανέρχονται στην αρχική τελειότητά τους.
στην πράξη, όμως, πως μπορεί να γίνει αυτό?
Αυτό είναι θέμα που αφορά την Μελλοντική Τεχνολογία.
Πρακτικά, υπολογίζοντας κάθε φορά
τις σταθερές (a, b, c) των Υπερβολοειδών
και κάποιες βιο-σταθερές από την Βιολογία
θα μπορέσει, λογικά, να υπολογίσει
την συχνότητα της μονοχρωματικής ακτινοβολίας που απαιτείται
ώστε να μετατραπεί
ο "ελαττωματικός" συνήθης 3D-Χώρος π.χ. (x, y, z)
ενός αντικειμένου (π.χ. ενός ανθρώπου)
στον αντίστοιχο "υπερβολειδή" π.χ. (x, y, z) επαναφέροντας έτσι την "ελλειπτικότητα"
(δηλαδή, την αρχική συμμετρία)
στο αντικείμενο
και η μεγαλύτερη προσφορά της Χορδιακής και της Πολυδιαστατικής θεωρίας
στην Ανθρωπότητα.
Θα της προσφέρει
το πολυπόθητο κουμπί-reset ( = κομβίο αναγέννησης)
για κάθε "ελλείπον" βιολογικό τμήμα ενός οργανισμού.
Αν, πράγματι, η "Πολυδιαστατική" Ιατρική,
μπορούσε να επαναφέρει κομμένα ή ελλείποντα μέλη
θα έκανε, όντως, την μεγαλύτερη έκπληξη
που θα μπορούσε να δοκιμάσει, ποτέ, ο Άνθρωπος!
--------------------------------
--------------------------------
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Υπενθυμίζουμε ότι
το Διάνυσμα Θέσης του 11D-Χωρόχρονου
είναι:
Υπενθυμίζουμε ότι
το Διάνυσμα Θέσης του 11D-Χωρόχρονου
είναι:
Ανταλλοίωτο (contravariant) Διάνυσμα Θέσης
όπου: το ροδόχροο (q) = η Μοναδιαία Διάσταση του Πραγματικού Χώρου τα ερυθρά (x, y, z) = οι 3 γνωστές Διαστάσεις του Πραγματικού Χώρου το ροδόχροο (t) = η Διάσταση του Πραγματικού Χρόνου το μαύρο (e) = η Μοναδιαία Διάσταση του Πραγματικού Χρόνου
το κυανό (t) = η Διάσταση του Φανταστικού Χρόνου
(ή ισοδύναμα, η αντίστροφη συχνότητα, ή η Περίοδος Κύματος) τα γλαυκά (z, y, x) οι Διαστάσεις του Φανταστικού Χώρου (ή ισοδύναμα, οι αντίστροφοι κυματάριθμοι, ή τα μήκη Κύματος) το κκυανό (q) = η Μοναδιαία Διάσταση του Φανταστικού Χώρου |
-------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου