Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Una faccia, una razza. Μέρος Ι.

Συνέχεια από την ανάρτηση:

Αυτό το Σύμπαν, σαν την Ελλάδα, ένα πράγμα. Μέρος Θ

Είχαμε μείνει στο κλασσικό ερώτημα?
"Τι μπορεί να προσδοκά ο Δημιουργός από την Δημιουργία του Σύμπαντος, 
αφού οτιδήποτε υπάρχει αποτελεί μέρος της αρχικής του επένδυσης???"

Αν και σε πρώτη ματιά όλα (Ύλη και Ενέργεια του Σύμπαντος)  φαίνονται να έχουν προέλθει από την αρχική "κατάθεση" την στιγμή του Big Bang, ωστόσο υπάρχει κάτι που εκφεύγει από μια απλοϊκή θεώρηση.


Τι είναι αυτό? Να τι είναι:
Η περιβόητη "Κβαντική Ενέργεια Κενού" ή αλλιώς "Ενέργεια Μηδενικού Σημείου".
Από που προκύπτει αυτή? Από το περιβόητο "Κβαντικό Κενό"  ή ισοδύναμα από τον "Κβαντικό Αφρό" ή από τον Αιθέρα και πολλές άλλες ισοδύναμες ή σχεδόν ισοδύναμες οντότητες.

Σύμφωνα με την Κβαντική Φυσική, το Κενό δεν είναι το "τέλειο τίποτα" (όπως είναι το "Κλασσικό Κενό" σύμφωνα με την Κλασσική Φυσική). Αντίθετα, είναι μια αχανής "θάλασσα" που αποτελείται από τα λεγόμενα "ιδεατά" σωματίδια (virtual particles).

Στο "Κβαντικό Κενό" δημιουργούνται, συνεχώς και αιωνίως, ζεύγη από "ιδεατά" σωματίδια και αντισωματίδια, τα οποία εξαφανίζονται αμέσως και στην θέση τους εμφανίζονται "ιδεατά" φωτόνια. Αυτά με την σειρά τους δημιουργούν τα "ιδεατά" σωματίδια. Έτσι έχουμε μια συνεχή δημιουργία  "ιδεατής" Ύλης/Αντιύλης (π.χ. ζεύγη ηλεκτρονίων και αντι-ηλεκτρονίων) που καταστρέφεται ακαριαία και στην θέση της εμφανίζεται "ιδεατή" Ενέργεια (π.χ. φωτονίων) που επίσης ακαριαία καταστρέφεται και αυτό συνεχίζεται αέναα.

Ένα ζεύγος ηλεκτρονίου/αντιηλεκτρονίου (e+/e-) μετατρέπεται σε δύο φωτόνια (γ).
Στην συνέχεια τα φωτόνια δημιουργούν πάλι ένα ζεύγος ηλεκτρονίου/αντιηλεκτρονίου. 

Με πολύ απλοϊκά λόγια, πριν η Φύση προλάβει να καταγράψει στα "κιτάπια" της το Κβαντικό Κενό ως Ύλη (και Αντιύλη) αυτό έχει μετατραπεί σε Ενέργεια. Και η Ενέργεια αυτή πάλι, πριν προλάβει να καταγραφεί, γίνεται Ύλη και έτσι "εκφεύγει" από την καταγραφή της στον Προϋπολογισμό του Σύμπαντος.

Ουσιαστικά, λοιπόν, για το Σύμπαν, το Κβαντικό Κενό είναι μη-υπάρχον. Είναι κάτι σαν "αδρανές υλικό", σαν φάντασμα.

Το Κβαντικό Κενό, αν και μπορεί να παρασταθεί ως "θάλασσα", δεν έχει ιδιότητες συνηθισμένης οντότητας. Δεν έχει κύματα, ρεύματα, παλίρροιες. Είναι απόλυτα "σιωπηλό".
Όμως, μπορεί υπό ορισμένες συνθήκες να "βράσει". Κατά την διάρκεια του "βρασμού" (ακριβέστερα, "ιονισμού") του ορισμένα "ιδεατά" σωματίδια (υπό την επίδραση Ηλεκτρομαγνητικού ή άλλων Πεδίων) ενδέχεται να "κλέψουν" ενέργεια και να γίνουν πραγματικά. Μόνον, όμως, για μια φευγαλέα στιγμή καθώς τόσο επιτρέπεται από την πανίσχυρη Αρχή της Απροσδιοριστίας που κυριαρχεί στην Κβαντική Φυσική.

Αν μπορούσαμε να επιτύχουμε ένα συνεχή και αλληλοτροφοδοτούμενο "βρασμό"  (ακριβέστερα, "ιονισμό") του Κενού τότε θα είχαμε σχεδόν άπειρη ενέργεια.

Με απλά λόγια, θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε το Σύμπαν με ένα αυτοκίνητο όπου η Πραγματική Ενέργεια είναι η ενέργεια της μπαταρίας και η Ενέργεια του Κενού είναι η ενέργεια του ντεπόζιτου βενζίνης. Αυτό που χρειάζεται για να αναφλεγεί η βενζίνη και να γίνει "χρήσιμη" είναι ένας σπινθήρας που θα προέλθει από την μπαταρία.

Πιο καλύτερο παράδειγμα είναι να παρομοιάσουμε το Σύμπαν με ένα οινοποιείο.
Το Κβαντικό Κενό αντιστοιχεί στον μούστο (γλεύκος) που είναι οικονομικό "ανενεργό". Όταν όμως μετατραπεί σε κρασί (οίνος), που αντιστοιχεί σε Πραγματική Συμπαντική Ενέργεια, τότε γίνεται οικονομικά εκμεταλλεύσιμο.

Αλκοολική ζύμωση.
Μετατροπή του γλεύκους (γλυκόζη) σε οίνο (αιθανόλη).
Τα ένζυμα  εμπλέκονται μεν στην αντίδραση (μπλε τόξο)
αλλά αποβάλλονται αυτούσια (ερυθρό τόξο)
πριν την ολοκλήρωση της διαδικασίας.

Τώρα, αν θεωρήσουμε ότι σκοπός του Δημιουργού είναι η "ενεργοποίηση" της Κβαντικής Ενέργειας του Κενού και η μετατροπή της σε Πραγματική, τότε ποιός θα είναι ο ρόλος των Ανθρώπων?

Μήπως, ο ίδιος με τον ρόλο των ζυμομυκήτων κατά την Αλκοολική ζύμωση??

Δηλαδή, μήπως ο Δημιουργός μας βλέπει κάπως έτσι?

Ζυμομύκητες.
Είναι μύκητες αβλαβείς για τον άνθρωπο
που ζουν στην επιφάνεια των σταφυλιών
και κατά την διαδικασία της Αλκοολικής Ζύμωσης εκκρίνουν τα ένζυμα
που είναι απαραίτητα για την ολοκλήρωση της διαδικασίας.

Μήπως, λοιπόν, ο Δημιουργός "μας εκπαιδεύει" σε συνθήκες "έλλειψης ενέργειας" ώστε να μας "αναγκάσει" να βρούμε τα "ένζυμα" δηλ. τον μηχανισμό (μαθηματικές εκφράσεις, φυσικούς νόμους και τεχνολογικά εργαλεία) που θα "ιονίζει" την Ενέργεια του Κενού και θα την μετατρέπει από πλασματική και ανενεργή που είναι σήμερα σε πραγματική???

Υπάρχει επιπλέον ένα ακόμη σημαντικό δεδομένο. Η Κβαντική Ενέργεια του Κενού δεν χάνεται στις Μαύρες Τρύπες.
Άρα, καθώς όλη η Συμπαντική Ενέργεια (που δόθηκε στο Big Bang) εξαφανίζεται αργά αλλά σταθερά καταπινόμενη από τις Μαύρες Τρύπες, οι Άνθρωποι, προκειμένου να διατηρήσουν τόσο την σωματική τους υπόσταση όσο και τα υλικά σώματα που χρησιμοποιούν, θα αναγκαστούν να αντικαταστήσουν την  παραδοσιακή Ύλη και Ενέργεια που τα αποτελεί, με την "απέραντη", άφθαρτη, αιώνια Ενέργεια του Κενού.

Κάποιος θα αναρωτηθεί πόσο είναι το ποσοστό της Κβαντικής Ενέργειας, που υπάρχει "σε νάρκωση", σε σχέση με την Συμπαντική Ενέργεια, που εισήλθε στο Σύμπαν κατά το Big Bang.

Θα έλεγα ότι η Πραγματική Ενέργεια που υπάρχει στο Σύμπαν είναι 0,000...001% του συνόλου ενώ η Ενέργεια του Κενού είναι 99,999...999%.

Αν δούμε τα παραπάνω στοιχεία με οικονομικούς όρους, μπορούμε να καταλάβουμε ότι ο Δημιουργός επένδυσε μόλις το 0,000...001% του συνολικού κεφαλαίου και προσδοκά να λάβει ως καθαρό κέρδος το 99,999...999% !!!!!
Τέτοια επένδυση, τόσο ασύλληπτα αποδοτική, δεν μπορεί να συλλάβει ούτε το πιο τοκογλυφικό μυαλό και του πιο στυγνού τραπεζίτη!!!

Είναι, λοιπόν, ο Δημιουργός, ο πιο μεγάλος τοκογλύφος που υπήρξε ή θα υπάρξει ποτέ???

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Η "Κβαντική Ενέργεια Κενού" είχε ήδη προβλεφθεί από το 1913 και μάλιστα υπολογίσθηκε η τιμή της.

όπου:

Ε = η ενέργεια μηδενικού σημείου που υπάρχει σε ένα σημείο του Χωρόχρονου,
h = η σταθερά του Planck
ω = η ιδιοσυχνότητα του "ιδεατού" σωματιδίου, που βρίσκεται στο σημείο αυτό του Κβαντικού Κενού.

Ουσιαστικά, είναι ελάχιστη. 

Αλλά αν σκεφτεί κανείς ότι: 

α) αναφέρεται μόνον για ένα σημείο του Χώρου και οποιαδήποτε περιοχή του Χώρου, όσο και μικρή να είναι, περιέχει άπειρο αριθμό σημείων

β) σε κάθε σημείο μπορούμε να έχουμε άπειρα "σωματίδια Κενού" σύμφωνα με την στατιστική Bose-Einstein

τότε μιλάμε για πραγματικά κολοσσιαία ποσότητα ενέργειας που το μέγεθός της εκφεύγει της αντίληψης του μέσου ανθρώπινου εγκέφαλου.

Συνεχίζεται ...