Γιατί μου αρέσει το μπλογκάρισμα (Why I like blogging) - 1-

Δεν το κρύβω ότι μου αρέσει το blogging.

Οι λόγοι είναι πολλοί.

1) Κατ' αρχήν ότι είμαι ανώνυμος αλλά όχι αταύτιστος.

Δηλαδή δεν έχω όνομα αλλά έχω "παρωνύμιο" (nickname). Θεωρώ πολύ σημαντικό αυτό το χαρακτηριστικό.

2) Λέω την γνώμη μου ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς.

π.χ. Σε μια εφημερίδα ή σε τηλεοπτικό κανάλι ο δημοσιογράφος δέχεται τόσο πολιτικές αλλά κυρίως οικονομικές πιέσεις. Αυτό που θα γράψει δεν έχει σημασία να ικανοποιεί αυτόν αλλά τους αναγνώστες. Εδώ γράφω ότι θέλω αδιαφορώντας για την "αναγνωστική πελατεία".

3) Δεν χρειάζεται να διαπληκτίζομαι με κάποιον. 

π.χ. φίλε, 

- δεν σου αρέσουν αυτά που λέω ή τα θέματα που βάζω? Δεν με επισκέπτεσαι. 

- δεν μου αρέσουν αυτά που λες? Πράττω ομοίως.

4) Δεν περιορίζομαι μόνον σε ενός είδους θεματολογία.

π.χ. Σήμερα μου έρχεται να γράψω για τον Κολοκοτρώνη? Το γράφω. 

Αύριο θέλω να γράψω για μαγειρική? Κανένα πρόβλημα.

5) Δεν αναλαμβάνω δεσμεύσεις.

π.χ. γράφω ένα διήγημα. Δεν σκάω πότε θα το τελειώσω. Θα το τελειώσω όποτε θέλω και όποτε έχω όρεξη. Για μια βδομάδα ή έναν μήνα δεν έχω όρεξη? Δεν γράφω, απλό.

7) Δεν χρειάζεται να ανακαλύπτω καθημερινά τον τροχό.

π.χ. θέλω μια αναφορά σε άρθρο εφημερίδας ή μία εικόνα? Μπαίνω στο Google το βρίσκω και το "κοπιάρω". Και έτσι προσηλώνομαι μόνον σε αυτό που γράφω και όχι στις περιφερειακές βασανιστικές τεχνικές λεπτομέρειες.

8) Περιτριγυρίζω (όταν έχω όρεξη) τα "γειτονικά" blogs, τα διαβάζω και όποτε θέλω αφήνω σχόλιο με την γνώμη μου. Δεν του αρέσει του άλλου το σχόλιο μου? No problem, απλά, δεν το δημοσιεύει.

9) Κάνω χιούμορ ελεύθερα, χωρίς συνέπειες στην κοινωνική μου ζωή. Όποιος το δέχεται γελάει, όποιος δεν το δέχεται "την κάνει".

10) Παίρνω το laptop και bloggάρω όπου και να βρεθώ, ακόμα και στην δουλειά μου, ακόμα και στις διακοπές.

11) Δεν έχω στα κείμενά μου διαφημίσεις. (Μόνον αν το θέλω).

12) Όποια στιγμή θελήσω (ή βαρεθώ) αποσύρομαι, χωρίς κανείς να μου ζητήσει εξηγήσεις, πως και γιατί.

Συνεχίζεται