O μύθος είναι γνωστός.
Δύο διάσημοι ήρωες του 13ου αιώνα π.Χ.
δηλ.
- ο βασιλέας της Αθήνας, Θησεύς και
- ο βασιλέας των Λαπιθών της Θεσσαλίας, Πειρίθους
όταν έγιναν φίλοι
αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις
για να απαγάγουν δύο θυγατέρες του Διός.
.....
Πρώτος, ο Θησεύς επέλεξε
την πριγκίπισσα Ελένη της Σπάρτης,
την πιο όμορφη γυναίκα της Γης.
Πήγαν, λοιπόν, στην Σπάρτη
όπου παρέκαμψαν την μεγάλη φρουρά
εισήλθαν στο ανάκτορο
την άρπαξαν και να την έφεραν στην Αθήνα.
.....
Δεύτερος, ο Πειρίθους ήθελε μια περισσότερο
εντυπωσιακή σύντροφο.
Έτσι επέλεξε την πανέμορφη σύζυγο
του Πλούτωνος ( ~ Άδη)
την θεά Περσεφόνη.
...
Βρήκαν, λοιπόν, μια πύλη του Κάτω Κόσμου
και κατέβηκαν στο Βασίλειο των νεκρών.
Βέβαια,
ο Πλούτων, ως θεός που ήταν,
μάντεψε το σχέδιό τους
Όμως, προσποιήθηκε φιλοξενία,
και τους έδωσε καθίσματα
για να τους προσφέρει ένα γεύμα
Έτσι όταν αυτοί κάθισαν
δύο χθόνιοι όφεις τυλίχθηκαν στα πόδια τους
και τους εγκλώβισαν, μόνιμα, στον Κάτω Κόσμο.
Αργότερα,
όταν κατέβηκε στον Κάτω Κόσμο
ο Ηρακλής
επέτυχε μεν να απελευθερώσει τον Θησέα,
αλλά απέτυχε να λύσει τον Πειρίθοο.
Έτσι
ο Πειρίθους παρέμεινε στον Άδη, δέσμιος, αιωνίως.
==============
Πίσω από κάθε μύθο
κρύβεται, συνήθως, ένας ιστορικός πυρήνας
Η Αθήνα τον 13ο αιώνα π.Χ.
ήταν μία μικρή πόλη-κράτος
Δεν θα μπορούσε λοιπόν
να έχει συμμαχικές σχέσεις με την Θεσσαλία
και ούτε να εκστρατεύσει στην Σπάρτη..
Οπότε
ετυμολογικά ο Πειρίθους
δεν αντιπροσωπεύει τους Περραιβούς της Θεσσαλίας
αλλά
κάποιο τμήμα τους
που μετανάστευσε στην Αττική
και εγκαταστάθηκε στον Πειραιά
(καθώς ετυμολογικά το όνομά του
συγγενεύει με Περραιβία και Πειρίθοο)
Λογικό λοιπόν
ο Θησεύς της Αθήνας
και ο Πειρίθους του Πειραιώς
να συμμαχήσουν
για να πάρουν από
τον πλούσιο βασιλέα των Μεγάρων
τις δύο κτήσεις του:
- την Ελευσίνα ( ~ Ελένη)
- την Σαλαμίνα ( ~ Κυχρείη > Κόρη = Φερεβάτα > Περσεφόνη)
....
Άλλωστε και στην Κλασσική Εποχή
αναφέρονται αρκετοί πόλεμοι
Αθήνας - Μεγάρων για την Σαλαμίνα
....
Φαίνεται πως
ο Πειραιωτικο-Αθηναϊκός στρατός
επέτυχε κατ' αρχήν να καταλάβει την Ελευσίνα
αλλά όταν
οι Πειραιωτο-Αθηναίοι
αποβιβάστηκαν να καταλάβουν την Σαλαμίνα
οι Μεγαρείς
που είχαν τότε
ισχυρό στόλο
τους εγκλώβισαν και
ο μεν Θησεύς αιχμαλωτίσθηκε
ο δε Πειρίθους φονεύθηκε.
Και μόνον
όταν επενέβησαν αργότερα
οι πανίσχυροι Μυκηναίοι (με τον Ηρακλή)
και νίκησαν τα Μέγαρα
οι Μεγαρείς αναγκάστηκαν να απελευθερώσουν
τον Θησέα
=================
Οπότε, αργότερα
μετά από 5 αιώνες,
οι μυθοπλάστες ποιητές
μετέτρεψαν τα πραγματικά γεγονότα
στον γνωστό όμορφο μύθο.
==================
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
φαίνεται ότι αρχικά
πριν Αθήνα, Πειραιάς και Μέγαρα
γίνουν σημαντικά κράτη
η Σαλαμίνα
θα ανήκε στην Ελευσίνα
που θα ήταν ισχυρή
καθόσον κατείχε και καλλιεργούσε την
μεγάλη πεδιάδα του Θριασίου.
Εκεί λατρευόταν η Δήμητρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου