Με κοιτάς, σε κοιτώ και μελαγχολείς ... (Esse ohlar)

Nesse seu olhar

Esse seu olhar
Quando toca em mim

Abre portas que tem

No meu coração
Tanta emoção
Reservada em mim

E o meu amor que não tem fim
Vai ter fim
Não pode existir
Em vez de me deixar levar

A esse olhar

Eu devo resistir

O brilho do seu olhar
Ilumina a minha noite
Me faz feliz, 
me leva ao desespero

---------------------

Light green fever
in his eyes
in your eyes
when you touch me

it opens doors that I have
in my heart
So much emotion
reserved for me

and my love has no end
goes to end

There can be noting
Instead of letting me take
a look at this
I must resist

The shine of your eyes
illuminate my night
makes me happy,
brings me to despair

------

Με κοιτάς, σε κοιτώ

και μετά σιωπή

κάτι θα κοπεί

στην καρδιά στο μυαλό.

Με κοιτάς, σε κοιτώ

και μελαγχολείς

ο καιρός πολύς

μ' αγαπάς σ' αγαπώ.

Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί

στη σκηνή σαν ροκ συγκρότημα

κι αν μας αντέξει το σκοινί

θα φανεί στο χειροκρότημα.

Με κρατάς σε κρατώ

και μετά γκρεμός

και μετά το τέρμα

και κανείς κανενός.

Με κρατάς σε κρατώ

και παντού σκιές

και παντού καθρέφτες

για θεούς κι εραστές ...

Ας υποθέσουμε
ότι κάθε μέρα που περνάει,
είναι για τον καθένα μας ένα μουσικό κομμάτι..


Κάθε μέρα διαφορετικό..
Διαφορετική διάθεση, Διαφορετική έμπνευση,
Διαφορετικό συγκρότημα,
Διαφορετικός ήχος, Διαφορετικοί στίχοι.


Κάθε κομμάτι λοιπόν,
Σημάδι και μιας διαφορετικής μέρας...
Όταν έρχεται Εκείνη η στιγμή.. Ξέρεις εσύ..
θυμάσαι μέρες που πέρασαν
Και που θες να τις ζήσεις ξανά και ξανά.
Τότε τι κάνεις;;


Αν ήταν μουσική,
θα έβαζες απλά το cd να παίξει ξανά.
Αν ήταν..


Κι αν είναι;